เหยี่ยวถลาลมประจำวันเสาร์ที่ 25 เมษายน 2563 : ประเทศเรามี
แม้ในบางเวลานายกรัฐมนตรีจะได้บอกกล่าวแก่สาธารณะว่า “ผมก็มาจากระบอบเลือกตั้ง” เพราะผ่านการเลือกของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรกับสมาชิกวุฒิสภา แต่ผู้คนก็พากันสงสัยว่ายามที่ประเทศประสบภาวะวิกฤต เหตุใดนายกรัฐมนตรี “มองไม่เห็นหัว” สมาชิกรัฐสภา
น่ามาจากทัศนคติที่ไม่เลื่อมใสในระบอบ
“ส.ส.” นะหรือ เก่งแต่ตีฝีปากกล้า น่ารำคาญ ขนาดอยู่ฝ่ายเดียวกันในพรรคร่วมรัฐบาล ยังวิจารณ์นายกรัฐมนตรีไม่มีชิ้นดี
“ส.ว.” นั่นไม่ต้องพูดถึง ตั้งมากับมือ ให้อดีตข้าราชการมีการมีงานทำหลังเกษียณ ติดค้างใจเป็นหนี้บุญคุณกันมา ถามไปก็คงไม่มีอะไรมากไปกว่า “ดีครับนาย ใช่ครับท่าน”
“มหาเศรษฐี” สิมีฤทธิ์ !
หนึ่ง แต่ละคนมีพลังทางความคิดสามารถช่วยแบ่งเบาบรรเทาทุกข์ได้
สอง แต่ละคนมีองค์กร มีสาขา มีเครือข่ายนับร้อยนับพันคล้ายใยแมงมุมแผ่ขยายไปทั้งในและนอกประเทศ และ
สาม แต่ละคนมี “ทุน” หรือเงินมหาศาล เจียดมาใช้งานได้ทันที ไม่พูดมากเหม็นขี้ฟันเหมือนนักการเมือง
ใครจะวิจารณ์อย่างไรอย่าได้ไปสนใจ
นี่คือ ประเทศไทย !
ทุกเรื่องมี “ที่มา”
คนไทยส่วนมากยากจน ไม่มีที่ทำกิน ไม่มีที่ซุกหัวนอนก็ “มีที่มา” ค้นคว้าหาความจริงได้จากประวัติศาสตร์
ข้าราชการไทย “ใครใหญ่” ใครน่าเกรงขาม มีอำนาจ มีเกียรติยศ และมีความมั่งคั่ง ถ้าให้เรียงตามลำดับ อันดับแรก ต้องเป็น “อำนาจ” ของคนที่มี “ปืน”
รองลงมา เป็น “อำนาจ” ที่เกิดจากการตัดสินชี้ชะตาผู้คน
ถัดมาเป็น “อำนาจ” ในการสืบสวนจับกุม
ส่วน “อำนาจ” ที่เกิดจาก “มือ” ของประชาชนผู้ใช้สิทธิเลือกตั้งนั้นเป็นแค่ “ภาพลวงตา” ที่ชวนให้ชุ่มชื้นในหัวใจ
น่าจะเลิกถามกันได้แล้วว่า มี ส.ส.มีรัฐสภาเอาไว้ทำไม !?
ไทยต้องมีทุกสิ่งครบเหมือนๆ อารยประเทศ
แต่ยังมี “ดี” มากไปกว่านั้น
นั่นก็คือ มี “มหาเศรษฐี” ใจบุญ โอบอ้อมอารี รักประชาชนห่วงประเทศชาติ รัฐบาลเรียกใช้ หรือให้ระดมทุนเมื่อไหร่ก็แห่กันมาสนับสนุนอุ่นหนาฝาคั่ง
ทั้งหมดนี้พิสูจน์ได้จาก “โต๊ะจีน” ก่อนเลือกตั้งที่บรรดาเจ้าสัวของเมืองไทยเนรมิตให้ “พลังประชารัฐ” ในพริบตาเดียว
จึงเป็นธรรมดาที่ทุกลมหายใจเข้าออกของนายกรัฐมนตรีคนนี้จะมีแต่ “เจ้าสัว” !?!!!
