ภาพของรัฐบาล ภายหลังการเลือกตั้งเริ่มปรากฏขึ้นและเพิ่มความ แจ่มชัดมากยิ่งขึ้น สัมผัสได้จากท่าทีของ”แกนนำ”สำคัญของแต่ละพรรคการเมือง
สปอตไลต์จึงฉายจับไปยัง หัวหน้าพรรค เลขาธิการพรรค ทุก พรรคการเมือง
โดยเฉพาะพรรคใหญ่ พรรคอันอยู่ใน “เป้าหมาย”
เรื่องอย่างนี้ไม่เพียงแต่แต่ละพรรคจะรู้สึกและสะท้อนออกมา หากบรรดาสื่อทั้งหลายที่ติดตามการเคลื่อนไหวระหว่างหาเสียงย่อมได้กลิ่น
แต่คำตอบสุดท้ายอย่างแท้จริงย่อมขึ้นอยู่กับผลการเลือกตั้ง อย่างไม่เป็นทางการ
เพียง 1 ชั่วโมงหลัง 17.00 น.ก็พอจะมองเห็นได้
จากนี้จึงสรุปได้โดยพื้นฐานว่า ปัจจัยสำคัญอย่างยิ่งยวดก็คือ ผล ของการเลือกตั้ง เป็นไปอย่างที่ทุกพรรคการเมืองประกาศเอาไว้ตั้งแต่ต้น
จำนวน ส.ส.ที่แต่ละพรรคได้รับการเลือกตั้งจะนำไปสู่การกำหนดเกมอย่างสำคัญลำดับต่อไป
นั่นก็คือ พรรคใดจะร่วมกับใคร และบทสรุปจะออกมาว่าใคร จะได้รับการกำหนดให้เป็น “ประธานสภาผู้แทนราษฎร”ซึ่งอยู่ในฐานะเป็น “ประธานรัฐสภา”
ตำแหน่งนี้มีบทบาทในการเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการในการแต่งตั้ง”นายกรัฐมนตรี”
ความเป็นไปได้ในแบบพรรคการเมืองซึ่งมี ส.ส.เพียง 3-4 คน ได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งเป็นประธานสภาผู้แทนราษฎรเหมือนที่เคยเกิดขึ้นในอดีตคงเป็นไปได้ยาก
อย่างน้อยที่สุดพรรคซึ่งได้รับเลือกเข้ามาเป็นอันดับ 1 จะต้องเป็นฝ่ายกำหนดบุคคลซึ่งเป็น “ประธานรัฐสภา”
การจับตาต่อจากนี้ที่สำคัญอย่างยิ่งยวดก็คือ จับตาจำนวน ส.ส.ที่ได้รับเลือกขั้นต้นก็คือ ส.ส.เขต ขั้นต่อไปก็คือ ส.ส.ในระบบบัญชี รายชื่อ
เหล่านี้ย่อมเป็นเหมือน”สารตั้งต้น”ทางการเมือง
แม้ในขั้นตอนนี้อาจจะมีอุปสรรคจากใบเหลือง ใบแดง แต่ก็พอจะมองเห็นภาพโดยพื้นฐาน และมองเห็นภาพของตัวบุคคลที่
จะปรากฏตัวออกมาเป็นลำดับ
ไปยังประธานรัฐสภา ไปยังนายกรัฐมนตรี
