ยิ่งกว่าหนังชีวิต พ่อค้าแม่ค้าแห่ทวีตตอบ ‘สถานการณ์ธุรกิจอาหารเป็นอย่างไร’
แม้รัฐบาลจะมีหลากหลายโครงการมากระตุ้นเศรษฐกิจไตรมาสสุดท้ายให้กระเตื้องขึ้น แต่สถานการณ์จริง โดยเฉพาะเศรษฐกิจฐานรากก็ยังไม่สู้ดี สะท้อนจากพ่อค้าแม่ค้าและผู้คนมากมายที่เข้ามาตอบคำถามนี้ ซึ่งโพสต์โดยผู้ใช้ทวิตเตอร์ชื่อ กวางตุ้ง @kkhwan ที่ทวีตถาม “ตอนนี้ใครทำธุรกิจร้านอาหารมั่งคะ ที่ไม่ใช่ร้านใหญ่ตามห้างอ่ะ สถานการณ์เป็นยังไงบ้างตอนนี้”
ซึ่งจากนั้นก็มีผู้ใช้ทวิตเตอร์ที่เป็นพ่อค้า แม่ค้า ผู้ประกอบการ ตลอดจนลูกค้าเข้ามาทวีตตอบอย่างคับคั่ง เช่น
– ของเราแม่ขายข้าวแกงที่ตลาดค่ะ แกงถุงอ่ะ แต่ก่อนขาย 2 รอบเช้าเย็น วันนึงได้เยอะนะคะ พอหลังก็ลดลงขายรอบเดียวเพราะลงทุนแล้วแต่คนซื้อน้อยลง เราเลยลดทุน ขายเย็นช่วงเดียวหลังเลิกเรียนตอนนี้แย่กว่าเดิมแม่เลิกขาย หางานประจำทำแทน เพราะขายยาก ลงทุนแล้วจม คนซื้อก็ไม่มีกำลังซื้อ แย่ค่ะ
– ราคาวัตถุดิบค่อนข้างแรง ราคาของขึ้นๆ ลงๆ ส่วนใหญ่จะขึ้นซะมากกว่า แต่เราจะขึ้นราคาบ้างก็คงไม่ได้อ่ะค่ะ ลูกค้าหายแน่นอน ของเราตอนนี้ที่ร้านแต่ละวันรายได้แค่หลักพันเอง บางวันที่เงียบมากๆ ได้แค่หลักร้อยยังมีเลยค่ะ ต้องลุ้นจนหืดขึ้นคอ 55
– เพื่อนพี่ทำร้านข้าวหมูแดง ปกติ เฉลี่ยขายได้วันละ 4-5 หมื่น เดี๋ยวนี้ 3 หมื่นยังต้องลุ้นเลยค่ะ ลดลงไปมากเลย
– ขอตอบในฐานะผู้บริโภคอาหารนะคะ รายได้ลดลง ต้องซื้อวัตถุดิบมาทำกับข้าว หุงข้าวกินเองค่ะ ประหยัด ทั้งที่ปกติขี้เกียจทำกับข้าวล้างจานนะ เพราะเหนื่อยจากประจำ แต่ก็ไปกินร้านอาหารบ้าง แต่น้อยลงมาก สู้ๆ นะคะทุกคน
– จากที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับตลาดนัดนะ วัตถุดิบขายดีขึ้น พวกผักสด เนื้อสด อาหารสำเร็จรูปขายได้น้อย ปลาเผา ยำราคาแพงๆ ของว่างพออยู่ตัว เฟรนช์ฟราย ข้าวเกรียบ ไก่ทอด หม่าล่า ยกเว้นปลาหมึกย่าง กลุ่มเสื้อผ้าแทบจะขายไม่ได้เลย ถ้าไม่ได้ขายถูกๆ แบบตัวละ 10-20 บาท ฯลฯ
– แต่ก่อนขายได้วันละ 2,000-3 000฿ ตอนนี้ได้วันละ 1,000-1,200฿ บางวันขาดทุนด้วยค่ะ ไหนจะค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ตอนนี้ทยอยเอาของในบ้านมาขายแล้วค่ะ ค่าไฟก็กำลังจะโดนตัดเพราะค้าง 2 เดือน ส่วนเราเพิ่งจบก็ตกงานอยู่ ค่าทำเรื่องจบยังไม่มีเลยค่ะ เป็นท้อแล้ว
– ที่บ้านเราแม่ขายอาหารตามสั่ง ของชำแต่ก่อนขายดีมาก คนในละแวกใกล้เคียงมาซื้อกินกันแทบไม่มีเวลาหยุด 5 ทุ่มยังยืนผัดข้าวขายอยู่เลย แต่ 5 ปีให้หลังมานี้คนบางตาลงมาก ใช้จ่ายกันน้อยลง เงียบ ขายไม่ดี เงินก็หดหายตามไป เศรษฐกิจอะไรๆ ก็แย่ตามไปด้วย มีแต่หนี้ที่เพิ่ม
– ไม่ได้ขายอาหารครับ ขายส่งพวกวัตถุดิบร้าน ชากาแฟ ยอดขายเมื่อก่อน 2-3 หมื่นต่อวัน ตอนนี้ลดลงเห็นได้ชัด เหลือแต่ลูกค้าประจำ หน้าใหม่ มาแล้วก็หายไป ตอนนี้สั่งของเข้าร้าน ลดลงแล้วครับ คาดการณ์ปีหน้า คงลดลงไปกว่านี้ ลูกค้าประจำ บ่นลูกค้าน้อยลง
– บ้านเราทำร้านอาหารที่กระบี่ค่ะ ทำฟาร์มสเตย์ด้วย ปลูกผักเอามาทำอาหารในร้าน ขอบอกว่าเงียบมาก วันศ./ส. ที่ผ่านมาขายได้ 2 โต๊ะอ่ะน้องขวัน มันไม่เคยมีมาก่อน นี่เครียดมาก ขนาดขายไม่แพงคนยังไม่มีเลยอ่ะ
อย่างไรก็ตาม ก็มีพ่อค้าแม่ค้าบางส่วนที่ค้าขายดีขึ้นมาแสดงความคิดเห็น เช่น
– เพื่อนทำร้านอาหารอีสาน ก็มีขยายสาขาเพิ่มไป กทม.ด้วยค่ะ อีกรายพึ่งเริ่มทำต้นปีก่อน สเต๊ก เบอร์เกอร์ สปาเกตตี ฯลฯ แรกๆ ส่งตามออเดอร์ ทำได้ 3-4 ด.ปรับปรุงบ้านในซอยลึกเป็นร้านเล็กๆ 3-4 โต๊ะ ขายดีจนขยายเป็น 10 กว่าโต๊ะแล้ว อีกรายทำร้านอาหารวีแกนที่ กทม. คนแน่นร้านทุกวัน ขายดีทุกวัน
– ได้ขายทางแกร็ปหรือแพนด้ามั้ยคะ เพราะ จว.ที่อยู่ร้านอาหารเล็กๆ ในเมืองพึ่งเริ่มเข้าออนไลน์กันไม่นาน แต่ยอดพุ่งทะลุทะลวงมาก จนร้านอื่นๆ ต้องเข้าระบบตาม ส่วนร้านที่ไม่ทำ ยอดก็ลดลง
ตอนนี้ใครทำธุรกิจร้านอาหารมั่งคะ ที่ไม่ใช่ร้านใหญ่ตามห้างอ่ะ สถานการณ์เป็นยังไงบ้างตอนนี้
— กวางตุ้ง? (@kkhwan) October 28, 2019
