หากจับน้ำเสียงไม่ว่าจะมาจาก นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฎ์ ไม่ว่าจะมาจาก นายอนุทิน ชาญวีรกูล มากด้วยความมั่นใจเป็นอย่างสูงว่า DEAL ในเรื่องการจัดตั้งรัฐบาลจบไปแล้ว
ขอให้สังเกตประโยคอันเป็นเหมือนบทสรุป
“การประสานที่เราทำกันมาตั้งแต่เริ่มต้นได้ข้อยุติในนาทีสุดท้ายก่อนที่พรรคประชาธิปัตย์มีมติ ยังไม่มีสัญญาณใดจากพรรคพลังประชารัฐว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง”
อาจคล้ายกับจะไม่ได้ยิน “น้ำเสียง” จาก นายอุตตม สาวนายน อาจคล้ายกับจะไม่ได้ยิน “น้ำเสียง” จาก นายสุวิทย์ เมษินทรีย์ หรือแม้กระทั่ง นายสนธิรัตน์ สนธิจิรวงศ์
หรือว่าเสียงของ นายอุตตม สาวนายน ของ นายสุวิทย์ เมษินทรีย์ ของ นายสนธิรัตน์ สนธิจิรวงศ์ จะไม่มี “ความหมาย”
คำยืนยันจาก นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฎ์ และจาก นายอนุทิน ชาญวีรกูล ไม่ว่าในที่สุดจะพิสูจน์จากความเป็นจริงว่าเป็นไปตาม นั้น หรือไม่เป็นไปตามนั้น
แต่ก็สะท้อนให้เห็นว่า บทบาทในพรรคพลังประชารัฐไม่ได้อยู่ในความกำกับของ นายอุตตม สาวนายน อย่างเบ็ดเสร็จ
แม้ว่าจะได้ชื่อว่าเป็น “หัวหน้าพรรค” ก็ตาม
คำถามที่สังคมอยากรู้เป็นอย่างยิ่งว่า คำตอบในนาทีสุดท้าย ที่พรรคประชาธิปัตย์และพรรคภูมิใจไทยได้รับนั้นเป็นคำตอบจากใคร
ในเมื่อ ณ วันนี้ นายอุตตม สาวนายน นายสุวิทย์ เมษินทรีย์ และ นายสนธิรัตน์ สนธิจิรวงศ์ ยังยืนยันว่าจำเป็นต้องเจรจาและหารือกันต่อไป
ตรงนี้ทำให้หลายคนหวนประหวัดถึงข่าวลือที่ปลิวว่อนในตอนเช้าของวันที่ 25 มีนาคมอัน “ปล่อย” มาจากเครือข่ายคสช.ว่า
“ดีล” การจัดตั้งรัฐบาลได้เรียบร้อยแล้วตั้งแต่คืนวันที่ 24 มีนาคม
เป็นการปล่อยออกมาจาก “ค่ายทหาร” เหมือนเมื่อปี 2551
ยิ่งเห็นข้อความที่โพสต์จาก นายธนกร วังบุญคงชนะ ประสานกับ ข้อความที่โพสต์จาก นายสกลธี ภัททิยกุล และ ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า ยิ่งเห็นได้ชัด
ชัดว่าเป็น “ปัญหา” อันงอกมาจากที่ใด
ชัดว่าภาวะสับสนปั่นป่วนมิได้มาจากพรรคประชาธิปัตย์ มิได้มาจากพรรคภูมิใจไทย
หากแต่มาจากแต่ละ FACTION ภายใน “พลังประชารัฐ”
