“การให้” เป็นสัญญาทางแพ่งประการหนึ่ง ซึ่งมีบัญญัติในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ตั้งแต่มาตรา 521-536
ใครจะยกทรัพย์สิน ทั้งสังหาริมทรัพย์ หรืออสังหาริมทรัพย์ ให้กับใคร เมี่อให้ไปแล้ว คล้ายว่าจะไม่มีปัญหาอะไร เมื่อผู้รับยินดีรับก็น่าจะจบเรื่อง แต่ปัญหาจะเกิดมีขึ้น เมื่อให้ไปแล้ว จะขอคืนในภายหลังนี่สิ จะขอคืน จะเอาคืนได้หรือไม่
เรื่องของการให้ โดยหลัก ให้แล้วให้เลย หรือให้แล้วขอคืนไม่ได้
แต่ในทางกฎหมาย ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์บัญญัติเกี่ยวกับเรื่องการขอคืน อันเป็นข้อยกเว้น เอาไว้ด้วย
ภาษากฎหมาย เรียกการขอคืนนี้ว่า “ถอนคืนการให้”
ถ้าจะถอนคืนได้ จะต้องมีเหตุหรือเข้าเหตุ 3 ประการ ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 531 ดังนี้
“อันผู้ให้จะเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุผู้รับประพฤติเนรคุณนั้น ท่านว่าอาจจะเรียกได้แต่เพียงในกรณีดังจะกล่าวต่อไปนี้
(1) ถ้าผู้รับได้ประทุษร้ายต่อผู้ให้เป็นความผิดฐานอาชญาอย่างร้ายแรงตามประมวลกฎหมายลักษณะอาชญา หรือ
(2) ถ้าผู้รับได้ทำให้ผู้ให้เสียชื่อเสียง หรือหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้ายแรง หรือ
(3) ถ้าผู้รับได้บอกปัดไม่ยอมให้สิ่งของจำเป็นเลี้ยงชีวิตแก่ผู้ให้ ในเวลาที่ผู้ให้ยากไร้และผู้รับยังสามารถจะให้ได้”
หมายความว่า หากจะถอนคืนการให้ หรือการจะเอาทรัพย์สินที่ให้คืน จะต้องมีเหตุดังที่กฎหมายบัญญัติไว้ 3 ประการข้างต้นนั้น ถึงจะถอนคืนการให้ได้
ตัวอย่าง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1078/2553
ถ้อยคำที่จำเลยด่าโจทก์ว่า “อีแก่ไม่ยุติธรรม มึงทำให้ครอบครัวกูแตกแยก กูจะไม่อยู่กับมึงแล้ว” เป็นการแสดงเจตนาดูหมิ่นโจทก์ซึ่งเป็นอา จำเลยเรียกโจทก์ว่า อีแก่ ขึ้นมึงขึ้นกูกับโจทก์ ย่อมทำให้โจทก์อับอายเสียชื่อเสียง และเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรงตาม ป.พ.พ. มาตรา 531 (2) โจทก์ย่อมเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุจำเลยประพฤติเนรคุณได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 31/2531
จำเลยด่าว่าโจทก์ผู้เป็นมารดาด้วยถ้อยคำหยาบคายว่า โจทก์เป็นสุนัข เป็นคนไม่มีศีลธรรม ให้ที่ดินแล้วยังเอาคืน เป็นคนเนรคุณคน เช่นนี้เป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง ทำให้โจทก์เสียชื่อเสียง ถือได้ว่าประพฤติเนรคุณต่อโจทก์ โจทก์เรียกคืนการให้ได้
หมายเหตุ : รายการฎีกาชาวบ้าน เป็นรายการกฎหมายใกล้ตัว ออกอากาศทาง www.matichon.co.th โดยมีนายโอภาส เพ็งเจริญ คอลัมนิสต์สัพเพเหระคดี หนังสือพิมพ์มติชนรายวัน และ น.ส.เสาวลักษณ์ สวัสดิ์กว้าน เป็นผู้ดำเนินรายการ
