| ผู้เขียน | สมหมาย ปาริจฉัตต์ |
|---|
ระหว่างที่คอการเมืองพันธุ์แท้ พันธุ์ทางกำลังรอดูอย่างใจจดใจจ่อว่าอนาคตของพรรคอนาคตใหม่ และหัวหน้าพรรคดาวรุ่งพุ่งแรงจะจบลงอย่างไร
สถานการณ์การเมืองไทยทั้งในและนอกสภายังคงดำเนินไป มีเหตุการณ์ซึ่งสะท้อนให้เห็นพัฒนาการที่น่าติดตามอย่างน้อยสามกรณี ซึ่งในอดีตไม่ค่อยเกิดขึ้นง่ายๆ ภายใต้วัฒนธรรมการเมืองที่มุ่งห้ำหั่น เอาชนะคะคาน เอาเป็นเอาตายกันไปข้างหนึ่ง
กรณีแรกการประชุมพิจารณาร่าง พ.ร.บ.งบประมาณรายจ่ายประจำปี 2563 วาระแรก ผลการลงมติพรรคร่วมรัฐบาลรับหลักการ 251 เสียง ฝ่ายค้าน 7 พรรค 234 เสียง แทนที่จะยกมือไม่รับหลักการแต่ใช้แนวทางงดออกเสียง
แน่นอนว่าพรรคร่วมฝ่ายค้านคงคิดแล้วว่า
ถึงอย่างไรเสียงก็สู้ฝ่ายพรรคร่วมรัฐบาลไม่ได้อยู่แล้ว การลงมติไม่รับหลักการเท่ากับปฏิเสธไม่ยอมรับการจัดทำงบประมาณ ขณะที่การลงมติงดออกเสียงให้ภาพที่ดูดีกว่า ไม่ถึงขั้นปฏิเสธโดยสิ้นเชิง แต่ให้โอกาสรัฐบาลในการบริหารภายใต้งบประมาณที่ยังสามารถปรับปรุงแก้ไขร่วมกันได้ในชั้นกรรมาธิการวิสามัญ วาระสองสาม
ขณะเดียวกันพรรคอนาคตใหม่ได้ส่ง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หัวหน้าพรรค เป็นหนึ่งในกรรมาธิการในโควต้าของพรรค ซึ่งที่ประชุมสภาลงมติเห็นชอบว่าสามารถทำหน้าที่ในฐานะกรรมาธิการได้ ทั้งๆ ที่ถูกคำสั่งศาลให้หยุดปฏิบัติหน้าที่ ส.ส.ชั่วคราว ซึ่งพรรคอนาคตใหม่ก็ประกาศเหตุผลชัดเจนว่าเพื่อร่วมในการพิจารณาแปรญัตติงบประมาณให้เป็นไปในทิศทางที่เหมาะสมยิ่งขึ้น
แต่พร้อมกันนี้ภายในพรรคอนาคตใหม่ก็เกิดเหตุการณ์ที่น่าติดตามอีกเช่นกัน จากกรณีที่ น.ส.กวินนาถ ตาคีย์ ส.ส.ชลบุรี เขต 7 ลงมติยกมือรับหลักการร่าง พ.ร.บ.งบประมาณ ซึ่งสวนทางกับมติพรรคและมติพรรคร่วมฝ่ายค้าน ทำให้พรรคอนาคตใหม่มีมติในเวลาต่อมาให้คณะกรรมการตรวจสอบวินัยและจริยธรรมของพรรคสอบสวนข้อเท็จจริงเพื่อนำเสนอคณะกรรมการบริหารพรรคตัดสินจะลงโทษอย่างไรตามข้อบังคับ 1 ตักเตือน 2 ภาคทัณฑ์ 3 ตัดสิทธิประโยชน์บางประการของความเป็นสมาชิกพรรค 4 ไล่ออกและขับออก
กรณีนี้เกิดเป็นข้อถกเถียงที่ชวนคิด ซึ่งเคยเกิดขึ้นมาตลอดกับพรรคการเมืองอื่นๆ ก่อนหน้านี้ คือระหว่างมารยาททางการเมือง เคารพ ยอมรับปฏิบัติตามมติพรรค ผลประโยชน์ของพรรค กับความคิด ความเชื่อของตนในการตัดสินใจ ความเป็นอิสระของ ส.ส.ภายใต้สำนึกความรับผิดชอบต่อประโยชน์ส่วนรวม ซึ่งรัฐธรรมนูญกำหนดบทบัญญัติรองรับไว้ สิ่งใดควรจะเป็นหลักการยึดถือปฏิบัติมากกว่า
พรรคอนาคตใหม่จะตัดสินกรณีนี้อย่างไร และจะอธิบายต่อสังคมด้วยเหตุผลประการใดเป็นหลัก สำนึกความถูกต้อง กับกฎ กติกา มารยาท อะไรควรมาก่อน
เหตุการณ์ที่สาม คณะกรรมาธิการความมั่นคงแห่งรัฐ กิจการชายแดนไทย ยุทธศาสตร์ชาติและการปฏิรูปประเทศ สภาผู้แทนราษฎร มี พล.ท.พงศกร รอดชมภู รองหัวหน้าพรรคอนาคตใหม่เป็นประธาน เชิญ พล.อ.อภิรัชต์ คงสมพงษ์ ผู้บัญชาการทหารบก เข้าร่วมประชุมเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ภายหลังจากที่ พล.อ.อภิรัชต์เปิดการบรรยายพิเศษหัวข้อ แผ่นดินของเราในมุมมองด้านความมั่นคง ซึ่งบางคนคาดเดาว่า ผู้บัญชาการทหารบกคงไม่มา ปรากฏว่า พล.อ.อภิรัชต์เข้าร่วมประชุมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นด้วยตนเอง
แม้ว่าในที่ประชุมไม่อนุญาตให้ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องและสื่อมวลชนเข้าร่วมสังเกตการณ์ แต่ประธานกรรมาธิการได้สรุปผลการหารือทั้งหมด 12 ประเด็นแถลงต่อสาธารณะอย่างเป็นเรื่องเป็นราวชัดเจน
การเข้าร่วมประชุมของ พ.ล.อภิรัชต์ และการแถลงผลอย่างเป็นกิจจะลักษณะของประธานกรรมาธิการ จึงสะท้อนภาพการให้การยอมรับ ให้ความสำคัญต่อความเป็นสถาบันสภาผู้แทนราษฎรของผู้บัญชาการทหารบกซึ่งมีสถานะเป็นสมาชิกวุฒิสภาโดยตำแหน่งอยู่ด้วย ขณะที่กรรมาธิการเห็นความสำคัญของสังคมสาธารณะที่ควรมีสิทธิที่จะรับรู้สาระสำคัญจากการประชุมในหัวข้อที่สำคัญอย่างยิ่งต่อสังคมไทย
สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้จึงเป็นนิมิตใหม่ของการทำงานร่วมกัน การอยู่ร่วมกันของความเห็นต่าง เพื่อประโยชน์ของส่วนรวมสามารถทำงานด้วยกันได้ ลดบรรยากาศความตึงเครียดจากการเผชิญหน้า การสร้างความเกลียดชัง การกล่าวร้ายป้ายสี มาสู่การประนีประนอม หันหน้าเข้าหากัน พูดกันด้วยเหตุด้วยผลยิ่งกว่าความรู้สึกและอารมณ์ที่มองอีกฝ่ายหนึ่งเป็นศัตรูตลอด
ท่าทีและบรรยากาศทำนองนี้ หากส่งเสริมให้เกิดขึ้นบ่อยๆ ให้เวลากับการเมืองระบอบรัฐสภาพัฒนาต่อไปด้วยความอดทน อดกลั้น ในที่สุดประชาธิปไตยจะเข้มแข็งยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน
เป็นแนวทางประนีประนอมอย่างมีหลักการ ไม่ใช่ประนีประนอมอย่างหลับหูหลับตา เอาผลประโยชน์ของตัวเองและพวกพ้องเป็นตัวตั้ง ภายใต้หลักคิดที่ว่า ความผิดในอดีตมีสองระดับ ระดับแรกคือความผิดที่ให้อภัยได้ แก้ไขได้ กับระดับสอง ความผิดที่ให้อภัยไม่ได้ แก้ไขไม่ได้
ความผิดประการหลังที่ให้อภัยไม่ได้ต่างหาก ถึงอย่างไรก็ไม่สามารถประนีประนอมได้ ความผิดในเรื่องใดบ้างที่เข้าข่ายนี้ ต่างคน ต่างคิด จำลองสถานการณ์กันเองแล้วกันนะครับ
