กองทัพเดินด้วยท้อง ยุคฝืด เงินทองหายาก
พรรคการเมืองกุมขมับตามๆ กัน
จะขูดเลือดเศรษฐี บริษัท ห้างร้านไหน ระดมสู้ศึกเลือกตั้ง
ยิ่งพรรคเล็ก ก็ยิ่งเหนื่อย
ประเภทฝันหวาน ตั้งเป้าที่นั่ง ส.ส.ปาร์ตี้ลิสต์
ดีดลูกคิด ได้เขตละ 3 พันแต้มก็ฉลุย
ฟันคะแนน ล้านห้าหมื่น เอา 7 หาร ทอนเป็นตัวเลข ส.ส. 15 ที่นั่ง ชิล ชิล
แบบนี้ทุกพรรคคิดได้ อ่านออกเหมือนกัน
แต่ทุนรอนสู้นี่สิ เรื่องใหญ่ จะหาจากไหน
350 เขต ถ้าลงเป๊ะตามกฎหมาย ตัวเลขจ่ายหัวล้านห้า
ปาเข้าไป 450 ล้านแล้ว
แต่ตัวเลขใช้จริงๆ แต่ละครั้งก็รู้กันอยู่ สูงกว่ากฎหมายกี่สิบเท่า
ครั้งนี้ยิ่งแข่งสูง สู้ชิงทุกคะแนนไม่ตกน้ำ
ก้อนจิ๋ว กิโลครึ่งสตาร์ต ออกตัวก็เกลี้ยงแล้ว
พรรคใหม่ผุดตามกติกาใหม่มากมาย แต่เอาเข้าจริง
ฟันธงกันว่าพรรคเก่า-ใหม่ ที่จะส่งผู้สมัครปูพรมทั่วประเทศ มีไม่กี่เจ้า
พรรคใหญ่สายแข็ง แบ๊กดีมีอนาคต
เจ้าสัวเก่า นายทุนใหม่ คงเทแทงหวยวุ่นแบบอุ่นหนาฝาคั่ง
แต่ถ้าลองขนาดว่าพรรคเก่าเจ้าดัง โวยโดนปิดล้อม น้ำเลี้ยงเหือดละก็
พรรคเล็ก พรรคกลาง สตุ้งสตางค์คงมีใช้ตามมีตามเกิด-ที่นั่งหดตามแคชโฟลว์
