การออกมา “แถลง” ในกรณีของ ม.ล.ณัฏฐกรณ์ เทวกุล หรือ “หม่อมปลื้ม” ของรัฐบาลและคสช.
ถือว่า “สำคัญ”
เพราะไม่เพียงแต่จะได้ยินเสียงจาก พล.ต.สรรเสริญ แก้วกำเนิด
หากยังได้ยินเสียงจาก พล.ต.วีรชน สุคนธปฏิภาค
และตามมาด้วยเสียงอันเข้มแข็ง เหี้ยมหาญ ของ พ.อ.วินธัย สุวารี
เป็นการผนึกพลังของ 2 พล.ต. 1 พ.อ.
พล.ต.สรรเสริญ แก้วกำเนิด พล.ต.วีรชน สุคนธปฏิภาค เป็นโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี
เท่ากับดังมาจาก”ทำเนียบรัฐบาล”
ขณะเดียวกัน พ.อ.วินธัย สุวารี เป็นโฆษกประจำคณะรักษาความสงบแห่งชาติ
เท่ากับดังมาจาก “คสช.”
เป็นการผนึกตัว รวมพลังของ 2 พล.ต. 1 พ.อ. เพื่อเล่นงาน ม.ล.ณัฎฐกรณ์ เทวกุล
เรื่องนี้จึง “สำคัญ”
ปฏิกิริยาอันมาจาก 2 พล.ต. 1 พ.อ. ต่อ 1 หม่อมหลวงครั้งนี้สะท้อนอะไรในทางเป็นจริง
มิใช่เรื่องของความเป็น “ตัวตลก” หรือมิใช่
หากที่แหลมคมเป็นอย่างมากก็คือ สะท้อนให้เห็นอิทธิพลของ “สื่อกระจก”
เป็น “สื่อกระจก” ในสังคม “ออนไลน์”
เพราะว่าบทความที่ชื่อ “สำรวม สุภาพ สุขุม ท่วงทำนองที่ผู้นำไทยไม่มี”
มิได้ปรากฏบนหน้า”หนังสือพิมพ์”
หากปรากฏผ่านเว็บไซต์ “ประชาไท” เมื่อวันศุกร์ที่ 3 มิถุนายน
พอวันที่ 5 มิถุนายนก็ “เปรี้ยง”
ถามว่าการออกมาตอบโต้โดยโฆษกระดับ 2 พล.ต. 1 พ.อ. ได้ผลหรือไม่
ตอบได้เลยว่า “ได้ผล”
ไม่เพียงแต่ก่อให้เกิดคำถามที่ว่า ตกลงที่ว่าเป็น “ตัวตลก” นั้นเป็นอย่างไร
หากแต่ทุกคนล้วนอยากได้ “อ่าน”
หลังจากปรากฏใน “ประชาไท” เมื่อเวลา 19.38 ของวันศุกร์ที่ 3 มิถุนายน อาจมีคนอ่านเพียง 2,118 ราย
แต่พอผ่านวันที่ 5 และอึกทึกครึกโครมในวันที่ 6 มิถุนายน เชื่อได้เลยว่าจำนวน “รีดเดอร์” อาจทะลุจากหลักพันไปถึงเรือนหมื่นได้
เท่ากับ 2 พล.ต. 1 พ.อ. ช่วย “กระจาย”
สร้างความดังให้กับ ม.ล.ณัฎฐกรณ์ เทวกุล
