การพิจารณารายงานความคืบหน้าในการดำเนินการตามแผนการปฏิรูปประเทศ ตามมาตรา 270 ของรัฐธรรมนูญ ในที่ประชุมสภาผู้แทนราษฎรเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน
เป็นการประชุมพิจารณา”รายงาน”โดยไม่มีการลงมติอันเป็นงานในลักษณะ”รูทีน”อย่างเด่นชัด
ผู้นำเสนอแม้จะทำในนามรัฐบาลแต่ก็เสมอเป็นเจ้าหน้าที่
ความน่าสนใจ 1 อาจอยู่ที่ความคืบหน้าและความจำเป็นต้องรายงานตามที่รัฐธรรมนูญกำหนด แต่ที่มากยิ่งกว่านั้น 1 อยู่ที่เนื้อหาการอภิปรายของ ส.ส.
ไม่ว่าจะเป็น น.ส.สิริกัญญา ตันสกุล จากพรรคอนาคตใหม่ ไม่ว่าจะเป็น นายเกียรติ สิทธิอมร จากพรรคประชาธิปัตย์
สรุปตรงกันว่า เป็นการปฏิรูปที่ไม่ได้ปฏิรูป
ไม่ว่ารัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ชุดที่เริ่มต้นจากรัฐประ หารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 หรือรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์ โอชา ที่เริ่มต้นเมื่อเดือนมิถุนายน 2562
ให้ความสนใจท่าทีและบทสรุปที่ปรากฏในที่ประชุมสภาผู้ แทนราษฎรน้อยมาก
ทั้งๆที่ได้เกิดความรู้สึก “ร่วม” อย่างมิได้นัดหมาย
เป็นความรู้สึกร่วมไม่ว่าจะมาจากพรรคเพื่อไทย พรรคอนาคตใหม่ พรรคประชาชาติ ซึ่งเป็นฝ่ายค้าน และไม่ว่าจะมา จากพรรคประชาธิปัตย์ พรรคประชาภิวัฒน์ ซึ่งเป็นฝ่ายรัฐบาล
นั่นก็คือ ให้ความสงสัยในกระบวนการปฏิรูป ไม่ว่าจะโดย สภาปฏิรูปแห่งชาติ ไม่ว่าจะโดยสภาขับเคลื่อนการปฏิรูป ไม่ว่าจะโดยคณะกรรมการปฎิรูป
เป็นไปในลักษณะที่ว่าแทบมิได้มีการปฏิรูปอะไรเลยในทาง เป็นจริง อันเท่ากับสวนกับคำขวัญที่เคยเปล่งกึกก้องว่า “ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง” เสมอเป็นเพียงวาทกรรม
นั่นก็คือ ไม่มีการลงมือ “ปฏิรูป” อย่างจริงจัง
แม้การอภิปรายของ ส.ส.ไม่ว่าจะมาจากฝ่ายค้าน ไม่ว่าจะมาจาก ฝ่ายรัฐบาล จะไม่มีการลงมติ และไม่มีผลอะไรต่อกระบวนการทำงานของรัฐบาล
แต่ในเมื่อคำอภิปรายนี้มาจากผู้แทนปวงชนจึงจำหลักอย่างหนักแน่นอยู่ในความรับรู้ของสังคม
นี่ย่อมเป็น “เมล็ดพันธุ์” ในทางความคิดที่มีนัยสำคัญ
ก่อรูปเป็นความรู้สึกต่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลึกซึ้ง
