09.00 INDEX การเติบใหญ่ วัฒนธรรม ม็อบ เข้าสู่ นวัตกรรม แห่งยุคดิจิทัล
เพียงเห็นพาดหัวตัวไม้ของหนังสือพิมพ์ฉบับประจำวันเสาร์ที่ 28 พฤศจิกายน ไม่ว่าจะเป็นข่าวสด ไม่ว่าจะเป็นมติชน ไม่ว่าจะเป็น ไทยรัฐ ไม่ว่าจะเป็นเดลินิวส์
ปฏิบัติ IO ด้านข่าวสารที่ปล่อย #เบื่อม็อบ และด้อยค่าผ่านคำว่าแผ่วและฝ่อลง ก็แทบไม่มีความหมาย
ทำไมจึงเน้นพาดหัวจากสื่อประเภท “หนังสือพิมพ์” อย่างเป็นพิเศษ เนื่องจากเมื่อแรกที่ “เยาวชนปลดแอก” ปรากฏตัว ณ อนุสาวรีย์ ประชาธิปไตยในเดือนกรกฎาคมสื่อประเภทนี้แทบไม่ได้สนใจ
แม้จะผ่านการชุมนุมนัดที่ 2 ในเดือนสิงหาคม ภาพและข่าวที่ปรากฎบนหน้า 1 ก็ยังไม่ได้โดดเด่น แต่หลังจากปรากฏการณ์สลาย การชุมนุมเมื่อวันที่ 16 ตุลาคมเป็นต้นมา
อาจกล่าวได้ว่าข่าวอันเกี่ยวกับการชุมนุมได้เบียดแทรกเข้าไปยึดครองบนหน้า 1 ของสื่อหนังสือพิมพ์มากยิ่งขึ้นกระทั่งกลายเป็นพาดหัวอย่างชนิดที่เรียกว่า”ตัวไม้”ในที่สุด
ตรงนี้ทำให้ปฏิบัติการ IO ที่เน้นหนัก นับแต่เดือนกันยายนว่าการชุมนุมแผ่วและฝ่อลงหมดความหมายไปโดยอัตโนมัติ
ความรับรู้ในทางสังคมก็คือ ข่าวและการเคลื่อนไหว “เยาวชนปลดแอก” อาจดำรงอยู่อย่างเป็นด้านหลักผ่านโลกออนไลน์อันถือได้ว่าเป็น “สื่อใหม่”
แต่กล่าวสำหรับ “สื่อเก่า” ไม่ว่าจะเป็นสื่อโทรทัศน์ ไม่ว่าจะเป็น สื่อหนังสือพิมพ์อยู่ในด้านรองมาอย่างต่อเนื่อง
เป็นการดำรงอยู่ในกระแส “รอง” ขณะที่ปฏิบัติการ IO พยายามด้อยค่าอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะนับแต่เกิดสถานการณ์ ณ ศิริราชพยาบาล เมื่อวันที่ 24 กันยายนเป็นต้นมา
เห็นได้จากรายงานของสภาความมั่นคงแห่งชาติที่นำเสนอในที่ประชุมครม.ถึงกับฟันธงว่า การชุมนุมมากที่สุดคือ 50,000 คนแต่ระยะหลังแผ่วลงและลดมาอยู่ไม่เกิน 20,000 คน
กระนั้น ภาพ 5 แยกลาดพร้าวก็เด่นชัดว่า “แผ่ว” จริงหรือไม่
ทั้งยิ่งมีการชุมนุมมวลชนยิ่งสามารถสร้างนวัตกรรมและก่อสีสันอันคึกคักให้อย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดสาย
ไม่ว่าจะมองการชุมนุมว่าเป็นเงาสะท้อนในทางการเมือง ไม่ว่าจะมองการชุมนุมว่าเป็นเงาสะท้อนในทางความคิด แต่ที่แน่นอนอย่าง ที่สุดนี่คือการเคลื่อนไหวทางการเมืองเชิงวัฒนธรรม
เป็นการเบิกสถานการณ์การชุมนุมเข้าสู่ยุคแห่ง “ดิจิทัล”จากการรังสรรค์ของ “คนรุ่นใหม่” อย่างเป็นจริง
