ท่าทีของ นายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล ภายหลังการปรับเปลี่ยนใน พรรคชาติไทยพัฒนา มากด้วยความละเอียดอ่อนเป็นอย่างสูงใน ทางการเมือง
เหมือนกับเป็นความอึดอัด คับข้องใจต่อโครงสร้างใหม่พรรค ชาติไทยพัฒนา
แต่อ่าน”ความนัย”ระหว่างบรรทัดแล้ว “ไม่ใช่”
โดยเฉพาะเมื่อยกประโยคที่ว่า จำเป็นต้อง”เสียสละอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต”
การเสียสละที่ว่านั้นก็คือ การถอยห่างออกจาก”พรรค”
หลังจาก นายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล โพสต์แสดงท่าที น.ส.กัญจนา ศิลปอาชา ก็ออกมาแสดงความขอบคุณและอาลัย
ขอบคุณเพราะหลุดรอดจากการจะถูก”ยุบพรรค”
พรรคชาติไทยพัฒนามีรากมาจากพรรคชาติไทย ความเจ็บปวดที่ สุดของ นายบรรหาร ศิลปอาชา นับแต่เดือนพฤศจิกายน 2551 คือ ความเจ็บปวดเนื่องจากการยุบพรรคชาติไทย
ไม่เพียงเพราะ นายบรรหาร ศิลปอาชา เติบใหญ่มากับพรรค ชาติไทย
หากแต่เพราะเขาคือ หัวหน้าพรรคชาติไทย
และนับแต่สิ้นยุค พล.ต.อ.ประมาณ อดิเรกสาร พล.อ.ชาติ ชาย ชุณหะวัณ นามของ นายบรรหาร ศิลปอาชา ก็ตีคู่มากับพรรคชาติไทย
เช่นเดียวกับ นายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล ก็เติบใหญ่มาจาก พรรคชาติไทยยุค พล.ต.อ.ประมาณ อดิเรกสาร
และมาเป็น”มือขวา”ให้กับ นายบรรหาร ศิลปอาชา
บทบาทของ นายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล หลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 เข้มข้นอย่างยิ่งถึงระนาบที่อาจมองได้ว่ามีลักษณะ”ควบคุม”และ”บงการพรรค”
ตรงนี้แหละคือความละเอียดอ่อนในทางการเมือง
การถอยออกของ นายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล จึงมิได้เป็นเพียง
การเสียสละเพื่อรักษาและมิให้พรรคชาติไทยพัฒนาต้องตกเป็น เป้าในทางการเมือง
หากแต่ยังเท่ากับเป็นเสียงระฆังส่งสัญญาณ”เตือน”
พรรคที่ต้องล้างหูน้อมรับฟังอย่างมีโยนิโสมนสิการที่สุดย่อม เป็นพรรคเพื่อไทยจำเป็นต้องสำเหนียกและระมัดระวังอย่างสูง
เตือนจาก”ชาติไทยพัฒนา”ไปยัง”เพื่อไทย”
