ที่ออกมา “ตีปิ๊บ” และ “เป่าร้อง”ในกรณีเอกสารร่างรัฐธรรมนูญ
“ปลอม”ตั้งแต่วันพุธที่ 6 และอึกทึกครึกโครมยิ่งในวันที่ 7 กรกฎาคม
มาถึง ณ วันนี้ น่าจะ “ไม่ใช่”
แม้ในวันที่ 7 กรกฎาคม นายมีชัย ฤชุพันธุ์ จะยืนยันอย่างมาก ด้วยความเชื่อ
แต่พลันที่มี “เจ้าของ”เอกสารออกมา”ยืนยัน”
ไม่ว่าจะเป็น นายรังสิมันต์ โรม ไม่ว่าจะเป็น นายปกรณ์ อารีกุล
ยืนยันในนาม “ขบวนการประชาธิปไตยใหม่”
“เคยไปมอบให้กับมือ นายมีชัย ฤชุพันธุ์ มาแล้วเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม ที่โรงแรมมิราเคิล แกรนด์”
ชัดอย่างยิ่ง
เป็นอันว่า “เอกสาร”นี้ไม่มีอะไรจะเรียกได้ว่า “ลับลมคมนัย”
จัดทำอย่างเปิดเผย
มิได้เป็นเรื่องประเภท”ใต้ดิน”
หาก นายมีชัย ฤชุพันธุ์ สงสัยและมีความเห็นว่าเป็นเรื่องและกระ บวนการในแบบ “วิชามาร”
ทำไมไม่จัดการตั้งแต่เดือน”พฤษภาคม”
ทำไมต้องให้ นายอมร วาณิชวิวัฒน์ มาตกอกตกใจในเดือนกรกฎาคม
เหลือเวลาไม่ถึงเดือนก็ “ประชามติ”
และหาก นายอมร วาณิชวิวัฒน์ มาดหมายว่าจะจับ”ปลาใหญ่”ให้ได้ ไม่ใช่ประเภท “ปลาซิว ปลายสร้อย”
ก็ต้องดูว่าจะมี”กระบวนการ”ในการจับอย่างไร
หากประเมินจากฐาน“ข้อมูล”อัน พ.อ.วินธัย สุวารี และ พ.อ.ปิยพงศ์ กลิ่นพันธุ์ นำมาเปิดเผย
ก็ต้องยอมรับว่า “ไม่ใหม่”
1 กลุ่มนี้ไม่ใช่กลุ่มใหม่อะไรเลย และไม่มีอะไรนอกเหนือ ความคาดหมาย
1 มีความเชื่อมโยงทางสังคม
“นัดกินข้าว ถ่ายรูปโพสต์ลงเฟซบุ๊คและการเคลื่อนไหวรวมตัวกับนักเคลื่อนไหวหลายคน
ที่เห็นชัดๆก็มี นายสมบัติ บุญ งามอนงค์”
“ส่วนนักการเมืองยังไม่พบข้อมูลว่าใครออกมาสนับสนุน บ้าง”
เป็นอัน “จบ”
แทนที่จะสามารถจับได้ “ปลาใหญ่” กลับจะตกเป็น”เครื่องมือ” เสียอีก
เพราะ”เอกสาร”โต้แย้งนั้นพิมพ์อย่างมากแค่ 10,000 แต่ที่ตกเป็นข่าวติดต่อกัน 3 วัน 4 วัน
“ผล” กลับแพร่หลายกลายเป็น “แสน” เป็น”ล้าน”ไปแล้ว
ตกลงเป็นใครกันแน่ที่เอา “ปลาซิว”มาตกได้”ปลากะพง”
ใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่ม
