เห็นบทความ “ข้อเรียกร้องให้มีการอภิปรายการลงประชามติได้อย่างเปิดกว้าง”
แล้ว “เหนื่อย” ใน “หัวใจ”
เป็นความเหนื่อยแทน “ข้าราชการ” ในสังกัด “กระทรวงการต่างประเทศ”
มิได้เหนื่อยแทน นายดอน ปรมัตถ์วินัย
เพราะว่า “บทความ” นี้มิได้ดำรงอยู่อย่างเป็นเอกเทศโดยนักเขียนของสื่อฉบับใดฉบับหนึ่ง
หากมาจาก “คณะทูตานุทูต”
อาจเป็น 20 ประเทศสมาชิกแห่ง”สหภาพยุโรป”อย่างเป็นด้านหลัก
กระนั้น ก็ยังมีอีก 2 ประเทศตามมาด้วย
1 เป็นเอกอัครราชทูตแคนาดา และ 1 เป็นเอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกา
รับรองอย่างเป็น “ทางการ”
หาก “บทความ” นี้ตกไปอยู่ในมือของ นายอมร วาณิชวิวัฒน์ หรือ นายมีชัย ฤชุพันธุ์ ก็อาจถูกระบุว่า
เป็น บทความ”ปลอม”
แต่นี่ไม่เพียงแต่ออก”บทความ”อย่างมีการรับรองปรากฏผ่านเว็บไซต์ 2 เว็บไซต์สำคัญตั้งแต่วันที่ 15 กรกฎาคม
1 https://goo.gl/bbMXYm
1 https://drive.google.com
หากที่มากด้วยความละเอียดอ่อนอย่างเป็นพิเศษ คือ มีการแปลออกมาเป็นภาษาไทยครบถ้วน สมบูรณ์
“การแปล” อย่างนี้เท่ากับเป็น “การเตือน”
เตือนไปยัง นายดอน ปรมัตถ์วินัย เตือนไปยังหน่วยปฏิบัติการ IO อย่างมีนัยสำคัญ
เพราะว่า”ต่างประเทศ”มี”บทเรียน”
เป็นบทเรียนจากกรณี UN เป็นบทเรียนจากกรณีที่เมื่อ”ทูตานุทูต” เข้าพบ
แถลงจาก”โฆษก”ไทย ไม่ตรงกับที่มีการ”หารือ”
สหประชาชาติจึงต้องมีเอกสาร”แถลงข่าว”ออกมาย้ำเตือนให้เป็นว่าเป็นเช่นไร
“ทูต” จึงต้องนำแถลงผ่าน “เว็บไซต์”
หรือแม้กระทั่ง “ทูตสหรัฐ” ก็ต้องไปอ่านให้ นายดอน ปรมัตถ์วินัย โดยตรง
ต่อหน้า “ผู้สื่อข่าว” ในและต่างประเทศ
คล้อยหลัง “บทความ” ปรากฏ”ข่าวสารนิเทศ”จากกรมสารนิเทศ กระทรวงการต่างประเทศ โดยพลัน
อ่านและ”เปรียบเทียบ”แล้วก็ร้อง “อ๋อ”
“อ๋อ”ต่อมุมมองที่”เห็นต่าง”ระหว่างไทยกับ”นานาชาติ”
ทำไมจึงต้องออก “บทความ” ทำไมจึงต้อง “แปล”
