หลังเกิดกรณียิงกันหลังม็อบราษฎรยุติการชุมนุมที่บริเวณฝั่งตรงข้ามสำนักงานใหญ่ธนาคารไทยพาณิชย์ (SCB) โดยปรากฏว่าการ์ดอาชีวะถูกยิง ตามมาด้วยการเกิดดราม่าทำนองว่ามีการใช้เงินบริจาคไปกับสิ่งของที่ไร้สาระ อาทิ เป็ดยาง ยูนิคอร์น เป็นต้น จนทำให้การ์ดอาชีวะไม่มีอุปการณ์ป้องกันตัว ส่งผลให้เกิดดราม่ากระแสเรียกร้องให้มีการแจกแจงการใช้จ่ายเงินบริจาคจนติดเทรนด์ทวิตเตอร์
กระทั่ง FreeYouth หรือเยาวชนปลดแอก รวมถึง ทราย-อินทิรา เจริญปุระ นักร้องนักแสดงดัง ได้ออกมาชี้แจงเรื่องดังกล่าว
อ่าน : ‘เฮียบุ๊ง-ปกรณ์’ เตรียมออกแถลงการณ์-แฉทุกเม็ด ย้อนถาม ‘เชื่อหรือยังมีคนซื้อตัวการ์ดม็อบราษฎร?’
อ่าน : ‘ทราย’ แจงเงินซัพพอร์ตม็อบ สยบดราม่าเอเลี่ยนตัวละ 2 หมื่น
อ่าน : FreeYouth แจงดราม่าเงินบริจาคแล้ว หลัง #แจงรายจ่ายม็อบ ติดเทรนด์อันดับ 3
เมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน เฮียบุ๊ง-ปกรณ์ พรชีวางกูร นักเคลื่อนไหวทางการเมือง ได้โพสต์เฟซบุ๊ก ระบุว่า ไม่รู้จะเรียกว่าแถลงการณ์ได้มั้ย 😆
เอาเป็นว่าคิดซะว่ามาเม้าท์กันก็แล้วกัน55555
กุกับทรายเรารู้จักกันได้เพราะแจกของม็อบนี่ละ
กุเริ่มจากน้ำ100แพ็ค ทรายเริ่มจากไอติม10ถัง แล้วหลังจากนั้นก็เริ่มคุยกันจริงจังหลังม็อบใหญ่ครั้งแรกที่ รดน. เพราะตอนนั้นเราเอาเข้าไปช่วยซ้ำซ้อนกันหลายอย่าง
เราต้องแลกเปลี่ยนข้อมูลกันว่าใครจะช่วยเรื่องไหน เพื่อไม่ให้ซ้ำซ้อนกันอีก
จนผ่านไป 2 ม็อบ เรา 2 คนเริ่มรู้สึกว่าเราจัดการไม่ไหว ความต้องการในม็อบมันเยอะขึ้นเรื่อยๆเพราะคนเพิ่มเข้ามามหาศาล
ทรายก็ไปดึงพี่มุก ซึ่งทำอาชีพเกี่ยวกับงานอีเว้นท์เข้ามาช่วย
ก็กลายเป็นว่าเรามีกันเป็นหลัก3คน และงานก็ง่ายขึ้นมาก
หลังจากวันแรกน้ำ 100 แพ็ค ไอติม 10 ถัง กลายมาเป็นน้ำเป็นหมื่นๆขวด รถห้องน้ำรถปั่นไฟรถน้ำเป็นสิบๆคัน ดูแลสาธารณูปโภคทุกอย่าง รวมไปถึงอาหารแจกฟรีส่วนใหญ่ในที่ชุมนุม อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดไปแบบไม่ตั้งใจ
(ในขบวนการการจัดการทั้งหมดนี้ เรายังเผชิญปัญหาถูกคุกคามจาก จนท.ตลอดเวลาอีกด้วย ผู้ให้บริการทุกรายถูกเจ้าหน้าที่กดดันตลอดเวลา เราจึงแก้ปัญหานี้ด้วยการจ้างในราคาที่แพงมากกว่าปกติ)
ซึ่งแม่งก็ยังไม่สุดแค่นั้น…
หลังจากนั้น กิจกรรมนักศึกษาทั่วประเทศ กลุ่มไหนอยากจะทำอะไรก็จะวิ่งมาหาเรา ขาดอะไร อยากให้ช่วยอะไร เราก็สนับสนุนให้ตามความเหมาะสมอย่างทั่วถึงจริงๆ
เมื่อการเรียกร้องมันขยายวงกว้างขึ้น คนเข้ามาเยอะขึ้น
เรามีกลุ่มคนที่รวมตัวกันเป็นการ์ดเยอะแยะไปหมด
แล้วเราก็ต้องยอมรับ เมื่อมากคนก็มากความ
การ์ดหลายๆกลุ่มทะเลาะกัน ไม่ถูกกัน ในส่วนนี้ไม่มีใครอาสาจัดการ
เราก็พยายามจะประสานรอยร้าวให้ หลายกลุ่มก็เคลียร์กันแบบแมนๆ กลุ่มไหนไม่พอใจกันก็ถอยๆกันไปคนละก้าว
ก็แยกย้ายกันไปดูแล ทีมไหนถนัดอะไรก็ไปทำตรงนั้น
แล้วเราก็สนับสนุนในสิ่งที่ทางการ์ดอาสาทั้งหมดนี้ขอมา เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาที่ทำให้ต้องไม่สบายใจกันอีก ( อาจจะให้ไม่เต็มร้อย แต่ก็ไม่เคยน้อยแน่นอน )
แต่ที่แก้ไม่ได้เลยก็คือการ์ดอาชีวะ กุยอมรับว่ากุไม่สามารถเข้าถึงความเป็นอาชีวะได้เลยแม้แต่นิดเดียว
อาชีวะพอรวมตัวกันจะมีความยึดมั่นถือมั่นที่กุพยายามจะเข้าใจแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ
อย่างเช่นมีหลายๆ กลุ่มประกาศไม่รับเงินบริจาคเพราะกลัวในเรื่องของความไม่โปร่งใส จะรับแค่ของเท่านั้น
กุถามหน่อยว่าใครจะมีปัญญาไปหาซื้อของมาให้ ชาวบ้านส่วนมากเค้าสะดวกโอนทั้งนั้น
ทีนี้พอเกิดปัญหาเมื่อคืนเรื่องอาชีวะถูกยิง ก็มีดราม่าว่ากุไม่มีอุปกรณ์ป้องกันให้อาชีวะ หาว่ากุเอาเงินไปซื้อเอเลี่ยนตัวใหญ่ๆ มาตั้งโชว์
แต่ในความเป็นจริง…
กุพยายามจะเสนออุปกรณ์ป้องกันต่างๆ ให้อาชีวะหลายกลุ่มมาแล้ว แต่เค้าไม่เอากัน หลายๆ กลุ่มยืนยันว่าชอบแบบนี้ ได้โชว์ช็อปสถาบัน ได้เป็นตัวของตัวเอง
ในเมื่อเค้าไม่เอา กุจึงสนับสนุนเป็นวอแดงกับอาหารไปให้ แค่เฉพาะกับอาชีวะเนี้ย กุแจกวอไปเยอะมากๆ เกือบร้อยตัวแน่นอน บางคนได้ไปก็ไม่บอกเพื่อนว่าได้มาจากกุ พอมีอะไรขึ้นมาเพื่อนก็มาด่ากุว่ากุไม่เคยสนับสนุนอะไรเลย ทั้งๆที่วอในมือมึงนั้นละ อาหารที่กินกัน เงินที่ซื้ออะมาจากไหน
บางกลุ่มก็ทำกุมึนมาก มาขอให้กุสนับสนุนอะไรหลายๆอย่าง พอกุช่วยไป ตอนบ่ายประกาศถอนตัวก็ยังมีมาแล้ว
กุหมดพลังและเสียความรู้สึกไปกับเรื่องการ์ดมากจริงๆ
กุถูกอาชีวะด่าฟรีในหลายๆ เรื่องมาสักพักแล้ว
ส่วนเรื่องเอเลี่ยนยักษ์ตัวละเป็นหมื่นอะนะ มีคนสนับสนุนมา เค้าอยากโปรโมตแบรนด์เค้า
แล้วก็ตอนนี้มีสินค้ามาฝากให้กุกับทราย Tie-in ในม็อบเยอะมากๆ แต่พวกกุก็เลือกเอาเฉพาะที่เป็นประโยชน์กับผู้ชุมนุมเท่านั้น
แล้วก็พรอพต่างๆในงานเมื่อวานที่เป็นดราม่าเบาๆว่าพวกกุทำอะไรไร้สาระ
กุจะบอกนะว่า ที่กุสั่งกันเข้ามาเช่น เป็ด หรือ ม้าโพนี่ ไม่ได้เพื่อเอามาวางสวยๆไว้ถ่ายรูป
แต่กุสั่งของพวกนี้เข้ามาก็เพราะว่ากุมองว่าหากเกิดการปะทะ มีการเขวี้ยงของและฉีดน้ำสารเคมีใส่ผู้ชุมนุม ทุกคนสามารถยกตุ๊กตาสูบลมพวกนี้มาบังหัวบังหน้าได้
การปะทะที่เกียกกายมันก็ชัดแล้วว่าอุปกรณ์พวกนี้ใช้ได้จริง
แต่เมื่อวานแกนนำมันแกง ซึ่งพวกกุก็ไม่รู้ว่าแผนเปลี่ยน แต่ของก็สั่งมาแล้วก็เป่าลมกันขำๆวางไว้ให้คนถ่ายรูปเล่น
ส่วนโล่ที่กุไปทำมา มีคนถามว่าอยู่ไหน กุขอตอบเลยว่าไม่บอก เพราะกุจะตอบทำไมให้โง่ เด่ว ตร.แม่งก็ไปบุกที่เก็บอีก
ส่วนเรื่องพยาบาล หลังสลายที่เกียกกาย กุเห็นคนเจ็บตกหล่นเยอะ
กุเลยต้องรวมศูนย์ไปไว้ที่คนๆเดียว เพื่อให้ง่ายต่อการจัดการ
กุเลือกทีมพยาบาลแหวนให้มาดูแลอะไรตรงนี้
ก็ดันมีดราม่าจากทีมพยาบาลอาสากลุ่มอื่นๆ หาว่ากุลำเอียง กุเข้าข้างคนไม่ดี กุไม่รู้เรื่องไม่รู้ขั้นตอนดูแลคนเจ็บ โทรมารุมฟ้องโทรมาว่ากุกันเป็นสิบๆคน
กุแม่งจะบ้าตายวันละ5รอบให้ได้
คือกุเลือกทีมพยาบาลแหวน เหตุผลเดียวเลยคือ เค้าสามารถตามเคสให้กุได้ ว่าเคสไหนควรส่งไปที่ไหน ตามดูสิทธิการรักษาว่าใครมีอะไรบ้าง ไม่ให้คนเจ็บมาเบิกเงินซ้ำซ้อน
แล้วที่สำคัญแหวนเป็นคนบ้า เค้ายิงกันปังๆแม่งก็วิ่งไปลากคนเจ็บออกมาได้
สิ่งที่กุต้องการจากแหวนมันคือแค่นี้ แต่สิ่งที่กุได้รับหลังจากตัดสินใจคือคำด่าคำตัดพ้อ
จนกระทั่งมาถึงเรื่องเมื่อคืน…
หลังจากที่มีการยิงกัน มีดราม่าเรื่องอุปกรณ์ป้องกันกับเอเลี่ยน อันนี้กุบ่นไว้ข้างบนแล้ว อ่านซ้ำอีกรอบกันเอง
ส่วนดราม่าให้แจงเรื่องเงิน…
กุกับทรายขอตอบเลยว่า… ไม่แจง และจะไม่แจงแม้แต่บาทเดียว
กุจะเอาไปทำไรก็เรื่องของพวกกุ
ใครมีปัญหาเรื่องนี้ นั่นคือเรื่องของมึง ไม่ใช่เรื่องของกุ
พวกกุทุกคน ๆ ทำงานรู้กันก็พอ
แล้วก็จะบอกว่า…
หลังจากวันที่2เป็นต้นไป
ทีมเสกของจะขอลดบทบาทลงเหลือแค่เรื่องดูแลผู้บาดเจ็บจากการชุมนุม และอีกเรื่องคือรถห้องน้ำ
รถห้องน้ำทีมเราได้จ่ายเงินไปแล้วหลายล้านเพื่อเช่าเหมารถขึ้นมาเป็นของพวกเราเองเป็นเวลา1ปี
ในระยะ1ปีนี้ ในทุกๆการชุมนุมที่ไม่มีการเคลื่อนขบวน เราจะสนับสนุนรถห้องน้ำครั้งละ 2คันตลอดไป
ถ้าจะถามว่าจ่ายตั้งหลายล้านทำไมไม่ซื้อขาดไปเลย
คำตอบคือ… หลังจบม็อบล่ะ รถจะเอาไปไว้ไหน ขายรถทิ้งเงินที่ได้มาละ จะเอาไปทำไรเพราะมันเป็นเงินที่ทุกคนช่วยกันมา ก็เช่าเหมาไปเลย รถก็จอดอยู่กับเรา พอเวลาจะใช้ก็จ้างคนมาขับ
ครบสัญญา1ปีก็จบ…
พวกเราขอขยับไปเป็นมวลชน เราอยากนั่งฟังแกนนำหน้าเวทีบ้าง เหมือนที่ทุกๆคนมีโอกาสได้ทำ
พวกกุพยายามอย่างเต็มที่แล้วในทุกเรื่อง
การทำงานกับคนหมู่มากมันไม่ง่าย
อาจจะมีดีบ้างแย่บ้าง แต่ขอให้รู้ไว้ว่า อย่าว่าพวกกุมากนักเลย
การบริหารความพอใจในหมู่คน มันยากยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นเขาซะอีก
