09.00 INDEX สัญญาณเตือน รัฐสภา รัฐบาล ปรากฏการณ์ เยาวชนปลดแอก
ที่มีเสียงเตือนจากพรรคเพื่อไทยให้สนใจต่อข้อเรียกร้องของ “เยาวชนปลดแอก” นั้นถูกต้องแล้ว เพราะเมื่อเข้าสู่เดือนสิงหาคมนั้นก็คือพื้นที่อันตรายสูงสุดในทางการเมือง
ถามว่าข้อเรียกร้องอันก้องมาจาก “เยาวชนปลดแอก” เมื่อตอนค่ำของวันเสาร์ที่ 18 กรกฎาคม คืออะไร
คือ 1 หยุดคุกคามประชาชน
คือ 1 มีความแจ่มชัดในเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญ เพื่อนำไปสู่ 1 การยุบสภา อันมีความหมายเท่ากับเป็นการมอบโอนอำนาจในการตัดสินใจไปยังประชาชน
มีการเคลื่อนไหวจากสภาผู้แทนราษฎรอย่างน้อยก็ 2 อย่างเท่ากับเป็นการขานรับ
เห็นได้จากการเขม็งเกลียวผ่านคณะกรรมาธิการศึกษาแนวทางการแก้ไขรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 เห็นได้จากการจัดตั้งคณะกรรมาธิการเพื่อรับฟังความเห็นนักเรียน นิสิต นักศึกษา
เหมือนกับจะเป็นการเขม็งเกลียวและเร่งรัดเพื่อขานรับกับข้อเรียกร้องของ “เยาวชนปลดแอก” แต่จะทันกับสถานการณ์หรือไม่ยังเป็นคำถาม
ปฏิกิริยาแรกสุดจากภายในของรัฐสภาเองก็คือ ปฏิกิริยาจากพรรคร่วมฝ่ายค้านโดยการไม่เสนอรายชื่อ ส.ส.หรือบุคคลเข้าร่วมในการเป็นกรรมาธิการ
เพราะเห็นว่าสถานการณ์เลยขั้นตอนของคณะกรรมาธิการไปแล้วควรจะเป็นเรื่องของรัฐบาลกับนักเรียน นิสิต นักศึกษาโดยตรง
จึงมองว่าบทบาทของคณะกรรมาธิการเป็นการ “ซื้อเวลา”
ขณะเดียวกัน เมื่อมองไปยังบทบาทของคณะกรรมาธิการเพื่อศึกษาแนวทางในการแก้ไขรัฐธรรมนูญก็ยืนยันมาว่ากว่าจะได้บทสรุปก็เดือนกันยายน
เท่ากับชี้ชัดว่าไม่ว่าจะมองผ่านบทบาทของรัฐสภา ไม่ว่าจะมองผ่านบทบาทของรัฐบาล ก็เท่ากับเคลื่อนไหวอย่างไม่ขับเคลื่อน
ตรงนี้จึงเท่ากับเป็น “เชื้อไฟ” ที่จะสุมและเร่ง “สถานการณ์”
คำถามที่ไม่ว่ารัฐสภา ไม่ว่ารัฐบาลจักต้องนำมาขบคิดและพิจารณา อย่างจริงจังก็คือ การเกิดขึ้นของม็อบในแบบเดียวกับ “เยาวชนปลดแอก” จุดติดหรือไม่
หากไม่ถือว่า “จุดติด” และประเมินว่าเป็นเรื่องเล่นๆ สนุกสนานในแบบของ “ม็อบมุ้งมิ้ง” หรือ “ม็อบฟันน้ำนม”
ก็ปล่อยให้ผ่านเลยต่อไปแม้จะเกิดในขอบเขตทั่วประเทศ
กระนั้น เมื่อผ่านจากเดือนกรกฎาคมเข้าไปยังเดือนสิงหาคมก็จะได้คำตอบอย่างเป็นรูปธรรมเด่นชัดยิ่งขึ้นเป็นจริงอย่างไร
