⦁…ตะลอนทัวร์ต่างจังหวัด ด้วยภารกิจฉุกเฉินแน่นเอี้ยดทุกวัน “นายกรัฐมนตรี-พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา” ผู้ประกาศกร้าวว่า “ไม่กลัวการซักฟอกในสภา” ด้วยการทำคล้ายกับว่า มีงานสำคัญต่อชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน มากกว่าการต่อล้อต่อเถียงกับ “ฝ่ายค้าน” ทั้งที่ “ถวายสัตย์ไม่เป็นไปตามรัฐธรรมนูญ” นั้นเป็นเรื่องใหญ่ ด้วยส่งผลให้ “ความเป็นคณะรัฐมนตรียังไม่สมบูรณ์” อะไรต่ออะไรที่ลงผ่านมติกันไป มีโอกาสถูกตั้งแง่ว่า “ไม่ชอบด้วยกฎหมาย” ผู้หวังดีจึงแนะนำว่า “ไม่กลัวนั้นพูดง่าย” แต่ “ทำให้ไม่มีปัญหา” เป็นเรื่อง “สมควรต้องให้เกิดขึ้น”
⦁…ช่วงหลังๆ นี้ ใครที่ฟังการชี้แจงแง่มุมกฎหมายของ วิษณุ เครืองาม ต่างรู้สึกปวดเศียรเวียนเกล้า คำถามที่เป็นปัญหาสำคัญของประเทศ ได้รับการตอบแบบ “ไปไหนมา สามวาสองศอก” หาสาระที่จะช่วยแก้ปัญหา หรือประเทืองปัญญาคนฟังไม่ได้เลย แถมบางวันยังเลอะเลือนรุงรังไปถึงเรื่องที่ “ไม่เชื่อว่าคนระดับนี้จะหมกมุ่น” เกิดอะไรขึ้นกับ “การบริหารจัดการประเทศ” ถึงได้ดูแล้วให้ความรู้สึก “อาเพศ” มากขึ้นเรื่อยๆ
⦁…สภาพร่างกายดูกระเสาะกระแสะ ด้วยสารพัดอาการที่ส่อเค้ามา “โรครุม” แต่ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ยังต้องทำงานอย่างหนักในบทบาท “ผู้จัดการรัฐบาล” ที่ต้อง “จับปูใส่กระด้ง” ไม่ให้เป็นปัญหากับเสถียรภาพมากที่สุดเท่าที่ทำได้ ขณะที่ “ส.ส.ร่วมพรรค” หลายคนยังหลงกับสภาวะ “กระดี่ได้น้ำ” มีตำแหน่งเข้านิดก็ “บ้าบอคอแตก” ไม่หยุดหย่อน “อวดใหญ่ใส่ชาวบ้าน” ให้ “ภาพลักษณ์เชิงคุณภาพของฟากรัฐบาล” ถดถอยจนชวนให้สังเวช ช่างไม่สงสารคนที่ต้องทำหน้าที่ประคับประคอง ซึ่ง “ตัวเองก็จะเอาตัวไม่รอด” บ้างเลย
⦁…เสียงที่เคยแสดงให้เห็นมั่นอกมั่นใจในความเก่งกาจสามารถของตัวเองว่า “เหนือกว่าใครในแดนดิน” ถึงชั่วโมงนี้ “สภาวะเศรษฐกิจตกต่ำหนักหน่วง” กระทั่งเทงบประมาณกว่า “3 แสนล้านบาท” ลงไปหวังกระตุ้นกำลังซื้อให้มาหมุนกลไก ยังไม่มีใครเชื่อว่าจะ “ฟื้น” ล้วนเห็นว่าอย่างดีแค่ “ยันไว้ไม่ให้ทรุดลงรวดเร็ว” ปัญหาอยู่ที่ “แจก” นั้นจะทำก็ได้ แต่ “หาเงินจากไหน” คล้ายว่าไม่มีคำตอบ สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ จะพูดอย่างไร ไม่ให้ไปคนละทางกับ “ความเป็นจริงที่เกิดขึ้น”
⦁…เป็น “ผู้นำฝ่ายค้าน” อย่างเป็นทางการ สมพงษ์ อมรวิวัฒน์ ในฐานะ “หัวหน้าพรรคเพื่อไทย” ซึ่งเป็น “แกนนำฝ่ายค้าน” ชั่วโมงนี้นั่งเล่นแบบสบายๆ ตรวจสอบรัฐบาลแบบ “ตามน้ำไปเรื่อยๆ” เพราะสารพัดสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่ต้องไป “หักโค่นให้เหนื่อยแรง” สิ่งที่คนในรัฐบาลทำกันอยู่ โดยเฉพาะ ฟาก “พรรคแกนนำ” มีแนวโน้มว่าจะเกิดสภาวะ “แห้งเหี่ยว สู่ตายซาก” ไปเอง ทีละน้อยทีละน้อย
⦁…กลับกลายเป็นว่า เดินหน้าสร้าง “ผลงาน” ตามที่ “แถลงนโยบายไว้ในช่วงหาเสียง” ได้อย่างครึกครื้น รื่นเริงและเป็นรูปธรรม คือ อนุทิน ชาญวีรกูล กับงาน “สาธารณสุข” ทั้ง “กัญชารักษาโรค” ที่คืบหน้าไปมาก ระดับ “ลงมือผลิตอย่างถูกกฎหมายแจกจ่ายให้โรงพยาบาล” กันแล้ว เพิ่มเติมด้วยเยียวยา “คิวยาวในโรงพยาบาล” ด้วยโครงการ “รับยาที่ร้าน” เมื่อ “พรรคร่วม” ไม่ต้องรับภาระแก้ปัญหาการเมือง จึงเดินหน้าทำผลงานแบบไม่มีอะไรมาทำให้กังวล
⦁…เช่นเดียวกับ จุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ ซึ่งมาตรการเยียวยาปัญหา “ราคาพืชผล” และ “ปากท้องเกษตรกร” กำลังจะออกมาเป็นรูปธรรมที่สัมผัสได้ แม้จะต้องเผชิญ “กรรมเก่า” ว่าด้วยแรงกดดันให้เร่งหาทาง “แก้รัฐธรรมนูญ” แต่ก็เป็นประเด็นที่เล่นไม่ยาก เพราะแต่ประกาศความตั้งใจให้ “ฝ่ายที่รับผิดชอบ” ไปจัดการ ใครจะว่าอะไร ย่อมไม่ถนัดปาก ด้วยไม่ใช่ “หลงลืม” เพียงแต่ “พรรคร่วมรัฐบาล” มารยาทในการกดดันย่อมต่างจากฝ่ายค้าน
ชโลทร