| ผู้เขียน | ขรัวตาขำ |
|---|
สถานีนี่นี้…ปัจจุบัน สถานีหน้านั้น…มรณะ
สถานการณ์ในพม่าขณะนี้ เหมือนเจริญรอยตามไทยเปี๊ยบเลย
อยากอยู่ยาวในอำนาจและผลประโยชน์ทั้งไม่มีทุนทางใจและทุนทางการศึกษาอย่างพอเพียง
ทุนที่ว่า คือทุนในชีวิตผู้คนทั้งหลาย ที่เกิดมาร่วมทุกข์ร่วมสุขกันชั่วระยะเวลาหนึ่ง
ถ้าตระหนักในทุนแห่งชีวิตของผู้คน ส่วนตัว ครอบครัว ส่วนรวม ย่อมเจริญเติบโตไปตามครรลองของสังคมส่วนดี
แต่ถ้าเอาแต่ผลประโยชน์ อำนาจตามอำเภอใจเป็นตัวตั้ง เงาของความฉิบหายก็ทอดทอรออยู่
ไม่ช้าก็เร็ว ลองพยายามเรียนรู้ให้ทัน
เพียงความรู้แค่ประเทศเพื่อนบ้าน งูๆ ปลาๆ
เราก็อาจมองข้าม ลาว เวียดนาม ญี่ปุ่น ภูฏาน ไปไม่ได้ ไม่ว่าจะส่วนความเจริญสูงส่งทางด้านทุนนิยม หรือส่วนที่เจริญถาวรด้วยความสงบและความขยันหมั่นเพียร
ยิ่งสงครามโควิด-19 ระเบิดเถิดเทิง หาต้นชนปลายไม่เจอะ ความเปลี่ยนแปลงในทางลบของโลก ก็ยิ่งระอุ ระบาดมากขึ้น
ใครยังหลับตาเห็นความเจริญตามแนวเศรษฐศาสตร์ทุนนิยมอยู่ในประเทศของตน
เป็นคณะผู้ปกครอง สากกะเบือยันเรือรบก็จะเจริญรุดหน้าไปไม่ได้ นอกจากฉิบหาย
นี่เป็นต้นทุนที่ขาดแคลนของคณะผู้ปกครองด้วย
ทฤษฎีอยากอยู่ยาวด้วยอำนาจและผลประโยชน์ เป็นอาการตายทั้งเป็นของหมู่มนุษยชาติจำนวนหนึ่ง
โลกส่วนใหญ่แอนตี้พร้อมกันเมื่อไร ลมจากป่าช้าก็จะตลบอบอวลเมื่อนั้น
การไม่แทรกแซงกิจการของใครเป็นเรื่องที่ดี พึงทำเหมือนกันทุกประเทศ
ไม่ใช่พม่าไม่ เขมรทำ?
จะปกครองอะไร ยิ่งใหญ่เล็กน้อยเพียงไหน
สัจจะและความซื่อสัตย์ควรดำรงอยู่
จะเหลือแต่ชีวิตอย่างเดียว
แล้วทาทับสีเทาทั้งเรือนร่าง ต้นทุนปกติในโลก คงไม่ยอม
ไม่มีโลกส่วนไหนจะสนุก
โดย ขรัวตาขำ
