คำถามระหว่างพรรคประชาธิปัตย์ไปยังพรรคพลังประชารัฐต่อนิยามคำว่า “นโยบายเร่งด่วน” มีบทบาทและทรงความหมายเป็น อย่างสูงในทางการเมือง
เพราะว่า “นโยบายเร่งด่วน” ถือเป็นความรับผิดชอบร่วมกันในฐานะรัฐบาล
ประการสำคัญเป็นอย่างมากเมื่อมีการแถลงในการประชุมรัฐสภาระหว่างวันที่ 25-26-27 กรกฎาคม เท่ากับผ่านความเห็นชอบและได้รับการยอมรับร่วมกัน
คำถามจึงอยู่ที่ว่า พรรคพลังประชารัฐ กับ พรรคประชาธิปัตย์ มีความเป็นเอกภาพในทางความคิด เอกภาพในทางการปฏิบัติมากน้อยเพียงใด
จุดเริ่มต้นของคำถามนี้มาจาก “รัฐธรรมนูญ”
แม้ภายใน 251 เสียงของส.ส.ที่ร่วมกันขานชื่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ให้เป็นนายกรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน จะมีความเห็นต่างกันในทางความคิด
แต่เมื่อมีการประชุมร่วมและเขียนเป็นนโยบายนำเสนอต่อที่ ประชุมรัฐสภาเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม
ความหมายก็คือ ความเห็นร่วมของ “รัฐบาล”
ประการที่สำคัญเป็นอย่างมากก็คือ 1 ใน 12 นโยบายเร่งด่วนของรัฐบาลคือการแก้ไขรัฐธรรมนูญอันเป็นไปตามข้อเสนอของพรรคประชาธิปัตย์
นั่นย่อมหมายถึงความรับผิดชอบ “ร่วม” ของทั้งรัฐบาล นั่นย่อมหมายถึงสัญญา “ร่วม” ที่ได้ให้ไว้กับที่ประชุมรัฐสภาอันประกอบทั้ง ส.ส.และส.ว.
มิได้หมายความเพียงเป็น”นโยบายเร่งด่วน”เฉพาะของพรรค ประชาธิปัตย์เพียงพรรคเดียว ตรงกันข้าม สัจจะวาจานี้ พล.อ.ประ ยุทธ์ จันทร์โอชา ย่อมมิอาจปัดปฏิเสธได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้คำว่า “นโยบายเร่งด่วน”
ความรับผิดชอบในที่นี้มิได้เป็นความรับผิดชอบที่จะต้องเร่งด่วนในการลงมือปฏิบัติให้เป็นจริงเท่านั้น
หากไม่สามารถทำได้ก็ต้องมีคำอธิบาย
เชื่อว่าไม่เพียงแต่พรรคประชาธิปัตย์เท่านั้นที่จำเป็นต้องมีคำอธิบาย หากแม้กระทั่งรัฐบาลโดย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็ต้องมีคำอธิบาย
อย่างน้อยต้องเร่งด่วนภายในเดือนกรกฎาคม 2563
