เหมือนกับ “พรรคประชาชนปฏิรูป” ของ นายไพบูลย์ นิติตะวัน กับ นพ.มโน เลาหวณิช จะเป็น “ตัวจริง”
ยังไม่ใช่
แม้ นายไพบูลย์ นิติตะวัน จะมี “โลโก้” ของกลุ่ม 40 ส.ว.ซึ่งสามารถลากยาวไปถึง นายสมชาย แสวงการ นายประสาร มฤคพิทักษ์
ทั้งยังเคยคล้อง “นกหวีด” ขึ้นเวที “กปปส.”
ทั้งได้รับการปูนบำเหน็จรางวัลแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกสภาปฏิรูปแห่งชาติ (สปช.)
แม้พ้นการเป็น “สปช.” ก็ยังไม่หนีไปไหน
ยังทำงานเป็นตัว “ส่งลูก” ไม่ว่าเรื่องอันเกี่ยวกับวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ไม่ว่าเรื่องอันเกี่ยวกับวัดพระธรรมกาย
เพื่อให้ “ดีเอสไอ” เตะเข้า “ประตู”
แต่ นายไพบูลย์ นิติตะวัน และ นพ.มโน เลาหวณิช ก็ยังไม่ใช่ “ตัวจริง”
“ตัวจริง” ยังรอจังหวะ ยังรอ “เวลา”
ขอให้จับตาดูบทบาทและความพยายามที่จะ “ปฏิรูป” ภายในพรรคประชาธิปัตย์ให้ดี
อย่ากะพริบตาอย่างเด็ดขาด
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทบาทของ นายถาวร เสนเนียม ที่เคย “เดินสาย” ก่อนหน้านี้
เดินสายเอ่ยถึง นายศุภชัย พานิชภักดิ์
เดินสายเอ่ยถึง นายสุรินทร์ พิศสุวรรณ
หลังจากมีความพยายามผลักดัน ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร แล้วไม่ได้ผล
เพราะ นายถาวร เสนเนียม นั้นไม่ธรรมดา
หลัง “ประชามติ” เขาประกาศยืนยันยังเป็นสมาชิกพรรคประชาธิปัตย์เหมือนเดิม
และพร้อมเข้าไป “ปฏิรูป”
หากจับตาบทบาทของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หลัง “ประชามติ”
เหมือนกับว่ายังแข็งแกร่งและมั่นคง
เห็นได้จากการมอง “ประชามติ” อย่างแยกแยะ
แยกแยะว่ามี “ลักษณะเฉพาะ” แตกต่างไปจากกระบวนการของ “การเลือกตั้ง”
กระนั้น บทบาทของ นายถาวร เสนเนียม ก็ต้อง “จับตา”
1 เขายืนยันในสถานะแห่งการเป็นสมาชิกภาพของพรรคประชาธิปัตย์ของตน
1 เขาเน้นในเรื่อง “ปฏิรูป”
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทสรุปจาก “ประชามติ” ที่พรรคการเมือง และนักการเมืองไม่เหมือนเดิม
นั่นก็คือ “สั่ง” ประชาชนไม่ได้แล้ว
ประชาชน “ปฏิรูป” ไปแล้ว แต่ “พรรคการเมือง” ยังไม่ปฏิรูป
ประชาชน “ปฏิรูป” ไปแล้ว แต่ “นักการเมือง” ยังไม่ปฏิรูป
