‘บุญเลิศ’ เปิดจดหมายอรรถจักร์ ถึงชนชั้นนำ หวังเป็นคำเตือนอย่าทรยศต่อจริยธรรมของสังคม

อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์

ลึกลงไปในอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดของเด็กนักเรียนและนักศึกษาที่ได้ชุมนุมประท้วง ก็คือ ความจงรักต่อ “จริยธรรมทางสังคม” ที่พวกคุณซึ่งเป็นชนชั้นนำทั้งหลายได้พร่ำสอนมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องครอบครัวผัวเดียวเมียเดียว ความไม่คดโกง ความซื่อสัตย์สุจริต ความเสียสละผลประโยชน์ส่วนตนเพื่อส่วนรวม ความไม่เห็นแก่ตัว ไม่เอาสิ่งที่เป็นทรัพย์สินของส่วนรวมมาเป็นของตนเองอย่างปราศจากความละอาย ฯลฯ เหล่านี้คือ “ความดี” ทุกอย่างที่พวกคุณอยากให้พวกเขายึดถือเป็นสรณะในการใช้ชีวิต

พวกเขาได้เป็นอย่างที่พวกคุณต้องการแล้ว พวกเขาจึงพากันต่อต้าน “โครงสร้าง” หรือ “ระบบ” ที่เปิดโอกาสให้บุคคลใช้อำนาจในทางที่ผิดหลักจริยธรรมเหล่านี้ และเรียกร้องให้ปฏิรูปให้ “โครงสร้าง” หรือ “ระบบ” ดีขึ้น

ลองคิดกันให้ดีนะครับ ประเด็นการเรียกร้องทุกประการของนักเรียนนักศึกษาสัมพันธ์อยู่กับ “จริยธรรมทางสังคม” ที่จะผูกคนทุกคนให้อยู่ในสังคมร่วมกันอย่างราบรื่น โดยที่จะยึดโยงผู้มีอำนาจทุกกลุ่มให้เข้ากับ “ระเบียบใหม่” ที่ดีกว่าเดิม เพื่อทำให้อำนาจกระจายออกไปสู่คนทุกกลุ่มอย่างเสมอหน้าและเสมอภาค สามารถกำกับตรวจสอบและถ่วงดุลกันอย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ปล่อยให้ “คณะบุคคล” กลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเถลิงอำนาจและผูกขาดอำนาจตัดสินใจในการใช้ “สมบัติส่วนกลาง”

กลุ่มชนชั้นนำได้ “ทรยศ” ต่อ “จริยธรรมของสังคม” ที่พวกเขาเองปลูกฝัง และใช้ความรุนแรงปราบปรามนักเรียนและนักศึกษา ที่ต่อสู้เพื่อให้จริยธรรมเหล่านี้กลับคืนมาเป็นหลักการร่วมกันของทุกคนในสังคม เป็นการใช้กลไกอำนาจที่สร้างความรุนแรงอย่างไร้ยางอาย

กลุ่มชนชั้นนำครับ อำนาจของพวกคุณขึ้นตรงต่อความชอบธรรม และความชอบธรรมนั้น ขึ้นตรงต่อระบอบ “จริยธรรมทางสังคม” พวกคุณสร้างขึ้นมาจากน้ำลาย โดยที่พวกคุณไม่คิดแม้แต่จะระลึกถึงมันบ้าง อย่าว่าแต่พวกคุณคิดจะทำตามเลย และที่สำคัญ พวกคุณได้ลบและล้าง “จริยธรรม”ที่พวกคุณสร้างด้วยความรุนแรง

น้ำตาที่หลั่งไหลของผู้คนจำนวนมากในสังคมไทยไม่ใช่เพียงแต่ความเจ็บปวด คับแค้น จากความรุนแรงที่เกิดแก่นักเรียนนักศึกษาและประชาชนที่มาชุมนุม ในค่ำคืนวันที่ 16 ตุลาคม 2563 เท่านั้น แต่มันคือความรู้สึกเจ็บลึกกับการ “ทรยศ”อย่างหน้าด้านไร้ยางอายของคนอย่างพวกคุณ

พวกคุณกำลังทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่บรรพบุรุษของเราทั้งหมดได้ร่วมกันสร้างขึ้นมา ต้องพังทลายลงไปอย่างสิ้นเชิง ในวันนี้ พวกคุณคิดเพียงแค่การใช้อำนาจดิบ แต่ประวัติศาสตร์การมีอำนาจของชนชั้นนำที่ผ่านมา ไม่เคยให้เวลาของความรุนแรงนานนัก อำนาจดิบของความรุนแรงไม่เคยครอง “ชาติ” ได้

สังคมไทยกำลังเดินมาถึงจุดที่ “ไม่อาจจะหวนคืนกลับได้”

การทำให้ “ชาติ” เป็นสมบัติร่วมของทุกคน และทำให้ “ระเบียบใหม่” ที่จะจรรโลง “จริยธรรมทางสังคม” ได้อย่างมีประสิทธิภาพ (ท่ามกลางบริบทที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างไพศาลแล้ว) ย่อมเป็นหนทางเดียวและเป็นหนทางที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้ ที่จะรักษา “ชาติ” ไว้ได้

มิฉะนั้นแล้ว วิกฤติที่เกิดขึ้น จะนำพา “ชาติ” ไปสู่หายนะในเร็ววัน

ที่เขียนมาทั้งหมดเป็นทั้ง “คำร้องขอ” จากพลเมืองคนหนึ่ง และ “คำเตือน”ต่อพวกท่านทุกคน“