สืบเนื่องกรณีไล่รื้อชุมชนป้อมมหากาฬ กรุงเทพฯ ซึ่งยืดเยื้อมานาน 24 ปี โดยมีการรื้อชุมชนบางส่วนไปแล้วเมื่อวันที่ 3-4 กันยายนที่ผ่านมา ซึ่งล่าสุดเมื่อวันที่ 28 พ.ย. กรุงเทพมหานครได้นำป้ายประกาศไปติดตั้งบริเวณหน้าชุมชนยืนว่าจะมีการรื้อถอนในเดือนมกราคม 2560 เพื่อสร้างสวนสาธารณะในรูปแบบพิพิธภัณฑ์ โดยยินดีให้ชาวบ้านเป็นลูกจ้างในการดูแลสวนและเล่าเรื่องราวของชุมชน แต่มีเงื่อนไขว่าไม่สามารถอยู่อาศัยในพื้นที่นั้น
ผศ.ดร. ประภัสสร์ ชูวิเชียร อาจารย์คณะโบราณคดี ม.ศิลปากร กล่าวว่า ความพยายามไล่รื้อชุมชนป้มมหากาฬของกรุงเทพมหานคร จนถึงครั้งล่าสุดนี้ แสดงออกถึงวิสัยทัศน์สำคัญของรัฐไทยหลายอย่าง เช่น ต้องการแสดงตนว่ามีอำนาจและสถานะเหนือประชาชน เห็นได้จากการอ้างแต่กฎหมาย ปฏิเสธการมีส่วนร่วมของชุมชนทุกอย่าง แต่ขาดความรู้ความเข้าใจด้านวัฒนธรรม เพราะรัฐได้ชี้แจงชัดเจนว่านี่เป็นไปเพื่อจัดทำพิพิธภัณฑ์และแหล่งเรียนรู้ประวัติศาสตร์ แต่กลับไล่รื้อชุมชนที่เปนแหล่งประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมโดยตรงทิ้งแล้วจะรังสรรค์เองขึ้นใหม่ อีกทั้งแสดงให้เห็นว่าภาครัฐ ไม่ทันโลก กล่าวคือปัจจุบันในสากลมีเรื่องเกี่ยวกับสิทธิการอยู่อาศัย แต่ไทยกลับขจัดชุมชนออกจากพื้นที่อยู่อาศัย
