พล.ต.ต.สุพิศาล ย้อนวันรปห. 7เรื่อง ถามกปปส.ออกบัตรเชิญยึดอำนาจ ปฏิรูปตร.ได้เห็นหรือยัง?
วันนี้ (8 พ.ค.) พล.ต.ต.สุพิศาล ภักดีนฤนาถ ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล โพสต์ข้อเขียนเรื่อง “รัฐประหาร” และผม “พล.ต.ต.สุพิศาล” ทบทวน 7 เรื่องรายรอบตัว กับความหวัง “ประชาธิปไตย” ในประเทศนี้ ผ่านเฟสบุ๊กส่วนตัว โดยระบุว่า
1. ผมและรัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557
ในช่วงนั้น ผมได้ลาออกจากอาชีพการรับราชการ มาลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา หรือ ส.ว. ซึ่งการเลือกตั้งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2557 และผลคือผมไม่ได้รับการเลือกตั้ง และกำลังทำเรื่องขอกลับเข้ารับราชการอีกครั้ง แต่ยังไม่ได้กลับเข้าไปก็เกิดเหตุการณ์รัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557 เสียก่อน ทั้งนี้ ด้วยความที่เป็นข้าราชการตำรวจ ตอนนั้นก็พอมีข่าวคราวเข้ามาบ้างว่าการยึดอำนาจเกิดขึ้น เพราะช่วงนั้นมีกลุ่มผู้ชุมนุม มีการเคลื่อนไหวที่ยั่วยุ เรียกร้องให้ทหารออกมายึดอำนาจ และการรัฐประหารครั้งก่อนคือ 19 กันยายน 2549 ก็เหมือนจะยังไม่สะเด็ดน้ำ การรัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557 จึงเหมือนการสานต่อ ทำให้สำเร็จ
.
2. สาเหตุที่ลงสมัครลงเลือกตั้ง ส.ว.
เพราะเชื่อมั่นในการปกครองระบอบประชาธิปไตย และคิดว่า ตนเองพอมีความรู้ความสามารถที่จะเข้าไปทำหน้าที่ในสภาสูง ช่วยกลั่นกรองกฎหมายได้ แต่อย่างไรก็ตาม การจะไปถึงจุดนั้นได้ก็ต้องให้ประชาชนเป็นผู้อนุญาต ต้องมีความยึดโยงกับประชาชน ซึ่งตอนนั้น รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2550 ยังกำหนดให้ ส.ว.มาจากการเลือกตั้ง โดยผมตัดสินใจลาออกจากราชการก่อน 1 ปี เพื่อจะมาเสนอตัวลงสมัครในครั้งนั้น
.
3. สร้างระบบที่ไม่เห็นหัวประชาชน
ตำแหน่ง ส.ว.ตอนที่ผมลงสมัครยังมาจากการเลือกตั้ง แต่พอมาดูวันนี้ การรัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557 ได้พาประเทศถอยหลังและทำให้สภาสูงยิ่งห่างไกลจากประชาชน เรามี ส.ว. 250 คน ที่ไม่ได้มาจากประชาชน ไม่ได้ยึดโยงอย่างไรกับประชาชนเลย แต่ขณะเดียวกัน กลับเป็นฐานเสียงถึง 1 ใน 3 ร่วมเลือกนายกรัฐมนตรีที่จะทำหน้าที่ผู้บริหารประเทศ ทำหน้าที่ดูแลประชาชน ดังนั้นเมื่อฐานที่มาเขาไม่ยึดโยงกับประชาชนมาก เพราะมี ส.ว.ร่วมหนุนอย่างนี้แล้ว การบริหารประเทศจึงไม่เห็นหัวประชาชน ตรงกันข้าม กลับเอื้อประโยชน์กับกลุ่มคนกลุ่มทุนเพียงไม่กี่กลุ่มให้ได้ประโยชน์อย่างที่เรารับรู้กัน
.
4. ความรู้สึกวินาทีเมื่อ คสช. ยึดอำนาจ
บ้านเมืองกำลังจะกลับสู่วังวนเดิมๆ หรือบางครั้งก็ถอยหลังลงคลองเสียด้วยซ้ำ ข้ออ้างเรื่องการปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง คำสัญญาที่ว่าขอเวลาอีกไม่นาน เป็นเพียงวาทกรรมและการซื้อเวลาเพื่อครองอำนาจ ยกตัวอย่าง ตอนที่มีม็อบซึ่งเป็นผู้ออกบัตรเชิญให้รัฐประหารครั้งนี้ หนึ่งเรื่องสำคัญที่กลุ่มผู้ชุมนุมชูคือ ปฏิรูปตำรวจ แต่มาจนถึงวันนี้ 6 ปีแล้ว เรายังไม่เห็นขยับอะไรเลยแม้แต่น้อย จึงมองได้ว่า การประท้วงเรียกร้องให้มีการปฏิรูปก่อนเลือกตั้งเป็นเพียงฉาก 1 การรัฐประหารยึดอำนาจเป็นฉาก 2 และการครองอำนาจอยู่ยาวมาจนวันนี้ เป็นฉาก 3 ทั้งหมดเป็นการแสดงหลอกไม่มีความจริงใจ ฉาก 3 ฉาก 4 และฉากต่อๆ ไปก็คงมีออกมาอีก
.
5. ร่วมสร้าง “อนาคตใหม่”
ที่กล่าวมาทั้งหมดข้างต้น เป็นเหตุผลให้ผมสนใจพรรคอนาคตใหม่ ตั้งแต่ได้ทราบข่าวว่ามีคนกลุ่มหนึ่งไปยื่นจดจองชื่อพรรค เมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2561 ยิ่งได้อ่านความเห็นของแกนนำซึ่งเป็นคนรุ่นใหม่ ยิ่งได้เห็นโยบายที่เขานำเสนอ ซึ่งมีการกอบกู้ประชาธิปไตยคืนมาให้กับประเทศไทย รวมถึงประเด็นนโยบายก้าวหน้าต่างๆ จึงไม่ลังเลที่จะเดินเข้ามาสมัครสมาชิก และเสนอตัวลงสมัครรับเลือกตั้ง หวังจะใช้ความรู้ความสามารถที่ตัวเองมีช่วยเหลือคนรุ่นใหม่เหล่านี้ ช่วยเหลือประเทศให้เต็มที่
.
6. วันนี้ต้อง “ก้าวไกล”
ผมได้เป็น ส.ส.เพราะผู้คน 6.3 ล้านคน เชื่อในแนวทางและอยากเห็นความเปลี่ยนแปลงแบบที่พรรคอนาคตใหม่อยากเห็น แม้ศาลรัฐธรรมนูญ 7 คน จะมีคำวินิจฉัยยุบพรรคไปแล้ว แต่ความคิด อุดมการณ์ และภารกิจแบบเดียวกันนั้นยังคงอยู่ วันนี้เรามาในนามของพรรคก้าวไกล ซึ่งผมเชื่อว่าในการเลือกตั้งครั้งต่อๆ ไป จะได้รับความนิยมจากคนรุ่นใหม่ จะมีคนรุ่นใหม่ที่เติบโตขึ้นอีกเรื่อยๆ ความคิดเก่าๆ คนเก่าๆ ก็จะหายไป เผลอๆ เลือกตั้งครั้งหน้าอาจจะเกิน 10 ล้านเสียง
.
7. ยังมีความหวังกับ “คนรุ่นใหม่”
ผมมีความหวังกับคนรุ่นใหม่เสมอ อย่างที่ได้เคยเขียนไว้ว่า เราอยู่ในยุค “ประชาธิปไตยดิจิทัล” คือ ยุคที่ระบบอินเตอร์เน็ตและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ทุกคนมีในครอบครอง เข้ามามีบทบาทกับการขับเคลื่อนประชาธิปไตยมากยิ่งขึ้น คำว่าประชาธิปไตยอยู่กับเราแบบ “On Time” และ “Online” ซึ่งคนรุ่นใหม่เติบโตมากับเรื่องเหล่านี้ กับข้อมูลข่าวสารที่เป็นสากล เท่าทันโลก พวกเขาหูตากว้างไกล ไม่มีอะไรปิดบังอำพรางพวกเขาได้ ดังนั้น ผมจึงมีความหวังกับการปกครองในระบอบประชาธิปไตย ยังมีความหวังว่า การรัฐประหาร การยึดอำนาจจะไม่เกิดขึ้นอีกในประเทศนี้ จะเป็นสิ่งที่เป็นไปได้
.
