สัญญาณอันส่งมาจาก”กลุ่มด้ามขวานไทย”แห่งพรรคพลังประชารัฐ ไม่เพียงแต่มีเป้าหมายโดยตรงไปยัง หัวหน้าพรรค เลขาธิการ พรรค อันมีหน้าที่โดยตรงในการจัดตั้งรัฐบาลเท่านั้น
หากที่สำคัญเป็นอย่างยิ่งเป็นการสื่อไปยัง 36 ส.ส.จากภาค กลาง 25 ส.ส.จากภาคเหนือ 12 ส.ส.จากกทม.
ย้ำเตือนให้ตระหนักถึงสูตรในการแบ่งเก้าอี้”รัฐมนตรี”
เหมือนกับความสำคัญตอนนี้จะวางน้ำหนักไปยังภายนอก พรรค ไม่ว่าจะเป็น 11 ส.ส.จาก 11 พรรคการเมืองขนาดเล็ก ไม่ว่าจะเป็น 52 จากพรรคประชาธิปัตย์ 51 จากภาคภูมิใจไทยและ 10 จากพรรคชาติไทยพัฒนา
สัญญาณจาก”กลุ่มด้ามขวานไทย”จึงเท่ากับเป็นการย้ำเตือน อย่างหนักแน่นว่า “อย่าลืมฉัน”
ถามว่าปัจจัยอะไรทำให้เกิดการเคลื่อนไหวจาก”กลุ่มด้ามขวานไทย”
คำตอบ 1 คือ ตัวเลขที่ปลิวว่อนระหว่างการเจรจาต่อรอง
ไม่ว่า 52 ส.ส.พรรคประชาธิปัตย์ หรือ 51 ส.ส.จากพรรคภูมิใจไทยโควตาอยู่ที่ 6-7 รัฐมนตรี
นี่ย่อมเย้ายวนใจเป็นอย่างยิ่ง
คำตอบ 1 ที่กระตุ้นต่อมแห่งความไม่พอใจมากยิ่งกว่าก็คือข่าวที่สรุปออกมาว่า 11 ส.ส.จาก 11 พรรคเล็ก และ 10 ส.ส.จากพรรคชาติไทยพัฒนาได้ไป 2 เก้าอี้
1 รัฐมนตรีว่าการ 1 รัฐมนตรีช่วยว่าการ
พลันที่”กลุ่มด้ามขวานไทย”มองตัวเลขของพวกตนซึ่งทะยานไปถึง 13 ส.ส.ก็ประจักษ์ในความเหนือกว่า 2 กลุ่ม 12 พรรคนั้นอย่างเด่นชัด
ทั้งที่ 11 ส.ส. 11 พรรค 10 ส.ส.พรรคชาติไทยพัฒนา เป็นคนนอก
ขณะที่”กลุ่มด้ามขวานไทย”เป็นคนใน
อย่าเพิ่งไปตำหนิ “กลุ่มด้ามขวานไทย”แห่งพรรคพลังประชารัฐเลย เพราะนี่มิได้เป็นเรื่องแปลกอย่างประหลาดประการใดในทางการเมือง
เพราะ นายสมศักดิ์ เทพสุทิน ก็ออกมาจองกระทรวงแล้ว
เพราะ นายสุชาติ ตันเจริญ และ นายวิรัช รัตนเศรษฐ ก็ออกมาเล็งตำแหน่งแล้ว
เหตุใด”กลุ่มด้ามขวานไทย”จะทำไม่ได้
