ในการเลือกตั้งครั้งที่ผ่านมา แม้จะอยู่ภายใต้กติกาที่พิลึกพิลั่นแต่ “อนาคตใหม่” ก็กลายเป็นพรรคที่ประสบความสำเร็จเกินคาด
จากโนเนมไร้ราคากลายเป็นพรรคขนาดใหญ่ในชั่วข้ามคืน
มิคาดคิด ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หัวหน้าพรรคใหญ่อันดับ 3 ของประเทศ ไม่ได้ทำหน้าที่ในสภาผู้แทนราษฎรแม้แต่วันเดียว
มิคาดคิด เพียง “อนาคตใหม่” แจ้งเกิดก็มีบางผู้คน “ยื่นดาบ” หรือจะเรียกว่า “ยื่นคำร้อง” ให้ “ศาลรัฐธรรมนูญ” ประหารชีวิตทางการเมือง ด้วยการ “ยุบพรรค” ในทันที
หนึ่ง “กกต.” มีมติด้วยเสียงข้างมากว่า “เงินยืม” คือ “เงินบริจาค” เข้าข่ายผิดมาตรา 72 พ.ร.ป.ว่าด้วยพรรคการเมืองที่ว่า
“ห้ามมิให้พรรคการเมือง และผู้ดำรงตำแหน่งในพรรค รับบริจาคเงิน ทรัพย์สิน หรือประโยชน์อื่นใดโดยรู้หรือควรจะรู้ว่าได้มาโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย หรือมีเหตุอันควรสงสัยว่า มีแหล่งที่มาโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย”
ทั้งที่ “เงินธนาธร” มีที่มาโปร่งใสตรวจสอบได้
ทั้งที่ “เงินธนาธร” เป็น “เงินให้ยืม” ไม่ใช่ “เงินบริจาค”
สอง นายณฐพร โตประยูร ยื่นคำร้องให้ “ศาลรัฐธรรมนูญ” ว่า ตราสัญลักษณ์ของพรรคอนาคตใหม่ ที่เป็นรูปสามเหลี่ยมด้านเท่ากลับหัวนั้นมีความเหมือนกับสัญลักษณ์สมาคม “อิลลูมินาติ” ในช่วงปีคริสตศักราช 1776 (ปี พ.ศ.2319)
เมื่อ 243 ปีก่อนสมาคมนั้นเคยอยู่เบื้องหลังล้มล้างการปกครองระบอบกษัตริย์ของหลายประเทศในยุโรป
ขอให้ศาลรัฐธรรมนูญ ใช้รัฐธรรมนูญมาตรา 49 วินิจฉัย ว่าการกระทำของพรรคอนาคตใหม่ นายธนาธร นายปิยบุตร แสงกนกกุล และคณะกรรมการบริหารพรรคนั้นใช้สิทธิหรือเสรีภาพเพื่อล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข หรือไม่
บนถนนการเมืองไทยเร้าใจและท้าทายยิ่งกว่าภารกิจปีนเขามากมายนัก
“ธนาธร” กับพลพรรคจะเหนื่อยล้าและหลงทางหรือไม่ขึ้นอยู่กับสมาธิ สติและปัญญา
บางคนวิเคราะห์ว่า แรงกดดันที่รุมเร้าอาจทำให้แกนนำอนาคตใหม่ชักชวนคนลงสู่ถนน
แต่ทั้งคนรุ่นเก่าและใหม่ใน “อนาคตใหม่” ก็ได้พบได้เห็นเป็นที่ประจักษ์
“ร้อยศพปีห้าสาม” ไม่ใช่ภาพตอกย้ำให้หวาดกลัว แต่เป็น “ภาพเชิงสัญลักษณ์” ที่ประทับตรึงตราในความไม่สมประกอบของกระบวนการยุติธรรมไทย
แต่ไหนแต่ไร การก่ออาชญากรรมทางการเมืองไม่เคยได้รับการชำระสะสาง “นักฆ่า” ไม่เคยต้องโทษ !?!!
