ภาพของประชาชนไปต่อคิว รวมตัวรอรับแจกเงินสด และอาหารการกิน ที่ทางราชการมองว่า เป็นการสร้างความเสี่ยงนั้น ในอีกมุมหนึ่ง คือภาพสะท้อนความขาดแคลน จากการที่ต้องตกงาน ทำอาชีพไม่ได้ เพื่อสนับสนุนนโยบายแพร่ระบาดของไวรัสโควิด ข่าวจากสื่อโทรทัศน์ระบุว่า มีคนไร้บ้านที่ไปพักในศูนย์พักพิง ซึ่งทางราชการประกาศว่าจะมีอาหารให้รับประทาน 3 มื้อ แต่เมื่อไปพักจริงกลับไม่ได้เป็นอย่างที่ประกาศไว้ ยังไม่นับผู้ที่พยายามเข้าถึงมาตรการช่วยเหลือของราชการ แต่เข้าไม่ถึงด้วยขั้นตอนความยุ่งยากต่างๆ ยิ่งทำให้คิวรอรับแจกอาหารยาวมากขึ้นเรื่อยๆ
เสียงสะท้อนจาก ส.ส.รายหนึ่ง คือ นายวิโรจน์ ลักขณาอดิศร โฆษกพรรคก้าวไกล เปิดเผยว่า จากการที่ตนลงพื้นที่พบแรงงานนอกระบบ ทั้งพ่อค้าแม่ค้า อาชีพรับจ้างทั่วไป ได้รับผลกระทบจากคำสั่งต่างๆ ในมาตรการป้องกันโรคโควิดไม่สามารถประกอบอาชีพได้ หรือรายได้ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ประชาชนเหล่านี้ ไม่ใช่ว่าเขาทำมาหาเลี้ยงเฉพาะแค่ตัวเอง แต่ต้องหาเลี้ยงหลายปาก ทั้งลูก และพ่อแม่ บางครอบครัวมีผู้สูงอายุ และผู้ป่วยติดเตียง และหลายคนไม่ได้เงินเยียวยา 5,000 บาท ด้วยเหตุผลสั้นๆ คือ ลงทะเบียนไม่เป็น ไม่มีโทรศัพท์มือถือ ไม่มีคอมพิวเตอร์ สรุปก็คือ ประชาชนเหล่านี้ เป็นคนที่ควรได้รับความช่วยเหลือจากรัฐ แต่กลับเข้าไม่ถึงระบบการลงทะเบียน และถึงวันนี้รัฐบาลยังไม่มี
มาตรการใดๆ ที่ชัดเจน ในการช่วยเหลือเก็บตกพวกเขาเลย ซึ่งตนคิดว่าปัญหานี้เป็นปัญหาระดับชาติ ที่เกิดขึ้นทั่วประเทศ
เป็นโจทย์อีกข้อที่รัฐบาลต้องไปหาทางแก้ไข นายวิโรจน์เสนอใช้ศาสนสถานต่างๆ เช่น วัด โบสถ์ และมัสยิด โรงเรียนต่างๆ เป็นศูนย์พักพิง และแจกจ่ายอาหาร ให้กับประชาชนที่เข้าไม่ถึงระบบการลงทะเบียน เพื่อขอรับความช่วยเหลือจากภาครัฐ เพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่มีประชาชนที่สมควรได้รับการช่วยเหลือคนไหน ที่ถูกทอดทิ้งจากภาครัฐและนอกจากจะไม่ทิ้งใครแล้ว รัฐบาลต้องไม่กีดกันใครออกจากการแก้ปัญหา เพื่อให้การแก้ปัญหามีความรอบด้านและทั่วถึงมากที่สุด
