ลองลำดับภาพพฤติการณ์การเคลื่อนไหวของกลุ่มบุคคลที่อยู่ในวงจรอำนาจการเมืองในช่วง 4-5 ปีนี้ แล้ววินิจฉัยดู ใช่หรือไม่ว่า ไม่มักมาก ไม่ทะยานอยาก ไม่สืบทอดอำนาจ
เริ่มตั้งแต่-ขอเวลาไม่นาน
มีใครว่า 5 ปีไม่นาน?
มีใครเห็นชอบกับพฤติการณ์คุกคาม ระราน กลั่นแกล้งรังแกผู้คนที่เห็นต่าง
อ้างความมั่นคงโดยไม่ได้บอกว่า “ของใคร”
แก้ไขกติกา เปลี่ยนตัวบุคคลในองค์กรอิสระ โยกย้ายแต่งตั้งตามอำเภอใจ
ภาพของพฤติการณ์ค่อยๆ ชัดขึ้น-ชัดขึ้น จนสิ้นสงสัย
ผลของโพลที่ออกมา จึงไม่น่าแปลกใจ
สวนดุสิตโพลแสดงผลการสำรวจความรู้สึกนึกคิดของประชาชน
ร้อยละ 76 ไม่เห็นด้วยกับที่ “กกต.” รับรองผลเลือกตั้ง ส.ส.แบบแบ่งเขต
ร้อยละ 75 ไม่เห็นด้วยกับที่ “กกต.” ประกาศรับรองผลเลือกตั้ง ส.ส.แบบบัญชีรายชื่อ
ประเด็นปัญหาอยู่ที่ “ความเป็นธรรม” กับ “ความเป็นกลาง”
โพลชี้ถึงระดับความเชื่อมั่นที่มีต่อ “กกต.” !
ร้อยละ 85 ไม่เห็นด้วยที่จะมีสมาชิก คสช. ลาออกเพื่อไปเป็น “ส.ว.”
และร้อยละ 83 ก็ไม่เห็นด้วยกับที่ “15 รัฐมนตรี” ลาออกไปเป็นสมาชิกวุฒิสภา (ส.ว.)
พฤติการณ์ทั้งหมดคล้ายเตรียมการล่วงหน้า เพราะรัฐมนตรีทุกคนเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของ “นายกรัฐมนตรี”
ประเด็นปัญหาอยู่ที่ “การทำหน้าที่” กับ “ความเป็นกลาง”
หัวใจของเรื่องคือ ความสุจริตในการทำหน้าที่ ความสุจริตในการแข่งขันทางการเมือง และความสุจริตในการได้มาซึ่ง “อำนาจทางการเมือง”
บางคนถึงกับเรียกรัฐธรรมนูญฉบับนี้ว่า “รัฐธรรมนูญไม่เต็มบาท” หรือแค่สลึงเดียว
นั้นคงต้องถาม สมศักดิ์ เทพสุทิน ว่ารัฐธรรมนูญ 2560 ออกแบบมาเพื่ออะไร และเพื่อใคร
“คสช.” แต่งตั้ง ส.ว. 250 คน พร้อมกับให้มีอำนาจ “ยกมือโหวต” เลือกผู้ที่จะมาเป็น “นายกรัฐมนตรี”
“หัวหน้า คสช.” ถูกเสนอเป็น “นายกรัฐมนตรี”
“ประยุทธ์” กำลังวุ่นอยู่กับแกนนำพรรคพลังประชารัฐในการทาบทามรวบรวมเสียง ส.ส.เพื่อจัดตั้งรัฐบาล
ถามว่า “ส.ว.” ที่หัวหน้า คสช.แต่งตั้งจะยกมือโหวตให้ใคร
ละม้ายคล้ายคลึงกันมากกับเหตุการณ์หลัง 6 ตุลา 2519 ที่คณะรัฐประหารวางแผนจะครองอำนาจ 12 ปี พร้อมกำหนดให้มี สภาปฏิรูป มีนายกรัฐมนตรี มี ครม. และมีสภาที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี
เป็นที่แน่นอนว่า “รัฐประหาร” นั้นทำลายประชาธิปไตย
แต่ในขั้นถัดไปที่เรียกว่า “การสืบทอดอำนาจ” นั่นคือการทำลายอย่างถาวร !?!!
