| ที่มา | หนังสือพิมพ์มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | เหยี่ยวถลาลม |
| เผยแพร่ |
อย่าโหนกระแสแห่ตามกัน
ไม่ได้รู้จักกันแม้สักนิด ไม่เคยพบหน้ากันแม้แต่ครั้งกับ “สรยุทธ สุทัศนะจินดา” ผู้ดำเนินรายการของสถานีโทรทัศน์ช่อง 3
กระทั่งเมื่อศาลอาญามีคำพิพากษาจำคุกนายสรยุทธ ในคดี “ไร่ส้ม” อันเกี่ยวข้องกับธุรกิจซื้อขายเวลาโฆษณาของ อสมท เมื่อหลายปีก่อน จากนั้นก็เห็นข่าวในโซเชียลมีเดียที่กำลังคอมเมนต์กันอย่างเมามัน จึงรู้สึกว่าน่าจะมีมุมมองที่แตกต่าง
ลองคิดดูเถอะว่า เหตุใดการกระบวนพิจารณาของศาลถึงต้องมีศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ และศาลฎีกา
ทำไมต้องมีถึง 3 ชั้นศาล
เพื่อให้สิ้นสงสัย เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม ใช่หรือไม่ !
ตุลาการทั่วโลกถือหลักเหมือนกันคือ ปล่อยคนผิดสิบคน ยังดีกว่าทำให้คนบริสุทธิ์หนึ่งคนติดคุก และตราบเท่าที่ยังไม่มีคำตัดสินถึงที่สุด ก็ยังคงถือว่า ผู้ต้องหาหรือจำเลย ยังเป็นผู้บริสุทธิ์
แต่การแสดงความเห็นในโลกโซเชียลทุกวันนี้ขาดความยับยั้งชั่งคิด หลายรายหลายรูปแบบมีเจตนาร้าย ใช้พื้นที่สื่อสารเพื่อการทำลายกันเป็นการส่วนตัว ทำลายธุรกิจ หรือไม่ก็เอามัน เอาสะใจ ไม่สง่า ไม่มีราคา และไม่ยุติธรรม
ที่ช่อง 3 ให้สรยุทธจัดรายการต่อไป จึงเป็นการตัดสินใจที่ชอบด้วยเหตุผล
เป็น “เหตุผล” เฉกเช่นเดียวกับที่อาจารย์อรุณีประภา หอมเศรษฐี นายกสมาคมสภาวิชาชีพกิจการแพร่ภาพกระจายเสียงแห่งประเทศไทย อธิบายไว้ว่า
“สิ่งที่นายสรยุทธทำ ไม่ได้เป็นความผิดในแง่จรรยาบรรณวิชาชีพ แต่เป็นความผิดในส่วนอื่น ก็ต้องไปชดใช้ในส่วนนั้น การทำหน้าที่ประกาศข่าวต่อไปจึงไม่ใช่เรื่องผิด เขาเป็นนักข่าว เป็นผู้ประกาศข่าว ถ้าไม่บิดเบือน ไม่ได้ตบทรัพย์ ไม่ได้ข่มขู่คนอื่น ผิดตรงไหน”
“ความยุติธรรม” เป็นของทุกคน ไม่ใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง หรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
ไม่ว่าคนที่เรารัก หรือคนที่เราเกลียด คนที่เราชอบ หรือไม่ชอบ ทุกคนควรได้รับ “ความยุติธรรม” เสมอกัน
ใจเย็นๆ ตั้งหลักคิดกันให้ดีๆ อย่าส่งเสริมให้ความยุติธรรม เป็นสมบัติเฉพาะกลุ่มเฉพาะคน !?!!
