เมื่อวันที่ 3 ก.ย. นายสามารถ ราชพลสิทธิ์ รองหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ แสดงความเห็นกรณีมติการเดินหน้าสร้างเทอร์มินัล 2 สนามบินสุวรรณภูมิแบบตัดแปะ โดยระบุว่า
เวลานี้สนามบินสุวรรณภูมิมีรันเวย์ 2 เส้น ประกอบด้วยรันเวย์เส้นที่ 1 อยู่ด้านตะวันตก และรันเวย์เส้นที่ 2 อยู่ด้านตะวันออก รันเวย์ทั้ง 2 เส้นนี้ทำหน้าที่รองรับเครื่องบินขึ้นและลงจำนวนมาก จนใกล้จะเกินขีดความสามารถแล้ว ทำให้บางครั้งเราต้องนั่งรออยู่ในเครื่องบินเป็นเวลานานกว่าเครื่องบินจะ ‘เทกออฟ’ หรือบางครั้งเครื่องบินต้องบินวนรอบสนามบินอยู่หลายรอบกว่าจะได้ ‘แลนดิง’ เป็นผลให้ผู้โดยสารเสียเวลา และเครื่องบินต้องสิ้นเปลืองน้ำมัน
จากปัญหาดังกล่าว บริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน) หรือ ทอท.จึงมีแผนที่จะก่อสร้างรันเวย์เส้นที่ 3 ด้านตะวันตก วงเงิน 21,796 ล้านบาท เพื่อลดภาระหนักของรันเวย์เส้นที่ 1 และเส้นที่ 2 โดยหวังที่จะเพิ่มความจุให้สนามบินสุวรรณภูมิ แต่อย่างไรก็ตาม การเพิ่มความจุให้สนามบินนั้น จะต้องเพิ่มทั้งในเขตการบินหรือแอร์ไซด์ (กรณีขาออกคือพื้นที่หลังจากผ่านการตรวจหนังสือเดินทาง) และนอกเขตการบินหรือแลนด์ไซด์ (กรณีขาออกคือพื้นที่ก่อนผ่านการตรวจหนังสือเดินทาง) มิฉะนั้น จะทำให้เกิด ‘คอขวด’ ขึ้นในพื้นที่ที่ไม่ได้เพิ่มความจุ ส่งผลให้ความจุของสนามบินโดยรวมไม่เพิ่มขึ้น
ยกตัวอย่างเช่น กรณีก่อสร้างรันเวย์เพิ่มขึ้นจะทำให้เครื่องบินสามารถขึ้น-ลงได้เพิ่มขึ้น นั่นคือความจุของแอร์ไซด์เพิ่มขึ้น แต่ถ้าไม่ขยายหรือก่อสร้างอาคารผู้โดยสารหรือเทอร์มินัลเพิ่มขึ้น ผู้โดยสารก็จะไม่สามารถเช็กอินและผ่านการตรวจหนังสือเดินทางได้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากมีผู้โดยสารจำนวนมากจนแน่นแออัดเทอร์มินัล นั่นคือความจุของแลนด์ไซด์ไม่ได้เพิ่มขึ้น ทำให้ความจุของสนามบินโดยรวมไม่ได้เพิ่มขึ้นด้วย เพราะเทอร์มินัลไม่สามารถรองรับผู้โดยสารได้เพิ่มขึ้นนั่นเอง
ด้วยเหตุนี้ ทอท.จึงต้องการที่จะเพิ่มความจุแลนด์ไซด์ด้วยการก่อสร้างเทอร์มินัลใหม่ หรือที่เรียกกันว่า ‘เทอร์มินัล 2 ตัดแปะ’ ซึ่งผิดแผนแม่บทการพัฒนาสนามบินสุวรรณภูมิ เพิ่มเติมจากเทอร์มินัล 1 ที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบัน ทั้งนี้ เทอร์มินัล 2 ตัดแปะจะตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเทอร์มินัล 1 หรือทางทิศตะวันออกของสนามบิน ในขณะที่รันเวย์เส้นที่ 3 จะอยู่ทางทิศตะวันตก กล่าวได้ว่าเทอร์มินัล 2 ตัดแปะอยู่คนละทิศคนละทางกับรันเวย์เส้นที่ 3
โดยปกติ เครื่องบินที่จอดรอผู้โดยสารอยู่ที่เทอร์มินัล 2 ตัดแปะควรจะ ‘เทกออฟ’ จากรันเวย์เส้นที่ 2 ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออก เพราะอยู่ใกล้กัน ในทางกลับกัน เครื่องบินที่จะนำผู้โดยสารไปที่เทอร์มินัล 2 ตัดแปะ ควรจะ ‘แลนดิง’ บนรันเวย์เส้นที่ 2 แต่เนื่องจากรันเวย์เส้นที่ 2 มีเครื่องบินขึ้น-ลงมากอยู่แล้ว ใกล้จะเกินความจุในอีกไม่นาน ดังนั้น หลังจากก่อสร้างเทอร์มินัล 2 ตัดแปะเสร็จแล้ว เครื่องบินบางเที่ยวบินที่มีจุดต้นทางหรือปลายทางที่เทอร์มินัล 2 ตัดแปะ จำเป็นจะต้องใช้รันเวย์ทางด้านตะวันตกทั้งรันเวย์เส้นที่ 1 ที่มีอยู่แล้ว และรันเวย์เส้นที่ 3 ที่ ทอท.กำลังจะก่อสร้าง ทำให้ผู้โดยสารต้องเสียเวลา และเครื่องบินต้องสิ้นเปลืองน้ำมัน เพราะรันเวย์เส้นที่ 1 และเส้นที่ 3 อยู่ไกลจากเทอร์มินัล 2 ตัดแปะ แต่ถ้า ทอท.เลือกที่จะขยายเทอร์มินัล 1 ออกไปทั้งด้านตะวันออกและด้านตะวันตกแทนการก่อสร้างเทอร์มินัล 2 ตัดแปะ จะทำให้สามารถเลือกใช้รันเวย์ได้อย่างสมดุล การสิ้นเปลืองเวลาและน้ำมันก็จะไม่เกิดขึ้น
ข้อเสียของเทอร์มินัล 2 ตัดแปะดังกล่าวข้างต้นเป็นเพียงข้อเสียประการหนึ่งจากหลายประการที่ผมได้กล่าวมาแล้วในหลายบทความที่ผ่านมา เช่น ผู้โดยสารต้องใช้รถไฟฟ้าไร้คนขับถึง 3 สาย ก่อนจะได้ขึ้นเครื่องบิน และไม่ทำให้สนามบินมีความจุเพิ่มขึ้น เพราะ ทอท.ไม่สามารถก่อสร้างหลุมจอดเครื่องบินเพิ่มเติมได้ เป็นต้น
ผมมั่นใจว่า ทอท.รู้ดีว่าเทอร์มินัล 2 ตัดแปะจะก่อให้เกิดข้อเสียหรือปัญหามากมายตามมา แต่น่าแปลกใจว่าอะไรทำให้ ทอท.พยายามมองข้ามปัญหาเหล่านี้ ทั้งๆ ที่มีทางเลือกที่ดีกว่า นั่นคือการขยายเทอร์มินัล 1 แทนการก่อสร้างเทอร์มินัล 2 ตัดแปะ ซึ่งใช้เงินน้อยกว่า ใช้เวลาสั้นกว่า และที่สำคัญก็คือ จะทำให้สนามบินมีความจุเพิ่มขึ้นได้อย่างแน่นอน
เป็นเพราะอะไรหนอ?
