ยอมรับเถิดว่า การต่อสู้ระหว่างรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กับ ฝ่ายค้าน อันมี นายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ เป็นผู้นำ
ได้เข้าสู่ “พื้นที่” อันเป็น “สงคราม”
ลักษณะและธรรมชาติของ “สงคราม” นั้นเป็นทั้งการยุทธ์ระดับ “ย่อย” และการยุทธ์ระดับ “ใหญ่” ที่ตั้งทัพ วางกำลัง ประจันหน้ากัน
หากไม่เข้าสู่สงคราม การเล่นงาน “ธนาธร” คงไม่รุนแรงขนาดนี้
เป็นการเล่นทั้งใน “ระบบ” โดยกลไกแห่งอำนาจรัฐครบครัน เป็นการเล่นทั้งอย่างที่เรียกว่าปฏิบัติ IO ระลอกแล้วระลอกเล่า
ไม่ว่า “บนดิน” ไม่ว่า “ใต้ดิน” ครบครัน
คำถามก็คือทางด้านของรัฐบาล ทางด้านของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ประกาศความพร้อมอย่างเต็มเปี่ยม เคลื่อนกำลังอย่างเป็นฝ่ายรุกอย่างต่อเนื่อง
แล้ว “ฝ่ายค้าน” ล่ะ “ตระหนัก” หรือไม่
หากดูจากการที่พรรคเพื่อไทยส่ง ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง ออกมาพร้อมกับการเกิดขึ้นของคณะกรรมการกิจการพิเศษ (กพศ.)
สะท้อนว่า “ตื่นแล้ว”
เพราะหากยังหลับใหลอยู่คงไม่ได้เห็นภาพ นายภูมิธรรม เวชยชัย ไปนั่งเรียงเคียงกับเงาร่างของ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง
โดยมี พล.ท.ภราดร พัฒนถาบุตร ประกบ
เพราะหากยังหลับใหลอยู่คงไม่ได้เห็นภาพ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ออกเดินสายไม่ว่าจะเป็นที่สยามสแควร์ ไม่ว่าที่สกลนคร ไม่ว่าที่พบพระ
แล้วที่สุดก็ปรากฏตัวใน FLASH MOB
ท่าทีของพรรคเพื่อไทยอันเป็นผู้นำของฝ่ายค้านมิได้งอก่องอขิง หาก “พร้อม” อย่างเต็มเปี่ยม ท่าทีของพรรคอนาคตใหม่ก็มิได้นอนรอชะตากรรมอย่างเชื่องๆ
นิทานเรื่องนี้จึงสอนให้รู้ว่า ในที่สุดก็ย่อมจะ “ตื่น”
การเมืองนับแต่เดือนมกราคม 2563 เป็นต้นมา จึงเป็นการเมืองที่เปิดมิติใหม่ เบิกสถานการณ์ใหม่ ของการประสานระหว่างในและนอกสภาอย่างคึกคัก
จึงได้เห็นอาการในแบบ FLASH MOB
จึงได้เห็นการตระเตรียมกิจกรรมในแบบ “วิ่งไล่ลุง” ที่มิได้มีแต่เพียงที่สวนรถไฟ เขตจตุจักร กทม.เท่านั้น หากแต่ยังกระจายไปอย่างกว้างขวาง
นครปฐม นครราชสีมา เชียงใหม่ ปัตตานี
ขณะเดียวกัน ก็มีการตระเตรียมเข้าสู่การสงวนและแปรญัตติต่อร่าง พ.ร.บ.งบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2563
เป้าหมายใหญ่อยู่ที่ “กลาโหม”
ขณะเดียวกัน ก็มีการตระเตรียมการเสนอญัตติขอเปิดอภิปรายทั่วไป เพื่อลงมติไม่ไว้วางใจรัฐบาลในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
เป้าหมายใหญ่อยู่ที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
ลองสวมแว่นตาการทหารมองเข้าไปยังสภาพการณ์ทางการเมืองก็จะประจักษ์ว่าแต่ละการยุทธ์แยกจำแนกออกมาอย่างเด่นชัด
อย่างไหนการยุทธ์ “ย่อย” อย่างไหนการยุทธ์ “ใหญ่”
ภายในการยุทธ์ “ย่อย” ความหมายย่อมเท่ากับเป็นการสะสมความจัดเจน สะสมชัยชนะ เพื่อเป็นบทเรียนไปใช้ต่อการยุทธ์ “ใหญ่”
รวมศูนย์กำลังเพื่อบดขยี้และทำลาย
