ความต้องการที่จะแก้ไขรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 กำลังจะกลายเป็นความต้องการ “ร่วม” ในสังคมไทย กว้างขวาง และลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นเป็นลำดับ
การเอ่ยนาม นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ในฐานะกรรมาธิการวิสามัญ ที่จะปรากฎขึ้นภายในเดือนพฤศจิกายนนี้
คือ รูปธรรมอันสะท้อนความรู้สึก “ร่วม” อันเด่นชัดยิ่ง
การขานรับไม่ว่าจะมาจากบางส่วนใน พรรคเพื่อไทย การขานรับไม่ว่าจะมาจากบางส่วนใน พรรคประชาชาติ สะท้อนความปรารถนาที่จะร่วมมือกันในทางการเมือง
1 ยืนยันว่ารัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 มีปัญหาอย่างแท้จริง 1 ตระหนักว่ามีแต่ต้องร่วมมือกันอย่างลึกซึ้งและกว้างขวางจึงจะทำได้
นี่คือ “วาระแห่งชาติ” นี่คือความรู้สึก “ร่วม” ในทางสังคม
แท้จริงแล้ววิถีแห่งจินตนาการใหม่ ข้อตกลงใหม่ รัฐธรรมนูญใหม่ ไม่ว่าจะเป็นที่เชียงใหม่ ไม่ว่าจะเป็นที่สงขลา ไม่ว่าจะเป็นที่ขอนแก่น ไม่ว่าจะเป็นที่ฉะเชิงเทรา
ก็ชี้ให้เห็นถึงความพยายามอย่างเต็มเรี่ยวแรง
สัมผัสได้จากการเชิญ นายกษิต ภิรมย์ นายสมชัย ศรีสุทธยางกูร อันมาจาก พรรคประชาธิปัตย์
สัมผัสได้จากการเชิญ นพ.สุภัทร ฮาสุวรรณ จากภาคประชาชน
สัมผัสได้จากการเชิญ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล สัมผัสได้จากการเชิญ นายสมเกียรติ ตั้งกิจวาณิช
ทั้งนี้ แทบไม่ต้องกล่าวถึงบทบาท นายจาตุรนต์ ฉายแสง
ดังนั้น การขานรับบทบาทของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จึงสามารถเข้าใจได้
เพราะนี่คือจินตนาการใหม่ ข้อตกลงใหม่ รัฐธรรมนูญใหม่
การยื่นมือแห่งความต้องการแก้ไขรัฐธรรมนูญแตะไปยังมือภายในพรรคประชาธิปัตย์ถือได้ว่าเป็นทิศทางที่ควรหนุนเสริม
ทุกอย่างดำเนินไปตามเจตนประสงค์ของพันธมิตรในแนวร่วม
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างที่ นายสุทิน คลังแสง สรุปอย่างรวบรัดว่า ใครก็ตามที่ต้องการแก้ไขรัฐธรรมนูญสามารถเป็นมิตรกันได้ทั้งสิ้น
จุดร่วมอย่างสำคัญและใหญ่หลวงคือการแก้ไข “รัฐธรรมนูญ”
ยิ่งพรรคประชาธิปัตย์ยืนยันในทิศทางของตน ยิ่งจำเป็นต้องเข้าไปจับมือและก้าวเดินไปด้วยกัน
เป้าหมายอยู่ที่การแก้ไขรัฐธรรมนูญให้เป็นประชาธิปไตย
