ไม่ว่าจะสรุปคำบรรยาย “แผ่นดินของเราในมุมมองด้านความมั่นคง” ของ พล.อ.อภิรัชต์ คงสมพงษ์ ออกมาอย่างไร
เป็น “การเมือง” หรือมิใช่
แต่ที่แน่อย่างที่สุด ในเมื่อเป็นมุมมอง “ด้านความมั่นคง” นั่นย่อมเป็นมุมมองของ “ทหาร” เมื่อเป็นเช่นนี้ถามว่า ความละเอียดอ่อนอยู่ตรงไหน
ตอบได้เลยว่า ความเคยชินของทหาร
ความเคยชินของฝ่ายความมั่นคง คือ จะต้องนำไปสู่การแยก “มิตร” และกำหนด “ศัตรู” ที่น่าสนใจก็คือ ศัตรูคราวนี้มิใช่พม่า มิใช่เวียดนาม
เป็น “นักการเมือง” เป็น “พรรคการเมือง”
เมื่อถอดรหัสออกมาแล้ว ก็น่าจะเป็นพรรคฝ่ายค้าน ไม่ว่าจะเป็นพรรคเพื่อไทย ไม่ว่าจะเป็นพรรคอนาคตใหม่ ไม่ว่าจะเป็นพรรคประชาชาติ
เท่ากับกำหนด “ศัตรู” อยู่ภายในประเทศ
น่าแปลกที่ในอีก 2 วันต่อมา พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เรียกร้องความปรองดอง เรียกร้องความสมานฉันท์ระหว่างคนไทยด้วยกัน
นี่จะมิเป็นการสวนทางละหรือ
ในเมื่อ “แผ่นดินของเราในมุมมองด้านความมั่นคง” เพิ่งประกาศเปิดโปงต่อต้านบุคคลและกลุ่มบุคคลอันถือว่าเป็นศัตรูไปหยกๆ
ศัตรูประเภทที่เห็นว่า “ชักน้ำเข้าลึก ชักศึกเข้าบ้าน”
ศัตรูประเภทที่เห็นว่า ฝังชิปในเรื่องการแบ่งแยกดินแดนอยู่ในลมหายใจเข้า ลมหายใจออก
ศัตรูประเภทที่เห็นว่า “ฮ่องเต้ซินโดรม” ตั้งพรรคการเมืองแล้วรับแผนมาจาก “มาสเตอร์มายด์” ใช้โซเชียลมีเดียหลอกลวงเด็กรุ่นใหม่ให้หลงเชื่อ
คนเหล่านี้กำลังคบคิดจะแก้ “รัฐธรรมนูญ”
รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 อันเป็นประดิษฐกรรมและผลพวงของรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 รัฐธรรมนูญซึ่ง DESIGN มาเพื่อ “พวกเรา”
หากไล่เรียงเนื้อหาการบรรยายประสานเข้ากับสภาพความเป็นจริงทางการเมืองหลังเลือกตั้งเมื่อเดือนมีนาคมก็จะถึงบางอ้อ
1 มีการเคลื่อนไหวเพื่อแก้ “รัฐธรรมนูญ”
1 มีการขยับขับเคลื่อนเข้าสู่การพิจารณาร่าง พ.ร.บ.งบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ 2563 ตั้งเป้ากระหน่ำเข้าใส่ “งบกลาโหม”
1 เป็นการพิจารณาในสภาพทางการเมืองเพี้ยนๆ ที่คะแนนรัฐบาลเสียงปริ่มน้ำ
คำบรรยายว่าด้วย “แผ่นดินของเรา” จึงออกมาเพื่อแก้ปัญหาทั้งเฉพาะหน้าคืองบประมาณ แต่ระยะยาวคือ รัฐธรรมนูญ
ดำเนินไปแบบ “ทหาร” เพื่อแก้ปมทาง “การเมือง”
อาจสำเร็จ แต่ก็ทิ้งปัญหาเอาไว้ เป็นปัญหาทั้งอยู่บนบ่าของ “รัฐบาล” และเป็นปัญหาที่ “ฝ่ายค้าน” จะต้องประสบ
เป็นปัญหาของ “สังคม” ไทยโดยรวม
เหมือนกับปฏิบัติการอันมาจาก พล.อ.อภิรัชต์ คงสมพงษ์ จะเป็นการรุกเพื่อที่จะช่วยรัฐบาล ช่วย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี
เป็นเช่นนั้น
แต่สภาพก็ดำเนินไปในแบบ “ทหาร” เหมือนที่เคยทำกันมาแล้วเมื่อเดือนกันยายน 2549 และเหมือนที่ทำกันมาแล้วเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
นั่นก็คือ จบในแบบไม่จบ
