กรณีของ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร กำลังสะท้อนให้เห็น “ความนัย” ในทาง “การเมือง” ปัจจุ บัน และอนาคต “อันใกล้”
เป็น “ความนัย” ของ “ประชาธิปัตย์”
เป็น “ความนัย” อันชี้ให้สัมผัสได้ถึง “ท่าที” และ “ท่วงทำนอง” ของ “คสช.”ที่จะแตะไปยัง “พรรคการเมือง”
นั่นก็คือ การเข้าไป “ช่วงชิง”
ขณะเดียวกัน หากไม่สามารถช่วงชิงได้ แนวโน้มและความเป็นไปได้ก็คือ “แยก สลาย”
ถามว่าทำไมต้องเป็น “ประชาธิปัตย์”
ทั้งๆ ที่บรรดา “ขุนพล” แห่งพรรคประชาธิปัตย์ กระทำตนเป็น “เด็กดี” มาอย่าง เสมอต้น เสมอปลาย
ไม่ว่าจะเป็น “หัวแถว” ไม่ว่าจะเป็น “หางแถว”
เด่นชัดยิ่งว่า พรรคประชาธิปัตย์ “ขานรับ” กระบวนการยึดอำนาจ ไม่ว่าจะเป็นเมื่อเดือนกันยายน 2549 ไม่ว่าจะเป็นเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
เพราะว่าพรรคประชาธิปัตย์ได้ “ประโยชน์”
หลังรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 พรรคประชาธิปัตย์อยู่ในแผน”บันได 4 ขั้น”ของคมช.
เลือกตั้งเดือนธันวาคม 2550 อาจ “พ่ายแพ้”
กระนั้น กระบวนการแห่ง “อำนาจ” กระบวนการแห่ง”รัฐธรรมนูญ”ก็ทำให้พรรคประชาธิปัตย์สมหวังในเดือนธันวาคม 2551
เลือกตั้งเดือนธันวาคม 2554 อาจ”พ่ายแพ้”
แต่คนของพรรคประชาธิปัตย์ก็อำลาเวที”รัฐสภา”ไปจัดตั้ง”กปปส.”เคลื่อนไหวมาตรการ”ชัตดาวน์ กทม.”
เปิด “ประตู”ให้กับ”รัฐประหาร”เมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
ปฏิบัติตนเป็น “เด็กดี” และปวารณาตนเป็น “ลูกแหล่งตีนมือ”ระดับนี้แล้วทำไมต้องทำกับ “ประชาธิปัตย์”อย่างนี้
น่าสงสัย น่าแคลงใจ น่ากังขา
ปัจจัยอะไรทำให้นำไปสู่ “กระบวนทัศน์” ที่ว่ากรณีของ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร มีมูลเชื่อมาจากความต้องการ “แยกสลาย” ภายใน “ประชาธิปัตย์”
งาน”ใหญ่” ระดับนี้คนทำต้อง”ใหญ่”
หากไม่ “ใหญ่” คงไม่ทำให้เกิดภาวะไขว้เขวขึ้นได้ใน “กทม.” และผ่านบุคคลระดับ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร
เห็นได้จาก ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร ยังเป็น “ผู้ว่าฯกทม.”
แม้พรรคประชาธิปัตย์เรียกร้องและขอความกรุณาให้ “คสช.” เปิดช่องให้สามารถจัดประชุมพรรค
“คสช.” ก็ยังไม่ยินยอม หรือ “กรุณา”
การลงมติ “ตัดความสัมพันธ์” ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร จึงเกิดขึ้นในการพบปะกันอย่างไม่เป็นทางการ
ไม่ได้เป็น “มติ” อันมาจาก “พรรค”
หาก “คสช.” เลือกจะเป็นฝ่ายเดียวกับพรรคประชาธิปัตย์ “เก้าอี้” ของ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร คงไม่แข็งแกร่งและมั่นคงอย่างนี้
แสดงว่า “คสช.”เลือก ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร
ขณะเดียวกัน ที่ไม่ควรมองข้ามก็คือ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร ยังดำรง “สมาชิก ภาพ” แห่งพรรคประชาธิปัตย์
เหนียวแน่น ไม่แปรเปลี่ยน
การดำรง “สมาชิกภาพ” แห่งพรรคประชาธิปัตย์ เท่ากับดำรง “ความมุ่งหมาย”ให้การต่อสู้อยู่ในพรรคประชาธิปัตย์
คำอวยพรให้ “โชคดี” ได้เป็น “หัวหน้าพรรค”ใหม่ จึงไม่น่าจะใช่ จึงไม่น่าจะถูกต้อง ตามจังหวะก้าวและกระบวนท่าที่กำหนดไว้ในทางการเมือง
ความคิดในการแย่งชิงตำแหน่ง”หัวหน้า”ในพรรคประชาธิปัตย์ ยังไม่เปลี่ยน
การแย่งชิง “การนำ” การแยกสลายภายใน “ประชาธิปัตย์” จึงเป็น “ยุทธวีธี”หนึ่งในทางการเมือง
ก่อน”ร่าง”รัฐธรรมนูญจะประกาศและบังคับใช้
แผนนี้ “ลึกล้ำ” แผนนี้ “อำมหิต” แม้กระทั่งภายใน “มิตรร่วมรบ”