ไม่แน่ใจว่าหน่วยข่าวของ คสช. หน่วยข่าวของรัฐบาล ได้ติดตามความเคลื่อนไหวของพรรคการเมืองแต่ละพรรคในการไปพบปะประชาชนหรือไม่
โดยเฉพาะข่าวทางด้าน “ออนไลน์”
ตัดการเคลื่อนไหวของพรรคพลังประชารัฐ ตัดการเคลื่อนไหวของพรรครวมพลังประชาชาติไทย อันถือได้ว่าเป็นพรรคทหาร พรรค คสช.ออกไป
เคยสัมผัสกับลีลาของพรรคอนาคตใหม่หรือไม่
เคยสัมผัสกับลีลาของพรรคประชาชาติ พรรคไทยรักษาชาติ และพรรคเพื่อชาติ อันแตกหน่อออกมาจากพรรคเพื่อไทยหรือไม่
และที่สำคัญติดตาม “พรรคเพื่อไทย” มากน้อยเพียงใด
และที่สำคัญติดตามการปราศรัยของ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง นายอดิศร เพียงเกษ และ นายสุทิน คลังแสง อันถือได้ว่าเป็น “ดาวเด่น” หรือไม่
เหล่านี้ไม่มีในสื่อ “หนังสือพิมพ์” แต่เห็นได้ผ่าน “ยูทูบ”
ต้องยอมรับเมื่อนำเอาแต่ละลีลาของดาวปราศรัยพรรคเพื่อไทย พรรคไทยรักษาชาติ พรรคเพื่อชาติ หรือแม้กระทั่งพรรคประชาชาติ พรรคอนาคตใหม่
ไปวางเรียงกับดาวเด่นของพรรค คสช.
ไม่ว่าจะเป็น นายสมศักดิ์ เทพสุทิน แห่งพรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่าจะเป็น นายสุเทพ เทือกสุบรรณ แห่งพรรครวมพลังประชาชาติไทย
สรุปได้เลยว่า 2 คนนี้ชิดซ้ายไปเลย
เพราะไม่ว่า ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง ไม่ว่า นายอดิศร เพียงเกษ ไม่ว่า นายสุทิน คลังแสง ยืนยันอย่างเฉียบขาดว่า
“ผมไม่ได้มาปลุกปั่น หากแต่มายุยง”
พร้อมกับเงียบไปชั่วครู่แล้วจึงตามมาด้วยประโยค “มายุยงให้เลือกพรรคเพื่อไทยเพื่อไล่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ออกไป”
ชัดถ้อย ชัดคำ ไม่มีอ้อมค้อม ไม่วกวน
การเคลื่อนไหวเหล่านี้ไม่ปรากฏรายละเอียดผ่านสื่อ “หนังสือพิมพ์” ขณะเดียวกัน ไม่สามารถรับฟังได้ผ่านสื่อ “โทรทัศน์”
ไม่ว่าฟรีทีวี ไม่ว่าทีวีดิจิทัล
กระนั้น บรรดาแฟนานุแฟนสามารถติดตามได้ทุกช็อต ทุกคำผ่าน 1 ยูทูบ และ 1 ภาพอาจเห็นได้ผ่านเว็บเพจของพรรคและของส่วนตัว
ปรากฏว่าช่วงจากปลายเดือนธันวาคมมายังต้นเดือนมกราคม คึกคักอย่างยิ่ง
น่าเชื่อว่า กระบวนการเคลื่อนไหวในแบบเฟซบุ๊ก ไลฟ์ และนำมาเผยแพร่ผ่านช่องทางของยูทูบจะเป็นกระบวนการที่จะได้รับความนิยมเป็นอย่างสูง
ไม่ว่าจะเป็นทางภาคอีสาน ภาคเหนือ หรือภาคใต้
จากการไปพบปะประชาชนเพื่อเพิ่มจำนวน “สมาชิกพรรค” จะค่อยๆ พัฒนาเป็นการปราศรัยทางการเมือง
เป้าอยู่ที่ คสช. อยู่ที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
หากเมื่อใดกำหนดวันเลือกตั้งมีความแจ่มชัดเป็นไปได้ว่า นี่จะเป็นช่องทางของการปราศรัยเข้ากับเทคโนโลยีอย่างใหม่
ที่ว่าใหม่เพราะว่าเป็นการแหวกวงล้อม “เดิม”
จากที่ คสช.ยึดครองพื้นที่มาอย่างต่อเนื่องนับแต่เดือนพฤษภาคม 2557 เรื่อยมาจนถึงเดือนมกราคม 2562 พรรคการเมืองก็เริ่มเบียดแทรกเข้าไป
เบียดแทรกเข้าไปด้วยอัตรา “เร่ง” ที่รุนแรงเป็นอย่างสูง
