| ผู้เขียน | น.รินี เรืองหนู |
|---|
ปิดจ๊อบการค้นหา “13 ชีวิตทีมหมูป่าอะคาเดมี” ที่ถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน อ.แม่สาย จ.เชียงราย แล้ว หลังจากลุ้นกันมายาวนานถึง 17 วัน
วันนี้ ทั้ง 13 คน อยู่ระหว่างฟื้นฟูสุขภาพร่างกายให้กลับมาแข็งแรงเพื่อกลับเข้าสู่ภาวะปกติอีกครั้ง
เป็นที่โล่งอกโล่งใจกันทั้งโลก
แต่สิ่งหนึ่งที่ยังขับเคลื่อนต่อ คือ กระทรวงมหาดไทย และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกำลังหาช่องทางกฎหมายในการขอ “สัญชาติไทย” ให้กับสมาชิกในทีมหมูป่าบางคนที่ยังไม่ได้สัญชาติไทย
นับเป็นเรื่องที่ดีที่หน่วยงานของรัฐให้ความสำคัญกับปัญหาเด็กไร้สัญชาติ และเด็กที่มีปัญหาสถานะทางทะเบียน
แต่หากจะให้ดียิ่งขึ้น และเป็นประโยชน์ในวงกว้าง
เป็นไปได้หรือไม่ ที่กระทรวงมหาดไทยจะมองปัญหานี้ในภาพรวม เพราะขณะนี้ประเทศไทยมีคนไร้สัญชาติอยู่ในแผ่นดินไทยอีกหลายแสนคน และกำลังรอที่จะได้สัญชาติไทยเช่นกัน โดยเฉพาะคนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกล และพื้นที่ชายแดนชายขอบของประเทศไทย
ซึ่งก่อนหน้านี้ “นายสุรพงษ์ กองจันทึก” ผู้อำนวยการศูนย์กะเหรี่ยงศึกษา และอดีตประธานอนุกรรมการสิทธิมนุษยชนด้านชนชาติ ผู้ไร้สัญชาติ แรงงานข้ามชาติและผู้พลัดถิ่น สภาทนายความ ที่มีประสบการณ์ลงพื้นที่ให้ความช่วยเหลือชาวบ้านที่ไร้สัญชาติและมีปัญหาด้านสถานะทางทะเบียน ในพื้นที่ห่างไกลมายาวนาน ระบุว่า ที่ผ่านมาเจ้าหน้าที่รัฐมีการดำเนินการที่ล่าช้า ทำให้มีผู้ตกค้างรอการพิสูจน์อีกเป็นจำนวนมาก อย่างในพื้นที่ จ.เชียงราย ทั้ง อ.แม่สาย หรือ อ.แม่ฟ้าหลวง ซึ่งมีเจ้าหน้าที่ที่ทำงานด้านนี้ไม่เพียงพอ ทำให้บางคนต้องรอกระบวนการพิสูจน์สัญชาติถึง 3 ปี กว่าจะได้เข้าสู่ขั้นตอนของรัฐ
ความล่าช้าดังกล่าว ทำให้คนกลุ่มนี้มักเสียโอกาสในหลายๆ ด้าน ทั้งด้านการศึกษา การรักษาพยาบาล การประกอบอาชีพ หรือแม้แต่การอยู่อาศัยและการเดินทางไปต่างประเทศ
ต้องดำเนินการเร่งด่วน ทำอย่างจริงจัง เพื่อให้คนส่วนนี้เป็นคนไทยอย่างสมบูรณ์
อย่าให้เหมือนกรณี “หม่อง ทองดี” อดีตแชมป์ร่อนเครื่องบินกระดาษพับ ที่เคยตกเป็นข่าวโด่งดังเมื่อหลายปีก่อน ที่ไม่สามารถเดินทางไปแข่งขันร่อนเครื่องบินกระดาษพับที่ประเทศญี่ปุ่น เนื่องจากไม่มีสัญชาติไทย และมีคนเสนอช่วยเหลือจำนวนมาก แต่เวลาผ่านไปจนปัจจุบันนี้ก็ยังไม่ได้รับสัญชาติไทยเช่นกัน
