นิสิตมศว. ปราศรัยหน้าไปรษณีย์กลาง ชี้ อนาคต 10 ปีกำหนดได้ด้วยการเรียกร้องปชต.
เมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม ที่หน้าอาคารไปรษณีย์กลาง บางรัก ถนนเจริญกรุง กรุงเทพฯ สหภาพนักเรียน นิสิต นักศึกษาแห่งประเทศไทย (สนท.) ร่วมกับเครือข่ายนักเรียน นิสิต นักศึกษา เคียงข้างประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (คนป.) จัดกิจกรรม ‘สิบปีที่เสียไป’ เพื่อเขียนข้อความแสดงความรู้สึก และจดหมายซึ่งจะเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์สามัญชนแล้วเปิดต่อสาธารณะในอีก 10 ปีข้างหน้า
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ในเวลา 17.25 น. ผู้จัดงาน ขึงเชือกบนรั้วหน้าไปรษณีย์กลางบางรัก และประกาศเชิญประชาชนเข้าร่วมโดยระบุว่าพื้นที่ด้านหน้ามีแต่สื่อมวลชน ขอให้สื่อช่วยแหวกทาง ขอพื้นที่ให้ประชาชนร่วมงาน อย่าขวางทางประชาชน
นักศึกษาหญิง ผู้จัดงาน กล่าวว่ากิจกรรมวันนี้หลายคนไม่เห็นความสำคัญ แต่เราเล็งเห็นว่า การเมืองแบบนี้ทำให้เราสูญเสีย เรามีความฝันแต่ยังมองไม่เห็นอนาคต อยากให้คนมาร่วมกันเขียนว่า 10 ปีที่ผ่านมาสูญเสียอะไรไป
จากนั้น มีการแจกกระดาษและปากกาให้ผู้ร่วมกิจกรรม โดยระบุว่า กิจกรรมวันนี้มี 2 อย่าง 1. เขียนข้อความติดบนเชือก 2. เขียนจดหมาย ซึ่งจะถูกเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์สามัญชน แล้วเปิดในอีก 10 ปีข้างหน้า
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ผู้ร่วมกิจกรรม ซึ่งมีทั้งนักเรียนมัธยม นักศึกษา และประชาชน เขียนข้อความ อาทิ ยุบสภา , อยากได้ประชาธิปไตย, 10 ปีผ่านไปได้ประชาธิปไตยหรือยัง และภาษีคือขออร่อยที่สุดในโลก เป็นต้น
ต่อมา ตัวแทนนักศึกษาชายจากม.ศิลปากรอีกราย อ่านบทกวี ก่อนกล่าวความรู้สึกว่า ตนเชื่อว่าหลายคนอยากออกมา แต่มีเหตุผลที่ทำให้ไม่สามารถออกมาได้ จดหมายที่เขียนในวันนี้ จะไม่สูญเปล่า ขอให้เป็นเสียงที่ส่งออกไป ขอให้ผู้ที่พร้อมออกมาแสดงจุดยืนว่า เราจะไม่ทน
เวลา 18.00 น. มีการเคารพธงชาติพร้อมกัน
ต่อมา นายสิรภพ พุ่มพึงพุทธ ตัวแทนนิสิต กลุ่ม ‘มศว คนรุ่นเปลี่ยน’ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ปราศรัยว่า ในอนาคตอีก 10 ปี สิ่งที่ตนอาจเปิดร้านขายอาหารและคุกกี้กับนายเนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล หรือในอีก 10 ปีตนอาจเป็นนายกรัฐมนตรีก็เป็นได้ ชีวิตเราจะเป็นอะไรก็ได้ ซึ่งเราสามารถกำหนดได้ด้วยการเรียกร้องประชาธิปไตย
“หลายปีที่ผ่านมา เราวนกับวัฎจักรอำนาจนิยมจนมาถึงจุดที่ประชาชนไม่พอใจที่รัฐใช้อำนาจในทางที่ผิด ประชาชนต้องการแสดงความเห็นในประเด็นที่รัฐละเลยใส่ใจ อย่างปัญหาปากท้อง เศรษฐกิจ จึงเกิดกิจกรรมในวันนี้ขึ้น” นายสิรภพกล่าว
จากนั้น เป็นการเล่นดนตรี เพลง ‘สวัสดิการ’ โดย วงสามัญชน มีเนื้อหาเกี่ยวกับการตั้งคำถามว่าเหตุใดเด็กจึงไม่สามารถเลือกอนาคตของตัวเองได้
