สถานีคิดเลขที่ 12 : สนิมเหล็กเกิดแต่เนื้อในตน โดย : ปราปต์ บุนปาน

หลังเหตุการณ์ “กราดยิงที่โคราช”

ท่ามกลางการรับรู้ถึงโศกนาฏกรรม ผู้สูญเสีย และฮีโร่

อีกหนึ่งผลลัพธ์ที่ผลิดอกออกผลตามมาอย่างที่หลายคนคาดคิดไม่ถึง ก็คือกระแสเรียกร้องให้มีการปฏิรูปกองทัพ ปฏิรูปทหาร หรืออย่างต่ำก็คือปฏิรูปชีวิตของข้าราชการทหาร

ที่ผ่านมา การดำรงอยู่ของธุรกิจ “สีเทาๆ” ในค่ายทหาร ทั้งที่เกี่ยวพันกับสังคมภายนอกหรือเฉพาะคนใน เรื่อยไปถึงกรณีการใช้ “บ้านหลวง” (ไม่รวมถึงประเด็นใหญ่ๆ เชิงโครงสร้าง อย่างเรื่องงบประมาณกองทัพหรือระบบเกณฑ์ทหาร)

Advertisement

ถือเป็นปัญหา เป็นจุดอ่อน เป็นข้อยกเว้น ที่คนในสังคมรับรู้กันว่า “มีอยู่จริง”

แต่ส่วนใหญ่ (ทั้งคนที่เป็นส่วนหนึ่งของปัญหา และคนที่ตระหนักถึงปัญหาเหล่านี้จากวงนอก) ก็คล้ายจะจงใจละเลย แสร้งมองไม่เห็น หรือไม่พูดถึง ด้วยเหตุผลต่างๆ นานา

เหตุการณ์สะเทือนขวัญระดับประเทศที่นครราชสีมากลายเป็น “จุดระเบิด” ที่ช่วยเปิดแผลเรื้อรังจุดนี้ขึ้นมา จนปรากฏชัดเจน

ดังนั้น ต่อให้มีหรือไม่มีนักการเมืองฝ่ายค้าน ต่อให้มีหรือไม่มีแคมเปญปฏิรูปกองทัพโดยพรรคอนาคตใหม่ ต่อให้มีหรือไม่มีประชาชนที่ไม่ชอบ/เห็นต่างจากทหาร

สื่อมวลชนและสาธารณชนก็ยังคงจะต้องตั้งคำถามต่อรอยด่างพร้อยดังกล่าวอยู่ดี อันเนื่องมาจากกาลเทศะที่เหมาะสม

วิธีการสะสางปัญหาที่ค่อยๆ เผยตัวออกมา จึงไม่ใช่การหลั่งน้ำตา การแสดงอาการหงุดหงิดใจ หรือการพยายามเปรียบเปรยกระทบกระเทียบใดๆ

แต่ควรเป็นการแสดงความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าที่จะแก้ปัญหาของตนเอง ด้วยตนเอง (โดยมีแรงบีบ-แรงกดดันจากสาธารณะคอยหนุนเสริม) ให้สำเร็จลุล่วง

เอาเข้าจริง กระแสความคิดเรื่องการ “ปฏิรูปกองทัพ” ที่กำลังเกิดขึ้นนั้น ก็ไม่ต่างอะไรกับภาวะติดๆ ขัดๆ ของ พ.ร.บ.งบประมาณ 2563

ที่ทั้งหมดเป็นปัญหาของ ส.ส.ฝ่ายรัฐบาลเอง เป็นการเปิดแผลหรือแฉกันเอง และต้องมาแก้ปัญหาด้วยการโหวตใหม่กันเอง (แม้เกือบจะเกิดปัญหาซ้ำอีกรอบก็ตาม)

หลายครั้งหลายหน ความท้าทายที่ผู้กุมอำนาจรัฐต้องเผชิญ จึงไม่ใช่ภัยจากฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง ไม่ใช่การมุ่งทำลายล้างของศัตรูภายนอก

หากเป็นปัญหาที่ปะทุจากข้างใน และการต้องมุ่งระงับปัญหาเหล่านั้นด้วยความรู้ ความสามารถ การตัดสินใจ และความกล้าหาญของรัฐบาลหรือกองทัพเองเป็นหลัก

นี่เป็นภารกิจที่จะพิสูจน์ศักยภาพและความจริงใจของผู้มีอำนาจ (ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาโดยมิอาจปฏิเสธ) อย่างยิ่ง

แต่ถ้าสุดท้าย ปัญหาต่างๆ ที่ถูกหยิบยกมาถกเถียงในที่แจ้งนั้นถูกปล่อยผ่านไป แบบแก้ไขปรับปรุงซ่อมเสริมอะไรไม่ได้เลย

นั่นย่อมเป็นภาวะ “สนิมเหล็กเกิดแต่เนื้อในตน” ซึ่งจะนำไปสู่ปัญหาชุดอื่นๆ อีกในอนาคต

ปราปต์ บุนปาน

เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่เพิ่มเพื่อน

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image