หากไม่มีเรื่อง “ทีมหมูป่า ติดถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน” เรื่องราวที่ ณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร ถูกกระทรวงมหาดไทยออกคำสั่งย้ายจาก “ผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย” ไปเป็น “ผู้ว่าราชการจังหวัดพะเยา” คงเป็นเรื่องปกติธรรมดา
แม้จะมีกระแสกระเซ็นกระสายอยู่บ้างว่า เพราะ “ผู้ว่าฯณรงค์ศักดิ์” ไปขัดอกขัดใจผู้มีอำนาจเกี่ยวกับโครงการก่อสร้างในจังหวัดเชียงรายหลายโครงการ ด้วยไม่ยอมลงนามให้ดำเนินโครงการ ด้วยรู้สึก
ไม่เคลียร์เรื่องการใช้งบประมาณที่ให้เป็นประโยน์ต่อการพัฒนาจังหวัดอย่างแท้จริง
แต่กระแสเช่นนั้นก็ไม่แรงพอที่จะต้านทานเหตุผลของผู้มีอำนาจในกระทรวงมหาดไทยที่ยืนยันว่า “เพื่อความเหมาะสม”
เป็นธรรมดาอยู่เองที่คำว่า “เพื่อความเหมาะสม” จะทำให้คนที่ได้ยินคิดไปกว้างกว่า “ไม่ยอมเห็นดีเห็นงามกับการใช้งบประมาณแผ่นดินให้เกิดประโยน์สูงสุดต่อการพัฒนาจังหวัด” ด้วยคำว่า “เพื่อความเหมาะสม” จะทำให้ความคิดของคนข้ามไปสู่การนึกถึง “ฝีมือความสามารถในการบริหารงานราชการอันหมายถึงการประสานให้เกิดความลงตัว อย่างมีประสิทธิภาพ” ไม่ใช่แค่เอาแต่ “ตงฉิน” ในเรื่องการใช้จ่ายเงินอย่างเดียว
ทำนองว่าในฐานะพ่อเมืองต้อง “ครบเครื่อง”
“เพื่อความเหมาะสม” มีความหมายเลยไปถึง “มีบางอย่างที่ทำให้ไม่เหมาะสม” อยู่ด้วย
เหตุผลของผู้มีอำนาจจากกระทรวงมหาดไทย จึงมีน้ำหนักให้คนทั่วไปเกิดความรู้สึกว่า เป็นเรื่องธรรมดา ที่ “ผู้ว่าฯ” จากจังหวัดใหญ่ จะถูกย้ายไปจังหวัดที่เล็กกว่าเพราะ “ความสามารถในการบริหารไม่ครบเครื่อง”
ทว่านั้นเป็นความคิดก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องราว “เด็ก 13 คนติดถ้ำ”
เพราะจากเหตุการณ์นี้ อาจจะมีเรื่องราวมากมายที่ทำให้คนทั้งประเทศ หรืออาจจะทั้งโลกได้จดจำ แต่เรื่องหนึ่งที่โดดเด่นชัดเจนคือ “ความสามารถในการบริหารจัดการในภาพรวมของปฏิบัติการค้นหาและกู้ชีวิตเด็กติดถ้ำ”
ท่ามกลางความโกลาหล และแรงกดดันจากความห่วงกังวลของคนทั้งประเทศ หรือเลยไปถึง
ประเทศอื่นๆ
ถนนทุกสายมุ่งไป “ถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน” ท่ามกลางข้อจำกัดของพื้นที่ที่จะรับสถานการณ์
กองทัพผู้สื่อข่าว กองพลจิตอาสา บรรดาผู้หลักผู้ใหญที่ต้องการมีส่วนร่วม ทั้งด้วยความห่วงใยตามประสา และพวกที่โหยหาหน้าตาที่จะได้จากการปรากฏตัว
การรับสถานการณ์ที่งอกขึ้นมาจาก “งานกู้ชีวิต” ในสถานที่เข้าถึงยากลำบาก ย่อมเป็นความละเอียดอ่อนซับซ้อน และต้องปลุกพลังแรงใจให้กลไกที่ทุ่มเทให้มากอยู่แล้ว มีปัจจัยที่เพิ่มความยากขึ้นไปอีก ในเรื่องการทำความเข้าใจกับอารมณ์อยากรู้อยากเห็น อยากแสดงความห่วงใยอันมหาศาลเหล่านั้น
คนที่เป็นแม่งานควบคุมจะต้องมี “ความสามารถในการบริหารจัดการ” สูงยิ่ง
ยิ่งคนที่ทำให้งานท่ามกลางรายละเอียดยิบย่อยมากมาย และแรงกดดันรอบด้านที่รุนแรงผ่านไปได้อย่างราบรื่น เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นคนที่ไม่มีความสามารถ
“คนที่ความรู้ความสามารถไม่เหมาะสม” ไม่มีทางที่จะผ่านงานนี้ได้
และเมื่อคนนั้นเป็น ณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร ผู้ว่าราชการจังหวัดคนที่ผู้มีอำนาจแห่งกระทรวงมหาดไทยมีคำสั่งให้ย้ายไปทำงานในจังหวัดเล็กกว่า ด้วยเหตุผลว่า ิ
การหวนคิดและเฝ้ามองจึงเกิดขึ้น
ตลอดระยะเวลายาวภายในความห่วงกังวลของคนทั้งประเทศพร้อมกับความตื่นตัวของคนทั่วโลกที่หันมามองและอาสามีส่วนร่วมปฏิบัติการกู้ชีวิตเด็ก 13 คนครั้งนี้
การบริหารจัดการอย่างเป็นระบบ มีประสิทธิภาพในทุกมิติ ทั้งภาพรวมและรายละเอียดการสั่งการ การวางตัว
ไม่มีตรงไหนเลยที่เป็นจุดที่ชี้ให้เห็นว่า ิ มีวี่แววของความสามารถที่ “ไม่เหมาะสมสำหรับการเป็นนักบริหาร”
ไม่เพียงไม่มีอะไรไม่เหมาะสม แต่ยังเห็นชัดว่าเป็น “นักบริหารที่โดดเด่น เปี่ยมด้วยวุฒิภาวะในทุกด้าน” อีกด้วย
ดังนี้ แม้ว่าที่สุดแล้วทุกอย่างจะเป็นไปตามที่ “ผู้มีอำนาจจากกระทรวงมหาดไทย” ต้องการให้เห็น
และทั้งที่ไม่มีเสียงตอบโต้อะไรจาก “ณรงค์ศักดิ์”
ทว่า “ความไม่เหมาะสม” ที่อ้างถึง จะค้างคาในใจของผู้คนในวงกว้างตามจำนวนผู้ติดตามด้วยความห่วงใยในชีวิตเด็ก
และแน่นอน ย่อมสะท้อนความคิดต่อภาพลักษณ์ของ “ผู้มีอำนาจทั้งหลาย” อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
การ์ตอง
