ผมเจอน้องบิวเมื่อเดือนมิถุนายนปีที่แล้ว ตอนเอาถุงยังชีพไปแจกที่ชุมชนหลังวัดราษฎร์ศรัทธาธรรมที่อ่อนนุช น้องบิวเรียนอยู่ ป.3 ที่วัดราษฎร์ฯ น้องบิวเป็นเด็กฉลาด พูดจาฉะฉาน อยากเรียนหมอ ผมแวะไปเยี่ยมคุณแม่กับคุณป้าน้องบิวหลายครั้งและตั้งใจว่าจะ ช่วยส่งน้องบิวเรียนตามความตั้งใจของเขา

เมื่อปลายปีที่แล้ว เจ้าของที่ดินที่ครอบครัวน้องบิวอาศัยอยู่ ให้ชุมชนทั้งหมดย้ายออก เพราะจะใช้ที่ดิน ชุมชนสามสิบกว่าหลังคาเรือนเลยต้องกระจัดกระจายย้ายไปหาที่อยู่ใหม่ ครอบครัวน้องบิวย้ายไปอยู่นครสวรรค์ เพราะมีที่ของญาติให้ไปอาศัยได้ ป้ากับแม่ของน้องบิวเคยทำโรงงานเบเกอรี่ที่กรุงเทพฯที่ปิดตัวลงช่วงโควิด ตอนนี้ก็ยังไม่มีงานทำ ส่วนน้องบิวก็ไปเรียนต่อชั้น ป.3 ที่โรงเรียนใหม่ใกล้ๆ บ้าน

เมื่อเช้าส่งทุนการศึกษาของปีนี้ไปให้ และโทรไปหาน้องบิว สวัสดีวันเด็ก น้องบิวก็ยังเสียงสดใส ร่าเริงเหมือนเดิม บอกอยู่ที่นี่ก็สนุกดี เพื่อนเยอะ ต้องนั่งรถรับส่งไปโรงเรียน เพราะอยู่ห่างไป 3 กิโล ผมบอกให้ตั้งใจเรียนเยอะๆ และถ้ามีโอกาสจะแวะไปเยี่ยม ส่วนป้าน้องบิวบอกว่า ค่อนข้างลำบาก เพราะไม่มีรายได้เลย จากที่เคยทำโรงงาน มาอยู่ที่นี่คงต้องหันมาทำเกษตรแทน ที่ดินก็ไม่มีคงต้องไปเช่าเขา

เด็กๆ เป็นกลุ่มที่ได้รับผลกระทบจากวิกฤตโควิดมาก ทั้งด้านการเรียน ครอบครัว ปากท้อง ที่อยู่อาศัย ความเป็นอยู่ วันเด็กปีนี้ผมเลยขอฝากคำขวัญให้ผู้ใหญ่แทนนะครับ