คุณชายอดัม เผยข่าวเศร้า สูญเสียคุณตา เผยบันทึกความในใจถึงป๊า ผู้ทำให้มีตัวตนวันนี้
ออกมาเปิดเผยข่าวเศร้า ว่าสูญเสียคุณตา สำหรับ คุณชายอดัม ม.ร.ว.เฉลิมชาตรี ยุคล ผู้กำกับภาพยนตร์ชื่อดัง พร้อมยังได้กล่าวถึงความผูกพันที่มีให้กันไว้ว่า
“ถ้าไม่ถึงเวลาก็คงไม่อยากพิมพ์ครับ แต่ไปลาป๊า (คุณตา) ตั้งแต่เช้าแล้ว แต่พอกลับมาบ้านจากโรงพยาบาลแล้วล้มตัวลงนอน โทรศัพท์จากแม่ก็ดังทันที ผมคือเดาได้ตั้งแต่แรกละครับว่ายังไงก็ต้องเป็นตอนที่ผมขึ้นเตียงแล้ว เพราะป๊าไม่ชอบเป็นภาระให้ใคร
หลายๆ คนอาจจะไม่รู้ว่าป๊ากับคุณยายเลี้ยงผมมาในช่วงอนุบาล ป๊ากับยายก็เลยเป็นเหมือนพ่อแม่คนที่สองของผม ตอนเช้าก็จะมีแกงถั่ว (ดาล-Daal เป็นถั่วเหลืองครับ แกงจะเหลืองๆ) กับขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ ไม่ก็ข้าวกับแกงไก่ หรือขนมปังทาแยมสตอเบอรี่ กินก่อนไปเรียน ถึงผมจะไม่ชอบกินข้าว กินข้าวช้า เคี้ยวช้า แต่ผมก็ชอบมากๆ แล้วก็จะมีโยเกิร์ตแขกที่ทำกันไว้เองด้วย บางทียายก็จะทำโรตีแกงไก่ของแขกให้กิน
เสาร์อาทิตย์ป๊าก็จะพาไปเที่ยวเซนทรัลลาดพร้าว พาไปนั่งยานอวกาศหมุนๆ ที่กดขึ้นลงๆ ได้เอง แม้ผมไม่ยอมเล่นคนเดียว ป๊าก็จะขึ้นไปนั่งด้วย หรือตอนเย็นระหว่างยายดูละครข้าวนอกนา บัวแล้งน้ำ หรือคือหัตถาครองพิภพหลังข่าวค่ำที่ป๊าจะยืดทีวีดูก่อน ผมเองก็จะนั่งเล่นเลโก้อยู่ที่พื้นบ้าน ไม่ก็ของเล่นที่ไปงอแงขอซื้อจากเซ็นทรัล
ดังนั้นวัยเด็กของผมคือการโตมากับป๊าและยาย แล้วก็น้าๆ ทุกคนที่ช่วยกันเลี้ยงผมมาพร้อมๆ กับท่านพ่อและแม่ด้วย
ดังนั้นผมเลยเห็นความเป็นสุจริตชนคนทำงานของป๊าตั้งแต่เกิด ตื่นมาแปรงฟันอาบน้ำ ป๊าเป็นลูกแขกซิกข์ที่ตัดผมโกนหนวด ใช้ครีมโกนหนวดกับแปรงแบบคนโบราณ และหลังโกนหนวดก็ใช้น้ำยา After Shave ของ Old Spice (ซึ่งผมก็ติดกลิ่นนี้จนใช้มาจวบจนทุกวันนี้ แม้แม่ผมจะเบื่อกลิ่น Old Spice มากๆ ก็ตาม เพราะท่านพ่อผมก็ชอบใช้ด้วยครับ แม่เลยแบนท่านพ่อไม่ให้ใช้ได้เพียงคนเดียว) แล้วก็ใส่บ็อกเซอร์สีฟ้าเสื้อกล้าม แล้วก็กางเกงสแล็คกับเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน ขับรถซูบารุสีดำ (ที่มีน้ำหอมเกลด อัลฟ่าคริสตัลติดที่คอนโซลหน้ารถ) ออกไปทำงานที่ร้านไก่ย่าง
วันไหนว่างๆ ป๊าก็จะเปิดดูหนังแขก ผมได้ดูหนังอมิต๊าบ (อมิตา บัตจัน) ก็จากป๊านี่แหล่ะครับ เมื่อก่อนเราเปิดดูโชเล่กันไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบครับ เป็นหนังที่สนุกมากๆ เลยครับ ….นอกจากนั้นก็จะเป็นเทปวิดีโอของตลกสัปดนอังกฤษอย่างเบนนี่ ฮิลล์ ที่ผมกับป๊าชอบดูกันมากๆ ครับ ดูไปขำกันไปสองตาหลาน เป็นอะไรที่ดูกันจนเทปยืดเลยทีเดียวครับ
อีกเรื่องหนึ่งที่ผมจำได้ดีคือทุกๆ อย่างในชีวิตของป๊านั้นจะเป็นระเบียบเรียบร้อย ทุกอย่างต้องเป็นระเบียบและสะอาด แม้ว่าป๊าจะใจดีแค่ไหน แต่เรื่องของความสะอาดป๊าจะเด็ดขาดสุดๆ ครับ ผมโดนป๊าตีไม่กี่ครั้งในชีวิตก็เพราะเรื่องความสะอาดล้วนๆ เลย
ทุกสิ่งที่ป๊าทำนั้นกลายมาเป็นนิสัยของผมทั้งสิ้น ความเป็นระเบียบ ทำอะไรเป็น Routine จัดๆ ความชอบอาหารแขกอย่างมากๆ ความชอบกินชานมแบบแขก ความชอบ Old Spice ความไม่ชอบเดินเหยียบฝุ่น การออกเสียงผมถ้าสังเกตจริงๆ ก็จะรู้ว่าติดมาจากป๊าไม่มากก็น้อย ปนกับของท่านพ่อและท่านแม่ด้วย
ดังนั้นป๊าเลยเป็นเหมือนต้นแบบของอดัม (หรือที่ป๊าเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เรียกว่า “ไอ้ปาน” หรือ “เบ่เด้”) ที่ทุกคนเห็นทุกวันนี้
วันนี้ญาติๆ ทุกคน ลูกหลานป๊า และญาติแขกก็มาหาป๊ากันหมด มาลาป๊ากัน หลานๆ ป๊าทั้งเช ลูน่า แมงมุม สิบ เก้า ผม ดี่ดี๊ ดู่ดู๊ก็มาลาป๊า (สุกิต ไม่ได้มาเพราะเรียนอยู่ครับ แต่เดี๋ยวจะไปหาป๊าพรุ่งนี้นะ) ลูกๆ ป๊าทุกคนก็มากัน น้านิขับรถลงมาจากเชียงใหม่เพื่อมาลาป๊าเลย ทั้งน้าโซ่ น้าปุ๊ น้ายี้ น้าก๊า น้านิ ก็มาอยู่กันหมด หลายๆ คนเจอป๊าก็ร้องไห้ แม่ร้องไห้หลายรอบมากๆ คุณยายก็นอนไม่หลับเมื่อวาน ยายจิตก็มา น้าสะใภ้ทุกคนก็มา พี่ดอลล่าก็พาแมงมุมมา แม้ว่าพี่ดอลล่าไม่อยากให้แมงมุมมาเพราะไม่ค่อยสบาย แต่แมงมุมก็มา ….แมงมุมร้องไห้หนักมากๆ เค้าจับมือป๊าไม่ยอมปล่อย เค้าไม่อยากให้ป๊าไป ผมเข้าใจนะครับ แต่ป๊าก็ต้องไปซักวันหนึ่งอยู่ดี แล้วมันดันเป็นวันนี้เสียด้วย
ผมเป็นคนไม่ค่อยได้แสดงอารมณ์อะไรเก่งครับ ทำอะไรได้ผมก็ทำ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปหารูปมาพิมพ์ใส่กรอบแต่เช้า ไม่แน่ใจว่าจะใช้รูปไหนดี ป๊ามีรูปเท่ๆหลายรูป ….วันนี้ตอนหาๆ รูปกัน มีรูปป๊าไปเทศกาลหนังปูซาน แม่บอกว่าป๊าได้ไปก่อนผมอีก ฮาๆๆๆๆๆๆ ดีไม่ดีป๊าได้ไปเที่ยวเทศกาลหนังทั่วโลกมากกว่าผู้กำกับไทยเกือบทั้งวงการเสียอีก แอบอิจฉาป๊านะครับ
ป๊าไม่ชอบคนเล่นหวย ลอตเตอรี่ การพนันเลย ไม่ชอบความงมงาย ไสยศาสตร์ใดๆ ป๊าเชื่อในทางตรง การทำงานหนัก การอดออมและเป็นพลเมืองดี ลูกๆ เลยตัดสินใจว่าเราจะสวดกันแค่วันเดียว เพราะรู้ว่าป๊าไม่ชอบอะไรนานๆ จากนั้นก็จะเผาเลย แล้วเดี๋ยวเราจะไปลอยอังคารกัน เอาเรือของพี่ดอลล่าออกไปลอยกัน ป๊ารักพี่ดอลล่ามากๆ ใส่หมวกที่พี่ดอลล่าซื้อให้ตลอด นอกเหนือจากหมวกแก๊ปตราหนังตำนานสมเด็จพระนเรศวนของท่านพ่อ ….ป๊าชอบอวดให้ลูกๆ หลานๆ เค้ามีความสุขกับการที่ลูกหลานทำอะไรสำเร็จ ….ทำแล้วถึงไม่ได้ดีเด่ป๊าก็จะชื่นชมอยู่ดี เพราะเป็นลูกเป็นหลานของป๊า ดังนั้นเราก็จะไปลอยกันที่ภาคใต้นะครับ แต่บางส่วนน้ายี้น่าจะขอเอาไปลอยที่อินเดียด้วย แต่คงจะขึ้นเหนือๆ ไปที่ต้นๆ แม่น้ำที่ยังใสสะอาดอยู่
เวลาผ่านเร็วนะครับ …..เร็วเหมือนเทียนหมดเล่ม แป๊บๆ ป๊าก็ไปแล้ว เหลือเพียงรูปที่ถ่ายไว้ให้ดูกัน แม่บอกว่าเรื่องราวของป๊าเอาทั้งชีวิตมาเขียนนี่ได้เรื่องผจญภัยยาวๆ เรื่องหนึ่งเลย เพราะป๊าสู้ชีวิตสุดๆ มาตั้งแต่แรกครับ ….ผมก็อยากรู้นะครับ เพราะผมได้รู้ในส่วนที่ป๊าได้กลายเป็นคุณตาแล้ว แต่ก่อนหน้านั้นผมก็ไม่รู้อะไรมากเท่าไหร่ ปะติดปะต่อได้คร่าวๆ เท่านั้นเอง
เขียนมาถึงตรงนี้ ก็แค่อยากบันทึกไว้อ่านในปีต่อๆไปครับว่าวันนี้เคยมีคุณตาที่ดูแลหลานจนโตมาอย่างดี ….ขอบคุณป๊าสำหรับทุกอย่างที่ป๊าให้ผมมาตลอดนะครับ ผมรักป๊ามากๆ เหมือนพ่อคนหนึ่งเสมอมา
กราบลาครับป๊า….”
โดยมีคนเข้าไปคอมเมนต์แสดงความเสียใจจำนวนไม่น้อย อาทิ เกรซ มหาดำรงค์กุล และคุณชายน้อง-ม.ร.ว.จุลรังษี ยุคล
