อาจารย์มช. ชี้แกนนำติดคุก เพิ่งศาลชั้นต้น คดียังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพกปปส.
วันนี้ (25 ก.พ.) นายสมชาย ปรีชาศิลปกุล ศูนย์วิจัยและพัฒนากฎหมาย คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้โพสต์ข้อเขียน เรื่อง “คดียังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพ กปปส.” โดยระบุว่า
แม้ศาลอาญาจะได้มีคำพิพากษาจำคุกแกนนำของ กปปส. จำนวน 8 คน ในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2564 อาจทำให้เกิดความเข้าใจว่าบัดนี้กระบวนการยุติธรรมได้ทำหน้าที่ในการตัดสินคดีอย่างเป็นอิสระและตรงไปตรงมา
พึงระลึกว่าคำตัดสินดังกล่าวเพิ่งจะเป็นศาลชั้นต้นเท่านั้น ยังมีชั้นอุทธรณ์และฎีกาต่อ ซึ่งต้องใช้อีกไม่น้อย และคำตัดสินในศาลชั้นต้นมิได้เป็นหลักประกันว่า จะทำให้ศาลชั้นต่อไปมีคำตัดสินในลักษณะเดียวกัน มีหลายคดีที่คำพิพากษาของศาลสูงกลับคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
นอกจากนี้ ในคำพิพากษานี้ได้ยกฟ้องจำเลยทั้งหมดในข้อหากบฏอันเป็นข้อหาที่ร้ายแรงที่สุด ด้วยการอ้างอิงถึงคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญที่เคยตัดสินว่าการเคลื่อนไหวของ กปปส. เป็นการชุมนุมโดยสันติ แต่ลงโทษในข้อหาอื่นที่มีโทษเบากว่า หากจะเปรียบเทียบให้เข้าใจได้ง่ายที่สุดก็คือ เหมือนการฟ้องคนร้ายยิงผู้อื่นตาย โดยศาลยกฟ้องข้อหาฆ่าคนตายแต่ลงโทษข้อหาพกพาอาวุธในที่สาธารณะ ดังนั้น โทษที่กำหนดให้กับแกนนำ ทั้งหมดจึงมีระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี
กรณีการประกันตัว นับเป็นความเข้าใจผิดว่าบุคคลทั้งหมดไม่ได้รับการประกันตัว จากคำพิพากษานั้น ทางศาลอาญาได้ส่งคำร้องขอประกันตัวให้กับ “ศาลอุทธรณ์” เป็นผู้ตัดสิน ซึ่งเข้าใจว่าน่าจะทำการพิจารณาภายในระยะเวลาที่ไม่นาน
การประกันตัวนี้จะเป็นภาวะ “กลืนไม่เข้า คายไม่ออก” อย่างมาก แม้การประกันตัวจะสามารถกระทำได้ตามกรอบของกฎหมาย แต่ถ้าหากอนุญาตให้ประกันตัวก็ย่อมจะทำให้เกิดคำถามที่แรงขึ้นต่อกรณีของ 4 ผู้ต้องหากลุ่มราษฎร (อานนท์ – สมยศ – เพนกวิน – ปติวัฒน์) ซึ่งไม่ได้รับการประกันตัว แม้จะใช้หลักทรัพย์ที่มากเป็นหลักประกันก็ตาม “สองมาตรฐาน” ก็จะเป็นตราประทับแก่ผู้ทำหน้าที่สืบต่อไป แต่นั่นแหละ ถ้าหากไม่ให้ประกันตัวก็เท่ากับว่า “นักรบเสื้อเหลือง” ก็สามารถติดคุกได้เช่นกัน
ภาวะ “กลืนไม่เข้า คายไม่ออก” ที่จะเกิดขึ้นนี้ล้วนเป็นผลมาจากความไม่อยู่กะร่องกะรอยของผู้ใช้อำนาจในการตัดสินเอง มิใช่อื่นใดเลย”
