นับวันบทบาทในการเคลื่อนไหวของ “กลุ่มสามมิตร” จะมีคุณูปการเป็นอย่างสูงให้กับพรรคการเมืองและ “กลุ่มการเมือง”
เท่ากับเป็นการเสนออีก”แนวทาง”หนึ่งในการเคลื่อนไหว
ในเมื่อไม่สามารถเคลื่อนไหวในนาม”พรรคการเมือง”ได้เพราะติดอยู่กับประกาศคสช.ฉบับที่ 57/2557 และคำสั่งหัวหน้า คสช.ฉบับที่ 3/2558
ก็ออกมาเคลื่อนไหวในนาม”กลุ่มการเมือง”
เหมือนอย่างที่ นายสมศักดิ์ เทพสุทิน นายสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ จัด”สามมิตรสัญจร”ด้วยท่วงทำนองเดียวกันกับ “ครม.สัญจร” ครั้งแล้วครั้งเล่า
ไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุ วรรณ ล้วนเปิด “ไฟเขียว” ให้
ความเห็นของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ที่ไม่เห็นความจำเป็นต้องไปสกัดขัดขวางการเดินสายของ “กลุ่มสามมิตร”
เหมือนกับจะเป็น “สองมาตรฐาน” ขณะเดียวกัน ก็เหมือนกับเป็นการกำหนด”มาตรฐาน”ไปด้วย
เพียงแต่ “สังคม”จะเกิด “ความเฉลียว”หรือไม่
แนวทางอย่างที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา สรุป อย่างที่ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ยืนยัน นั้นเองที่ “กลุ่มสามมิตร”นำไปปฏิบัติ
“เมื่อไม่ผิดแล้วจะบอกให้ผมหยุดได้อย่างไร” นี่คือความกล้า หาญของ นายสมศักดิ์ เทพสุทิน
การเดินสายในลักษณะ”สามมิตรสัญจร”จึงดำเนินต่อไป
“แทนที่จะยุให้เล่นงานกลุ่มสามมิตรเราจะต้องยุให้คนสู้ ออก มาทำกันมากๆดูว่าจะจับไหม”
เป็นข้อเสนอจาก นายสุขุม นวลสกุล นักรัฐศาสตร์
เหมือนกับพฤติกรรมของ”กลุ่มสามมิตร”จะสะท้อนลักษณะสอง มาตรฐานทางการเมืองอันดำรงอยู่ในแวดวงการเมืองไทย
แต่ก็ท้าทาย”ต่อม”ทางการเมืองของ”สังคม”อย่างแหลมคม
ท้าทายต่อทุกพรรคการเมืองไม่ว่าพรรคเพื่อไทย ไม่ว่าพรรคประชาธิปัตย์ ไม่ว่าพรรคภูมิใจไทย ไม่ว่าพรรคชาติไทยพัฒนา ว่าจะนำเอากรณีของ”กลุ่มสามมิตร”มาศึกษาและทำความเข้าใจอย่างไร
หรือเพียงแต่ออกมาแสดง”โวหาร”ก็ถือว่าได้ทำ”หน้าที่”แล้ว
