ไม่ว่าการประท้วงด้วยกระบวนการ “ยืนเฉย-เฉย”จะมาจาก “ความ คิด” ของใคร
เป็น “ทนายอานนท์” หรือเป็น”จ่านิว”
แต่นับวันกระบวนการ “ยืนเฉย-เฉย”ก็มิได้ดำรงอยู่อย่าง”เฉย- เฉย”
ตรงกันข้าม ดำเนินไปอย่างมี “การเคลื่อนไหว”
เพียงแต่มิได้เป็นการเคลื่อนไหวโดย “ผู้ยืน” หากเป็นการเคลื่อนไหวพลันที่มีการ “เชิญตัว”
ไม่ว่าจะเชิญตัว 1 ไม่ว่าจะเชิญตัว 10
แต่จุดตรงนี้สะท้อนให้รับรู้ถึงลักษณะ “เคลื่อนไหว” ในกระบวนการ “หยุดนิ่ง”
เพราะจะต้องกลายเป็น “ข่าว”
เมื่อกระบวนการ “ยืนเฉย-เฉย”ได้รับการแปรสภาพให้กลายเป็น “ข่าว”
“การเคลื่อนไหว” ก็แตก “กระจาย”
กระบวนการประท้วงด้วยการ”ยืนเฉย-เฉย” อาจเก็บบทเรียนมาจากกรณี “ขันแดง”
อย่าลืมว่า “ขันแดง” มิได้มีการ “แจก”
ที่ได้รับความสนใจเพราะว่ามีเจ้าของบางเฟซบุ๊กถ่ายรูป”ขัน แดง” เผยแพร่
จากนั้นจึงได้รับความสนใจจาก “ทหาร”
เริ่มจากบุกเข้าไปจับ “ขันแดง” แล้วเชิญเจ้าของ “เฟซบุ๊ก”ไปยังค่ายทหารแล้วส่งให้ตำรวจ
จากนั้น ก็ตก “เป็นข่าว” ครึกโครม
ตามมาด้วยการบุกจับ “ขันแดง” นับหมื่นที่จังหวัดน่าน ตามมาด้วยการบุกจับ”ขันแดง”ในบางพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ภาพ”ขันแดง”เรียงเป็นตับก็ “ครึกโครม”
เมื่อผ่านเทศกาลสงกรานต์วันที่ 13 เมษายน ไม่ว่าจะเป็นที่เชียงใหม่ ไม่ว่าจะเป็นที่อุดรธานี ไม่ว่าจะเป็นใจกลางกรุงเทพมหานคร
ล้วนไม่มีการรดหรือสาดน้ำด้วย “ขันแดง”
แต่ “ขันแดง” ก็กลายเป็น “ทอล์ก ออฟ เดอะ ทาวน์”ตั้งแต่เหนือสุดจนใต้สุด
อีหรอบเดียวกับการ”ยืนเฉย-เฉย”นั่นเอง
หากติดตามกระบวนการ “เคลื่อนไหว” ของกระบวนการแสดงออกในแบบ “ยืนเฉย-เฉย”
เริ่มต้นอาจเป็น “สกายวอล์ค” อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ
ต่อมาอาจเป็น “สกายวอล์ค” ช่องนนทรี และอาจเป็นที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต
แล้วก็เป็นที่บางเขน นครปฐม ชลบุรี เชียงใหม่
เห็นหรือยัง”โรคระบาด”ของกระบวนการ”ยืนเฉย-เฉย”