“ลุงพล” แจงยิบ กกกอกเดอะซีรีส์ ไม่ดื่มน้ำสาบาน – ปักธูปกลับหัว “หมอปลา” ซัดเดือดไม่ต้องไล่ ไม่ใช่ลุง! งงตีโพยตีพายกันทำไม สู้ตายช่วยลุงพล ไม่กลัวแหก
กรณีการเสียชีวิต “น้องชมพู่” ที่ยังตามจับตัวคนร้ายไม่ได้ กลายเป็นบ้านกกกอกเดอะซีรีส์ที่ไม่จบไม่สิ้น มีตัวละครโผล่มามากมาย ล่าสุดมีการให้ดื่มน้ำสาบาน แต่ “ลุงพล ไชย์พล วิภา” ไม่ดื่ม แถมยังปักธูปกลับหัว โดยเชื่อคำแนะนำจาก “จีรพันธ์ เพชรขาว” หรือ “หมอปลา มือปราบสัมภเวสี” จนทำให้คนในหมู่บ้านไม่พอใจ จี้ให้ขอขมา
รายการโหนกระแสวันที่ 31 ก.ค. “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.20 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 เปิดใจสัมภาษณ์ “ลุงพล” และ “ป้าแต๋น” มาพร้อม “หมอปลา” เพื่อพูดคุยถึงประเด็นดังกล่าว
ผ่านมา 2 เดือนกว่ารู้สึกยังไง?
ลุงพล : “ที่ผ่านมาเรายื่นมือช่วยงานน้องชมพู่เต็มที่ พอเจอเรื่องที่เราไม่คาดคิดก็รู้สึกช็อกนิดๆ”
เรื่องไม่คาดคิดคือกลายเป็นผู้ต้องสงสัย และชาวบ้านกลัวลุงพล?
ลุงพล : “ก็ไม่คิดว่าชาวบ้านเขากลัวนะ แต่ว่าคำพูดผมอาจจะโผงผาง ชาวบ้านไม่ได้กลัว”
ทำไมวันนั้นไมดื่มน้ำสาบาน?
ลุงพล : “ในความรู้สึกเราไม่เชื่อใจบรรดาญาติที่ไปทำพิธีด้วยกัน ถ้าเราไม่เชื่อใจแล้วเราทำอะไรลงไป โดยที่มีผู้หลักผู้ใหญ่หรือคนที่เรานับถือ เขาพยายามเตือนสติเรา ให้เราระวังสิ่งต่างๆ ที่จะเกิดกับเรา ทำให้ผมต้องระวังตัว และทำตามสิ่งที่เขาพยายามสื่อกับเรา”
แสดงว่าลุงพลเชื่อเรื่องไสยศาสตร์?
ลุงพล : “ก็เชื่อบ้าง แต่ตอนที่ผมปักธูป ท่านอธิการบุญมาก็อยู่ ท่านเป็นเจ้าอาวาสที่ดูแลสถานที่นั้น ซึ่งวันนั้นผมจุดธูป 9 ดอก นะโมสามจบ และอธิษฐานในใจ ผมปักลงปกติ ไม่ได้เอาหัวทิ่มลงก่อน แต่ตอนนั้นไม่มีภาพข่าวมาเพราะสื่อไม่ได้บันทึกอะไร หลังจากธูปปักไปได้สักพัก ผมก็รอให้มันไหม้ไปได้เกินครึ่ง ผมก็เกรงว่าอธิการบุญมาท่านอยู่ข้างๆ กลัวอาจารย์กลัวกลิ่นธูปด้วยแหละ ในเมื่อมีความเชื่อในใจ และเห็นอาจารย์ท่านนั่งอยู่ใกล้ๆ เผื่อท่านไม่ชอบกลิ่นธูปด้วย แล้วมีความเชื่อส่วนตัวที่ผู้ใหญ่ท่านนึงแนะนำผมมา ผมก็เลยปักธูปกลับหัว แค่นั้นเอง”
ถ้าคนถามว่าไปมั่นใจได้ไงว่าพระบุญมาจะเหม็นควันธูป ในเมื่อท่านเป็นพระ?
ลุงพล : “ก็อย่างว่าผมคิดเองเออเองตลอด ผมได้ทำอะไรก็แล้วแต่ที่เกี่ยวกับวัด ผมก็ได้มีโอกาสใกล้ชิดพระอธิการบุญมา ในความรู้สึกก็เลยได้ทำแบบที่เห็นภาพออกมา”
ใจลุงพล ดื่มน้ำสาบานไม่ดื่มเพราะกลัวมียาสั่ง มุมธูปคว่ำ ตามคำแนะนำของหมอปลา ต่างๆ นานา ลุงพลเชื่อไสยศาสตร์ใช่มั้ย?
ลุงพล : “เชื่อครับ”
ถ้ามุมนึงแย้งว่าคุณอาจไปหั่นผมน้องชมพู่มาทำพิธีหรือเปล่าเพราะเชื่อเรื่องไสยศาสตร์?
ลุงพล : “เรื่องตัดเส้นผมน้องชมพู่มาทำพิธี ยืนยันว่าวันที่ 11 ผมไม่ได้เจอน้องชมพู่เลย อีกอย่างผมไม่ได้มีวิชาแบบนั้น ความเชื่อเรื่องไสยศาสตร์ก็เหมือนสวดมนต์ไหว้พระนี่แหละ ถ้าตั้งนะโม 3 จบ ก็ตั้งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์อยู่แล้ว ส่วนเรื่องไสยศาสตร์ที่เราเชื่อคือสิ่งที่เรามองไม่เห็น มันน่ากลัวว่าสิ่งที่มองเห็น ผมก็เลยเชื่อไสยศาสตร์”
กรณีไปหลวงปู่ลิ้น วัดถ้ำผาแอก ลุงพลไม่ดื่มน้ำสาบาน เพราะกลัวยาสั่ง ถ้าแก้วเดียวกันก็ไม่ดื่ม?
ลุงพล : “มันเป็นความเชื่อส่วนบุคคล ไม่อยากอธิบายให้มาก”
ยาสั่งคืออะไร?
ลุงพล : “ผมไม่ทราบ แต่ด้วยความที่เรากลัว”
คิดว่าใครจะทำ?
ลุงพล : “ไม่คิดว่าใครจะทำ แต่กลัวไว้ก่อน”
นั่งสวดมนต์อยู่ข้างๆ มั้ย?
ลุงพล : “ไม่กล้าตัดสินใจ แค่ระวังตัวเองก็พอ คงไม่มีหรอก ธรรมะคงไม่คู่อธรรม”
ในเมื่อไม่อยากดื่มน้ำกลัวยาสั่งไปพระวัดพระแก้วไม่กลัวยาสั่งเหรอ?
ลุงพล : “ไม่กลัวครับ ผมเชื่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เราเคารพนับถือ ก็ไม่ทราบว่าเป็นการลบหลู่เบื้องสูงมั้ย ถ้ามีพิธีที่นั่นได้ ผมก็มั่นใจ”
ไปแนะนำอะไรเขา?
หมอปลา : “ก็ลุงพลแกโดนรุมกัด แกก็เกิดความไม่สบายใจ เราก็แนะนำสิ่งดีให้เขาสิ เพราะเขาโดนกระทำ กลับธูปปักหัวคือให้ ในเมื่อคุณไม่ได้มีส่วนร่วมแล้วจะขนลุกพระแสงอะไร ดูเจตนาที่สาบานในวันนั้นสิ ต้องการให้คนมีส่วนร่วม หรือทำให้น้องชมพู่มีความเป็นไป เราไม่ได้ไปลบหลู่หลวงปู่ลิ้น คุณไม่แยกแยะ ต่อให้ลุงพลดีขนาดไหนวันนี้ลุงพลก็ไม่ดี”
ในหมู่บ้านเขาอาจไม่ชอบ?
หมอปลา : “มันดูที่เจตนา การปักธูปกลับหัวก็ไม่ได้ปักดอกเดียว ปักตั้ง 9 ดอก มันคนละอย่าง”
มันช่วยได้จริงๆ เหรอ?
หมอปลา : “ได้จริงๆ มันศักดิ์สิทธิ์กว่าการไปดื่มน้ำอีก นี่ก็ย้อนกลับไปร้อยเท่าพันเท่าแล้วจะเห็นผลไวมาก ไม่กี่ชม. เห็นผลเลย ร้อนกันเพียบเลย(หัวเราะ)”
คิดไปเองหรือเปล่า?
หมอปลา : “อีกวันประชุมกันใหญ่โต เป็นเรื่องใหญ่โต แค่ปักธูปกลับ”
แต่บ้านเขาอาจไม่ชอบไง?
หมอปลา : “มันอยู่ที่เจตนาอย่างเดียว ก็ลุงพลแกไม่สบายใจ ในการสาบานวันนั้น ผมถามว่าใครเป็นกลาง ไม่มีใครเป็นกลาง”
เขาไม่ให้เข้าไปในพื้นที่แล้วนะ?
หมอปลา : “ไม่มีสิทธิหรอก ผมไปหาลุงพล ไม่ได้ไปหาเขา เขามีสิทธิเหรอ”
เขาบอกเข้าไปแล้วไปสร้างความไม่สบายใจให้เขา?
หมอปลา : “สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของหมู่บ้านผมก็ไม่ลบหลู่ ลุงพลก็ไปกับผมตลอด เรื่องศาลก็ไม่แตะ ไม่ทุบ ถามลุงพลได้ ผมไปหาเห็ดมากิน ไม่ได้ลบหลู่อะไรเลย แต่เคสน้องชมพู่ เมื่อคุณไม่ได้มีส่วนร่วมกับการทำให้น้องชมพู่ตาย คุณอย่ามาตีโพยตีพาย เอาความจริงสิ เอากฎหมายมา ไม่ใช่เอากฎหมู่ แต่นี่คุณเล่นกฎหมู่”
จะไปหรือเปล่า?
หมอปลา : “ไปแน่ๆ ล้านเปอร์เซ็นต์”
ป้าแต๋น เรื่องนี้เขาว่ายังไง ล่าสุดต้องไปขอขมา?
ป้าแต๋น : “ก็ไม่ได้มีอะไรมาก ไปถามผู้เฒ่าผู้แก่ เขาบอกให้ไปขอขมาก็จบ ความเชื่อก็ไม่แน่ใจ แต่เขาไม่เคยเห็นแบบนี้กับสถานที่ที่มีพระ ตอนแรกเราก็ไม่รู้ ส่วนมากเป็นที่อื่น เขาไม่เคยเห็น อาจเป็นบางคนที่จุดอะไรขึ้นมา คนอื่นที่เข้าไปบางทีเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าประชุมอะไร เขาไปฟังเฉยๆ เขาบอกมาแบบนั้น”
วันนี้มุมป้าแต๋น กับแม่สาวิตรี คุยกันมั้ย?
ป้าแต๋น : “ไม่ได้คุย แต่วันที่ไปสาบานเราก็ถามเขาเพราะว่าใส่รองเท้าบู๊ตมา ฝนตก”
เป็นห่วงน้อง?
ป้าแต๋น : “ก็ถามแค่นั้นแหละ เขาบอกใส่บู๊ตมาฝนตกมันลื่น”
เขาล่ะ?
ป้าแต๋น : “ก็คงเป็นห่วง แต่ไม่พูด”
กลับมาญาติดีกันมั้ย?
ป้าแต๋น : “ก็ได้นะ”
มีคนปั่นหรือเปล่า?
ป้าแต๋น : “ก็ไม่แน่ใจ ตอนแรกไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน ท้ายๆ มาเขวไปทางอื่น ก็อาจจะมี”
อยู่ในหมู่บ้านหรือนอกหมู่บ้าน?
ป้าแต๋น : “ก็คนในหมู่บ้านล่ะมั้ง เราก็คิดของเรา เมื่อก่อนไม่ได้เป็นแบบนี้”
ไปเจออนามัย แล้วถามเขามองหน้าทำไม?
ลุงพล : “ก็เห็นว่ามองจ้องนานเหลือเกิน ก็ถามว่ามองหน้าทำไม เราจะทำพิธีสาบานอยู่แล้ว จะจุดธูปไหว้พระอยู่แล้ว เขาก็มองจ้องเขม็ง”
จะต่อยเขาหรือเปล่า?
ลุงพล : “ไม่ครับ ไม่มีความคิดจะทำร้ายญาติตัวเอง”
คิดว่าจะกลับไปคุยกันเหมือนเดิมได้มั้ย?
ลุงพล : “ถ้าเรื่องนี้จบด้วยดี พ่อแม่ชมพู่ และเราเข้าใจซึ่งกันและกัน ก็คงมีโอกาส แต่ต้องใช้เวลา”
ทำไมมักมีข่าวถึงหูบ่อยๆ ว่าลุงพลชอบไปข่มขู่พยาน ไปโวยเขา เหมือนไปหาเรื่องเขา ทำให้เขาหัวหด แล้วกลับคำ?
ลุงพล : “ไม่ เรื่องที่ไปคุยกับพระอธิการบุญมา ผมไม่ได้ลบหลู่ท่านนะ ท่านอาจอายุเยอะแล้ว คำพูดที่ไปให้ปากคำกับเจ้าหน้าที่ อาจไม่ตรง ก็ไปเตือนท่านเฉยๆ ว่าถ้าตรงไหนมันไม่ใช่ก็อย่าไปพูดย้ำบ่อยเพราะทำให้ผมแย่”
ไปคุกคามเขามั้ย?
ลุงพล : “ไม่ครับ”
แล้ววัชรินทร์ก็ไปพูดเหมือนกัน?
ลุงพล : “ผมก็ไปถามความจริงเขาว่าเจอผมตอนกี่โมง อยากรู้ว่าเขาจำถูกช่วงถูกเวลามั้ย ซึ่งเขาบอกว่าเจอผม 09.20 น. ซึ่งเวลานั้นผมยังจับจีพีเอสสวนมันกับแม่น้องชมพู่อยู่ ผมก็แค่บอกเขาว่ามันไม่ใช่แล้วล่ะ ผมก็บอกเขาแค่นั้น ก็ให้เขากลับไปคิดเอง”
อีกมุมบอกร้อนตัว?
ลุงพล : “ไม่ใช่ร้อนตัว แต่ความจริงไม่ใช่ เลยไปพูดเตือนสติเขา ไม่ได้ข่มขู่”
จะไปลงพื้นที่ ไม่กลัวชาวบ้านไล่ออกมาเหรอ?
หมอปลา : “ไม่กลัว ผมไม่ใช่ลุง (หัวเราะ)”
ลุงไหน?
หมอปลา : “(หัวเราะ)”
ถ้าวันนี้ลุงพลโดนเรื่องคดี ยินดีประกันตัว?
หมอปลา : “ยินดีและจะเอาทนายระดับประเทศไปช่วย ยังไงผมก็ไม่ทิ้ง ไม่มีคำว่าทิ้งลุงพลเด็ดขาด ผมมั่นใจและเชื่อ”
อะไรทำให้มั่นใจ นั่งทางในมา?
หมอปลา : “ประมาณนั้น ผมคือผู้วิเศษ (หัวเราะ) ผมเชื่อว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ล้านเปอร์เซ็นต์”
ไม่กลัวหน้าแหก?
ปลา : “จะแหกได้ไง คนมันไม่ได้ทำความผิด จะแหกได้ไง แล้วมีพวกสงข้อความมาทางอินบ็อกซ์ โทรมาว่าระวัง ขอโทษนะไม่ต้องเผือกเรื่องผม เผือกเรื่องครอบครัวคุณเถอะ ผมรู้ผมทำอะไรอยู่ และที่สำคัญผมไม่ได้เอาเงินพวกคุณมาใช้จ่ายเลย ลุงพลไม่ต้องกลัว ผมสัญญาว่าจะเป็นอะไรก็แล้ว ผมจะจัดการหมดทุกอย่าง”
เขาพูดแบบนี้สบายใจมั้ย?
ลุงพล : “สบายใจครับ”
ล่าสุดเศรษฐีใจดีทำอะไรให้?
ป้าแต๋น : “สร้างบ้านให้ (จะร้องไห้) มาช่วยสร้างบ้าน และมีคนให้เฟอร์นิเจอร์ในบ้านมาเยอะ”
บ้านลุงพล บางคนบอกว่าอยู่กันได้ยังไง แต่วันนี้มีคนส่งอิฐส่งหินมาทำบ้านให้?
ลุงพล : “ดีใจครับ ที่เขาเห็นคุณค่าความดีของเรา”
ลูกๆ เป็นยังไงบ้าง?
ป้าแต๋น : “ลูกดีใจ บอกว่าแม่จะได้บ้านสวยแล้วเหรอ ขอบคุณคนที่มั่นใจว่าเราไม่ทำกับหลาน สิ่งที่เราทำช่วยหลาน ช่วยน้องทุกคน มันเป็นสิ่งที่ดี เขามองเห็นเรา”
ลุงพลคิดว่าเมื่อไหร่จะพ้นมลทิน?
ลุงพล : “เชื่อมั่นในความดี คิดว่าอีกไม่นาน”
คิดมั้ยว่าตกเป็นผู้ต้องสงสัยหมายเลข 1?
ลุงพล : “ไม่คิดตรงนั้น คิดว่าตร.คงมีหลักฐาน”
มีตร.มาสอบเพิ่มมั้ย?
ลุงพล : “เมื่อวันสองวันก่อนมีตร.มาถามเรื่องความเป็นอยู่”
ลุงพลเคยขึ้นเขาไปกับทีมข่าวบางทีม ลุงช่วยเขาถือของ เขาถามว่าเป็นไง หนักมั้ย เหนื่อยมั้ย ลุงพลตอบว่าไงจำได้มั้ย?
ลุงพล : “ก็ไม่เหนื่อย”
แบกน้องชมพู่เบากว่านี้อีก?
ลุงพล : “ผมไม่เคยพูดคำว่าเบากว่านี้ ไม่เคยพูด”
แต่มีคนได้ยินกันหลายคนนะ?
ลุงพล : “มีหลักฐานอะไรมั้ยล่ะที่ได้ยิน ขนาดวันที่พาชมพู่ลงมา บอกว่าผมมีการเอ่ยชื่อว่าคนนี้คนนั้นฆ่าน้อง มีหลักฐานหรือเปล่าว่าผมพูดตอนไหน รู้มั้ยคนเดินนำหน้าผมมีใครบ้าง คนเดินข้างหลังยังจำได้เลยว่าใครบ้าง แล้วคนไหนพูดใส่ผม คนพูดกล่าวหาใส่ร้ายผมให้เอาพยานมาเลย คนที่หาว่าผมไปเอ่ยชื่อเขาน่ะ ชื่ออะไร ผมจำได้หมด เราเดินลงมาไม่ได้คุยกันแม้แต่คำเดียว เพราะต่างคนต่างเดินลงมา”
ปกติขึ้นเขามั้ย?
ลุงพล : “ไม่ค่อยได้ขึ้นภูเหล็กไฟ อย่างมากก็ไปหาเห็ดเผาะแถวๆ ใกล้ๆ ก็พอกินแล้ว”
รู้สึกไงที่เรื่องหลานเรา เด็กสามขวบกว่าเสียชีวิตไปแล้ว แต่เหมือนเป็นละครเรื่องยาว มีตัวละครโผล่มาให้สื่อได้เล่นกันทุกวัน?
ลุงพล : “ผมว่าสื่อเขาพยายามช่วยให้เจ้าหน้าที่ทำงานได้ง่ายขึ้น ผมก็เข้าใจนะ ถ้าเขาพยายามสอบถามพยานแวดล้อมและมานำเสนอ มันก็อาจจะช่วยอีกทางหนึ่ง ก็เลยอยากใหสื่ออยู่ในพื้นที่ว่าคดีนี้จะจบยังไง”
ไม่คิดเหรอว่าถ้าสื่อไม่เสนอทุกวัน เดี๋ยวตร.ก็ไปหาทางลับจับได้เอง ข้อมูลที่ออกมามันอาจบิดเบือน?
ลุงพล : “เจ้าหน้าที่เขาต้องแยกแยะนะครับ ระหว่างสื่อกับการทำงานตร. ตร.ไม่ได้มาเอาหลักฐานกับสื่อ เขาจะอยู่ไปตลอดเลยก็ได้ ถ้าเขาอยากทำข่าว ทุกสื่อนะ ถ้าอยากอยู่ ตร.เขาก็ทำหน้าที่ของเขา คนละอย่างกัน ไม่เกี่ยวกัน”
ชีวิตหลานเหมือนเป็นละครเรื่องยาว ไม่เสียใจกับเรื่องนี้?
ลุงพล : “ไม่เสียใจที่สื่อเขายังอยู่ ก็ต้องขอบคุณสื่อด้วยซ้ำไป”
หมอปลามีอะไรจะพูด?
หมอปลา : “ไม่ต้องกลัวอะไร เราไม่ได้ทำผิด กลัวอะไร แค่นี้แหละ สั้นๆ ได้ใจความ วันจันทร์ผมลงพื้นที่ ไม่ต้องมาไล่ผม ผมไม่ใช่ลุง มาไล่ผมทำไม”
