เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน ที่ป่าชุมชนบ้านวังนาใน หมู่ที่ 10 ต.น้ำผุด อ.ละงู จ.สตูล นายฉ่อ รักษ์ละงู เด็กหนุ่มลูกหลานชาวมานิขี่รถจักรยานยนต์ขนลูกเมียนั่งซ้อนท้ายได้ 8 คน ออกจากป่าเพื่อเข้าเมือง ซึ่งภาพแบบนี้เริ่มคุ้นตา ให้คนชุมชนเมืองเห็นบ่อยขึ้นในช่วงนี้
นายฉ่อ กล่าวยอมรับว่า เอกสารทะเบียนประจำรถไม่มีอะไรเลยสักอย่าง ก็ใช้ขี่รถในหมู่บ้าน ออกไปขายพืชสมุนไพร พืชผักป่า บางครั้งออกไปขายไกลหมู่บ้าน ไปเยี่ยมญาติชาวมานิด้วยกันต่างอำเภอ และเยี่ยมลูกหลานที่มาเรียนที่โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 42 ก็ขนกันมา เจอเจ้าหน้าที่ตำรวจก็สั่งห้ามปราม ก็บอกกับพวกตนว่า เด็กๆ อาจจะได้รับอันตราย บางครั้งก็ไม่ให้บรรทุกซ้อน 8 คน แต่หากมีผู้ใจบุญเปลี่ยนเป็นรถพ่วงข้างให้ก็จะยิ่งดี ซึ่งทุกวันนี้ก็จะขี่ในหมู่บ้านใกล้ๆ มากกว่า เพราะดีกว่าเดิน เด็กๆ ก็จะชอบตามออกไปในหมู่บ้าน
นอกจากวิถีการเดินทาง จากการเดินเท้าของชาวมานิชนกลุ่มน้อยบรรพบุรุษของชาวสตูลจะเปลี่ยนไป วิถีของที่พักอาศัยจากทับที่สร้างด้วยใบไม้เป็นหลังคาอย่างง่าย ก็เปลี่ยนมาเป็นบ้านยกพื้นกั้นเป็นฝาทำจากไม้ไผ่ที่แข็งแรง ตอกด้วยตะปูทนทานมากยิ่งขึ้น มีการแบ่งแยกห้องนอน ห้องครัวอย่างชัดเจน หลังทางการได้กั้นพื้นที่ป่าชุมชนบ้านวังนาใน หมู่ที่ 10 เป็นที่อยู่ของชาวมานิ
นายไข่ ศรีมะนัง มานิ หัวหน้าทับหรือที่ทุกคนยกให้เป็นผู้ใหญ่บ้านของชาวมานิ กล่าวว่า กลุ่มที่ตนอยู่อาศัยด้วยกัน 40 คน สร้างบ้านขึ้นเพื่ออาศัย 10 ครัวเรือน ลูกหลานบางคนก็มีโทรศัพท์มือถือไว้ติดต่อสื่อสารกับคนภายนอก ส่วนเรื่องการขี่รถจักรยานยนต์ไปมาข้างนอกตำรวจเคยมาอบรมให้แล้ว แต่ลูกหลานหลายคนก็ลืมบ้าง แต่ก็พยายามเตือนไม่ให้ซ้อนเยอะ ให้นั่งแค่ 2 คน เวลาไปหาหมูดิน แต่หากจะเอาหมวกกันน๊อก หรือต่อรถพ่วงให้ก็ยินดีรับไว้
ด้านนางสาววิรวรรณ เตยแก้ว ชาวบ้านในละแวก กล่าวว่า ได้เห็นพัฒนาการของชาวมานิจากเมื่อก่อนอยู่ทับ หรือเพิง เปลี่ยนมาเป็นบ้านยกพื้นเพื่อให้ง่ายต่อการทำความสะอาด ป้องกันโรค หลังมีทางการเข้ามาแนะนำเรื่องที่อยู่อาศัยและไม่ค่อยเคลื่อนย้ายถิ่นอาศัยเหมือนเมื่อก่อนที่ผ่านมา แต่มาครั้งนี้พ่อเฒ่าไข่ ซึ่งเป็นผู้นำทับได้สร้างบ้านให้ลูกหลานและคนในครอบครัวอยู่กัน เป็นครอบครัวใหญ่ 40 คน ในแต่ละทับหรือเผ่า ก็จะมีรถจักรยานยนต์ไว้เดินทางไปหาของสัตว์ป่า หมูดิน ไปครั้งละ 3-4 คน แต่หากไปเยี่ยมญาติพี่น้องซึ่งอยู่ต่างอำเภอก็จะขนไปครั้งละ 7-8 คนที่เห็นตามข่าว เหมือนอย่างกลุ่มนี้ใน 1 คนก็มีเฟสบุ๊กไว้ติดต่อกับคนในหมู่บ้าน ซึ่งพวกเขาก็เล่นไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่แต่ชาวบ้านก็ช่วยกันสอน เพราะในหมู่บ้านบางคนก็จะปล่อย wifi ให้ได้สื่อสารกัน
