วันที่ 3 มีนาคม นายพรประเสริฐ ควรรณสุ นายอำเภอปลาปาก จ.นครพนม พร้อมด้วย ร.ท.สุทัย พิมพ์โคตร หัวหน้าชุดปฏิบัติการพิเศษ กองพันทหารราบที่ 3 กรมทหารราบที่ 3 มณฑลทหารบกที่ 210 นครพนม นายอำนาจ สะตะโชติ ผู้ใหญ่บ้านดอนกลาง หมู่ 3 ต.มหาชัย อ.ปลาปาก จ.นครพนม ร่วมกับนายสง่า แสงแก้ว ประธานมูลนิธิแสงแก้วร่วมใจสื่ออาสา ช่วยเหลือผู้ประสบภัย ตัวแทนชาวบ้าน และผู้ใจบุญ ร่วมกับกำลังทหาร ผู้นำชุมชนท้องถิ่น และแรงงานชาวบ้านจิตอาสา ร่วมกันดำเนินการก่อสร้างบ้าน ช่วยเหลือนางอ่อน บุญตะวัน อายุ 70 ปี อยู่บ้านเลขที่ 34/8 หมู่ 3 บ้านดอนกลาง ต.มหาชัย อ.ปลาปาก จ.นครพนม หลังได้รับร้องทุกข์ขอความช่วยเหลือจากชาวบ้าน เนื่องจากประสบปัญหาทางสังคม ฐานะยากจน ไม่มีบ้านพักอาศัย ต้องทนทุกข์ต่อสู้ดิ้นรนต่อสู้ชีวิต เลี้ยงลูกสาวพิการมานานมากว่า 30 ปี คือ นางสาววาสนา หนองเป็ด อายุ 33 ปี ซึ่งป่วยพิการแขนขาลีบ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้มาแต่กำเนิด ต้องอาศัยแม่เป็นผู้ดูแล โดยทั้งคู่ต้องอาศัยสร้างเพลิงที่พักจากผ้าใบ พอได้กันลม กันแดด ใต้ถุนบ้านญาติ ประทังชีวิต มีเพียงเพื่อนบ้านที่คอยช่วยเหลือ บริจาคข้าวปลาอาหารให้กิน กับลูกสาวพิการ แต่ร่างกายเริ่มชรา มีอาการเจ็บป่วย นับวันทรุดลงทุกวัน ทั้งแม่และลูกสาว
ภายหลังชาวบ้านได้ประสานหน่วยงานเกี่ยวข้องและผู้ใจบุญ เข้าตรวจสอบให้ความช่วยเหลือ เนื่องจากสงสารจากสภาพร่างกายแก่ชรา แต่ชื่นชมในความเป็นแม่ ถึงจะยากจนแต่ยังสู้ชีวิตดูแลลูกพิการ ไม่เคยทอดทิ้ง และเรียกร้องผ่านสื่อไปยัง องค์กรเอกชน ผู้ใจบุญ และหน่วยงานเกี่ยวข้อง ช่วยกันบริจาคช่วยเหลือ สมทบทุนสร้างบ้านพักอาศัยไว้พักพิงบั้นปลายชีวิต โดยมีกำลังเจ้าหน้าที่ทหาร ตัวแทนชาวบ้าน และผู้ใจบุญ อาสาเป็นแรงงาน รวมถึงบริจาควัสดุอุปกรณ์ เงินสมทบทุน ร่วมดำเนินการก่อสร้าง คืบหน้าไปแล้วกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ และจะเร่งดำเนินการจนแล้วเสร็จเพื่อมอบเป็นที่อยู่อาศัย พัฒนาคุณภาพชีวิต
ด้านนายอำนาจ สะตะโชติ ผู้ใหญ่บ้านดอนกลาง หมู่ 3 ต.มหาชัย อ.ปลาปาก จ.นครพนม กล่าวว่า สำหรับการช่วยเหลือนางอ่อนนั้น ได้รับการสนับสนุนจากกำลังเจ้าหน้าที่ทหาร กรมทหารราบที่ 3 มณฑลทหารบกที่ 210 นครพนม ผู้นำชุมชนท้องถิ่น ตัวแทนชาวบ้าน และผู้ใจบุญ อาสามาเป็นแรงงาน ร่วมกันก่อสร้างบ้านธารน้ำใจ ช่วยเหลือนางอ่อน ซึ่งได้รับงบประมาณสนับสนุนจากผู้ใจบุญผ่านกองทุน ซึ่งจะเร่งดำเนินการให้แล้วเสร็จ พร้อมจัดหาเครื่องอุปโภค บริโภค ที่จำเป็นใช้ในชีวิตประจำวัน ไปมอบให้ ให้สามารถใช้ชีวิตอยู่ได้เป็นปกติ ไม่ต้องเป็นภาระของสังคม และจะได้ประสานหน่วยงานเกี่ยวข้องในการดูแลเรื่องสุขภาพของลูกสาวที่ป่วย เพื่อหาทางช่วยเหลือดูแลในเรื่องสุขภาพต่อเนื่อง อย่างไรก็ตามต้องขอขอบคุณทุกภาคส่วน ผู้ใจบุญที่ร่วมกันดูแลช่วยเหลือ เพราะหากจะรอแค่การสนับสนุนจากภาครัฐ งบประมาณไม่เพียงพออย่างแน่นอน
