เหตุที่ต้องทำตัวเหมือนโดรนบินร่อนย้อนอดีตดูบรรยากาศการเมืองไทยเมื่อ 60-70 ปีก่อนก็เพราะประวัติศาสตร์ทำท่าจะซ้ำรอย
ประวัติศาสตร์น่าศึกษาเพื่อก้าวผ่านสู่การพัฒนาตามลำดับขั้น ไม่ใช่ย่ำอยู่กับที่หรือย้อนยุคตกสมัยไม่ยอมไปไหนเสียที
การปฏิวัติรัฐประหารในเดือน พ.ย.2490 นั้นเป็นความร่วมมือร่วมใจกันระหว่าง “ฝ่ายอำนาจนิยม” กับ “ฝ่ายอนุรักษนิยม” ซึ่งเมื่อก่อการสำเร็จ “ฝ่ายอนุรักษนิยม” ก็ได้รับรางวัลไปโดยที่ นายควง อภัยวงศ์ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ได้นั่งเก้าอี้ “นายกรัฐมนตรี” เพื่อตบตาอารยประเทศว่าปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย
สมัยนั้นคณะรัฐประหาร 2490 ไม่ได้ร้องขอว่า “ขอเวลาอีกไม่นาน” หากได้กำหนดให้มีการเลือกตั้งทั่วไปในเดือนกุมภาพันธ์ 2491 ทันทีโดยที่แอบหวังว่า “ฝ่ายอำนาจนิยม” จะได้รับชัยชนะ
แต่ผลปรากฏว่า จากจำนวน 100 ที่นั่งในสภาผู้แทน “พรรคประชาธิปัตย์” ได้ไป 53 ส่วน “ฝ่ายอำนาจนิยม” ได้แค่ 5 ที่นั่ง
“ประชาธิปัตย์” ได้จัดตั้งรัฐบาลและ นายควง อภัยวงศ์ ก็เป็นนายกรัฐมนตรีอีกสมัย เริ่มตั้งแต่เดือนมีนาคม 2491
เพียงแค่เดือนกว่าๆ เท่านั้นเอง ในวันที่ 6 เมษายน 2491 นายควงก็ถูกจี้ให้ออกกันอย่างด้านๆ ยิ่งเสียกว่า “หมาป่ากับลูกแกะ”
ที่เคยสามัคคีร่วมแรงร่วมใจร่วมมือกันโค่นล้มศัตรูทางการเมือง มาบัดนี้ “ฝ่ายอำนาจนิยม” กับ “ฝ่ายอนุรักษนิยม” ถึงขั้นต้องประหัตประหารแย่งชิง
70 กว่าปีผ่านไป บ้านเมืองเปลี่ยนแปลง สถานการณ์เปลี่ยนไป แต่อุปนิสัยหรือสันดานมนุษย์หาได้เปลี่ยนไม่
ก่อนรัฐประหาร พ.ค.2557 “ฝ่ายอำนาจนิยม” กับ “ฝ่ายอนุรักษนิยม” ร่วมมือร่วมใจสมคบกันจุดไฟ โค่นล้มศัตรูทางการเมืองชนิดราบคาบ สิ้นซาก พร้อมกับร้องขอกับประชาชนว่า “ขอเวลาไม่นาน”
จากนั้นใช้เวลาเกือบ 5 ปี เพื่อตกแต่งปรับโฉมระบอบการปกครองใหม่ เมื่อได้กติกาที่เอารัดเอาเปรียบกันแบบ “ไทยๆ” แล้วก็จะให้มีการเลือกตั้งในเดือนกุมภาพันธ์ 2562 โดยที่ “ฝ่ายอำนาจนิยม” ใช้พลังดูดบุคลากรและทรัพยากรจากกลุ่มการเมืองเก่าๆ ไม่เว้นกระทั่งพรรคของฝ่ายอนุรักษนิยมที่เคยเป็นมิตรร่วมรบ
ฝ่ายอำนาจนิยมกำลังฮึกเหิมว่าจะชนะเลือกตั้งอย่างท่วมท้น
วันนั้นกับวันนี้ห่างกัน 71 ปี
แต่ “แผนประทุษกรรม” ทางการเมืองเหมือนราวกับหนังม้วนเดียวกัน !?!!
