เมื่อเวลา 10.00 น. วันที่ 7 ธันวาคม ที่หมู่บ้านผู้ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์พิบัติภัยสึนามิ ปี 2547 บ.น้ำเค็ม ต.บางม่วง อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา นายไมตรี จงไกรจักร ชาวบ้านน้ำเค็ม ได้พาผู้สื่อข่าวไปตรวจสอบพิพิธภัณฑ์กลางแจ้งเรือเกยตื้นธรณีพิบัติภัยสึนามิ (เรือส้ม ฟ้า) ที่ภาครัฐได้ปล่อยปละละเลยมาเป็นเวลาเกือบ 12 ปี จนมีสภาพผุพัง ต้นไม้ขึ้นเต็มลำเรือ และอาจพังทลายใส่นักท่องเที่ยวที่เข้าไปรำลึกถึงเหตุการณ์พิบัติภัยสึนามิได้ตลอดเวลา
นายไมตรี จงไกรจักร กล่าวว่า แต่เดิมเรือสีส้มและเรือสีฟ้า เป็นเรือของชาวประมงที่จอดอยู่บริเวณท่าเรือบ้านน้ำเค็ม หลังจากเกิดเหตุการณ์พิบัติภัยสึนามิเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ.2547 ทำให้เรือทั้ง 2 ลำ ถูกคลื่นยักษ์ซัดลอยเข้ามาในหมู่บ้าน ซึ่งเรือสีฟ้าเป็นเรือที่มีเชือกหลุดห้อยออกมานอกลำเรือ ทำให้ชาวบ้านสามารถยึดเกาะและรอดชีวิตเป็นจำนวนมาก ส่วนเรือสีส้มซึ่งหมุนเคว้ง ทำให้บ้านเรือนพังเสียหายไปหลายหลัง
หลังจากนั้น กระทรวงวัฒนธรรมจึงได้ใช้งบประมาณ 11 ล้านบาท เพื่อซื้อเรือทั้ง 2 ลำ พร้อมออกแบบให้เป็นภิพิธภัณฑ์กลางแจ้ง บนเนื้อที่ 3 ไร่ โดยให้องค์การบริหารส่วนตำบลบางม่วง ซื้อที่ดินบริเวณดังกล่าวด้วยเงินประมาณ 3 ล้านบาท โดยโครงการที่กระทรวงวัฒนธรรมได้วาดเอาไว้ เป็นโครงการมูลค่าประมาณ 80-100 ล้านบาท ทำให้ชาวบ้านน้ำเค็มคาดหวังว่า เรือทั้ง 2 ลำ จะเป็นพิพิธภัณฑ์ ที่บันทึกความทรงจำของคนบ้านน้ำเค็มและผู้ประสบภัยสึนามิ จึงทำให้ไม่มีใครคัดค้านโครงการดังกล่าว
กระทั่ง เมื่อเวลาผ่านไป 5 ปี กระทรวงวัฒนธรรมก็ยังไม่มีงบประมาณใดๆ มาสร้าง เมื่อผ่านไป 10 ปี มีเพียงการก่อสร้างแท่นตั้งเรือ และแนวคิดเรื่องการทำให้ภิพิธภัณฑ์ มีขนาดเล็กลง กลายเป็นศูนย์ศิลปาชีพ ศูนย์ขายสินค้า รองรับการท่องเที่ยว ซึ่งก็ยังไม่มีการดำเนินการสร้างพิพิธภัณฑ์ ทั้งยังไม่มีการซ่อมแซมบำรุงตัวเรือ จนเรือทั้ง 2 ลำ เกิดความทรุดโทรม
