09.00 INDEX คำมั่น สัญญา พรรคการเมือง ประชาธิปัตย์ กับ พลังประชารัฐ
ไม่ว่านโยบายการขึ้นอัตราค่าแรงขั้นต่ำเป็น 400 บาทต่อวันของ พรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่านโยบายการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญของพรรคประชาธิปัตย์
ล้วนอยู่ในแสงแห่งสปอตไลต์
ไม่เพียงแต่พรรคฝ่ายค้านเท่านั้นที่ให้ความสนใจหากที่สำคัญเป็นอย่างมากประชาชนที่เฝ้าติดตามพรรคพลังประชารัฐ ที่เฝ้าติดตามพรรคประชาธิปัตย์ก็สนใจ
สนใจว่าหากไม่สามารถปรับขึ้นอัตราค่าแรงขั้นต่ำเป็น 400 บาทต่อวันจะมีเหตุผลอะไรมารองรับ สนใจว่าหากไม่สามารถแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญจะมีเหตุผลอะไรมารองรับ
เพราะนี่เป็นคำมั่นและเป็น “สัญญาประชาคม” ที่พรรคเคยให้ไว้กับประชาชน
หากเป็นการเมืองยุคก่อนรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2540 คำมั่นและสัญญาเหล่านี้แทบไม่มีความหมาย แต่หลังจากการเลือกตั้งเมื่อเดือนมกราคม 2544 คำมั่นจาก”นโยบาย”มีความสำคัญ
ทั้งนี้ เพราะพรรคไทยรักไทยเคยสร้างบรรทัดฐานที่ยอดเยี่ยม เอาไว้
นั่นคือ ประกาศเป็น“นโยบาย”แล้วลงมือ“ปฏิบัติ”
ไม่ว่าจะเป็นพักการชำระหนี้ให้เกษตรกร ไม่ว่าจะเป็นกองทุน หมู่บ้านและชุมชนเมือง ไม่ว่าจะเป็นโครงการ 30 บาท รักษาทุกโรค เป็นต้น
กระทั่งนำไปสู่นิยามที่ว่า “ประชาธิปไตยกินได้”
กระทั่งกลายเป็นความนิยมที่ต่อเนื่องจากพรรคไทยรักไทยมายังพรรคพลังประชาชนและพรรคเพื่อไทยในทุกวันนี้
คำประกาศของ”นโยบาย”จึงกลายเป็นสิ่งสำคัญ
เป็นสิ่งที่จำหลักหนักแน่นอยู่ในหัวใจของประชาชน เป็นสิ่งที่จะนำไปสู่การทวงถามต่อพรรคการเมืองต่อนักการเมือง
หากว่าไม่อาจทำได้ตามที่ “สัญญา” กับ “ประชาชน”
พรรคพลังประชารัฐอาจสามารถบิดเบี้ยวคำสัญญาได้เพราะเป็น น้องใหม่ในทางการเมือง แต่พรรคประชาธิปัตย์เรื่องนี้มีความสำ คัญเป็นอย่างสูง
เพราะพรรคประชาธิปัตย์ถือเป็นสถาบันและมีความเก่าแก่
เพราะพรรคประชาธิปัตย์เพิ่งมีมติพรรคที่สวนทางกับคำประ กาศก่อนการเลือกตั้ง
หากมามีเรื่องผิดคำสัญญาอีกคงหนักหนาสาหัส
