คอลัมน์เหยี่ยวถลาลม 28 ตุลาคม 2563 : ม็อบอารยะ
ถ้าค่อยๆ ลำดับภาพความเคลื่อนไหวทางการเมืองที่นักเรียนนิสิตนักศึกษาชุมนุมกันก็จะเห็นความมี “เสน่ห์”
เด็กชุมนุมกันตั้งแต่ต้นปี 2563 แต่ต้องมาเว้นวรรคไปเพราะสถานการณ์ระบาดของโควิด-19 กระทั่งเดือน “กรกฎา” มาชุมนุมกันใหม่อีกครั้ง พร้อมกับสัญลักษณ์ชู 3 นิ้ว ชวนระทึก
การชุมนุมทางการเมืองของ “เด็ก” ในปี พ.ศ.นี้ ต่างกับ “ผู้ใหญ่” เมื่อก่อนที่ยั่วยุ ดุดัน ก้าวร้าว เข้ายึดสถานที่ราชการ ปิดที่ทำการภาคเอกชน ทำร้ายผู้สื่อข่าว ทำร้ายเจ้าหน้าที่ตำรวจ
ถึงแม้ตอนนั้นรัฐบาลจะยกธงขาว ถอยสุดซอย ประกาศยุบสภาให้มีการเลือกตั้ง ผู้ชุมนุมก็ยังไม่ยอมยุติ “แกนนำ” กลับชักชวนผู้คนล้มล้างการเลือกตั้ง ปิดล้อมโรงพิมพ์คุรุสภาที่พิมพ์บัตรเลือกตั้ง ปิดล้อมที่ทำการไปรษณีย์ จนถึงขั้นประกาศว่า “ปิดกรุงเทพฯให้สนิท”
ทั้งหมดคือการปูทางสู่รัฐประหาร 22 พ.ค.2557 !!
ในทันที “หัวหน้า คสช.” ก็เปิดเพลงกล่อมผู้คนว่า …เราจะทำตามสัญญา ขอเวลาอีกไม่นาน
6-14 ปีมานี้ เด็กเห็นทหารทำรัฐประหาร 2 ครั้ง คือ 19 ก.ย.2549 กับ 22 พ.ค.2557 ประเทศมีแต่เลวลง !
เด็กตื่นตัวด้วย “ความรู้” กับมีมุมมองที่แหลมคมและกล้าหาญ สามารถอธิบายปรากฏการณ์ทางการเมืองที่เกิดขึ้นได้ว่า เป็นความฉ้อฉลทางอำนาจและวาทกรรมอันสับปลับ
ไม่เคยมีครั้งใดในประวัติศาสตร์ที่ “ความตื่นตัวทางการเมือง” จะลามไปถึงเด็กชั้นมัธยมต้น
เมื่อลูกหลานตาสว่างด้วยความรู้และความเข้าใจพวกเขาจึงรวมกลุ่มชุมนุมกัน
แต่มี “ท่าที” เปลี่ยนไปจากการชุมนุมของ “ผู้ใหญ่”
การชุมนุมของเด็กในวันนี้มีความอารยะ !
เด็กรุ่นใหม่รังเกียจการฉ้อฉล ไม่เอารัฐประหาร
เด็กมีวินัยอย่างเคร่งครัด ชุมนุมด้วยความสงบ ช่วยกันเก็บกวาดขยะแบ่งเบาภาระเจ้าหน้าที่ รักสันติ ไม่ฝักใฝ่ความรุนแรง ไม่มีนิสัยทำลายเหมือนผู้ใหญ่หลายๆ คนที่ออกอาการคลุ้มคลั่งไม่ยอมรับ “ความเห็นต่าง”
การชุมนุมที่มีความอารยะนี้จึงได้รับการสนับสนุนเกื้อกูลจากคนต่างรุ่นล้นหลาม
จากผู้คนหลักพันที่ชุมนุมกันเมื่อเดือนกรกฎาคม พัฒนาเป็นหลักหมื่นหลักแสนในเดือนตุลาคม
จาก กทม.ระบาดลามไปแทบทุกจังหวัด ตั้งแต่ในโรงเรียนจนถึงมหาวิทยาลัย
จากเหนือจรดใต้ ทั่วประเทศ
ผู้คนนับล้านๆ ที่กำลังขับไล่ “ประยุทธ์” ล้วนเป็นผู้ที่มีวัฒนธรรมและศีลธรรมอันดี !?!!
