ความหงุดหงิดจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ต่อการจัดทำหนังสือผ่าน พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ของ 90 ส.ส.จากพรรคพลังประชารัฐ เป็นเรื่องที่สามารถเข้าใจได้
เพราะแม้จะเป็นหนังสือผ่าน พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ แต่เนื้อหาก็คือไม่ต้องการให้ ”คนนอก” เข้าดำรงตำแหน่งเป็น ”รัฐมนตรี”
ในเมื่อเป็น ส.ส.พรรคพลังประชารัฐ ในเมื่อเป็นการยื่นผ่าน พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ซึ่งเป็นหัวหน้าพรรคพลังประชารัฐ ความหมายของ ”คนนอก” คือคนซึ่งมิได้เป็นคนของพรรคพลังประชารัฐ
นั่นจึงเท่ากับเป็นการยืนยันอย่างตรงไปตรงมาว่า ตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมเป็นโควต้าของพลังประชารัฐ
ด้านหนึ่ง จึงเท่ากับเป็นการมอบอำนาจให้กับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ในฐานะหัวหน้าพรรค ในอีกด้านหนึ่ง จึงเท่ากับเป็นการ ปฏิเสธบุคคลอื่นซึ่งมิได้เป็นหัวหน้าพรรค
ความหมายจึงหมายความถึงการปฏิเสธอำนาจอันมาจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา โดยตรง
น่าสังเกตว่า ไม่ว่าน้ำเสียงอันมาจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ หรือว่ามาจาก นายอนุทิน ชาญวีรกูล ตลอดจนมาจาก นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฎ์ ล้วนสรุปตรงกัน
นั่นก็คือ อำนาจในการปรับครม.เป็นอำนาจของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรี
ขณะเดียวกัน เมื่อมีการทำหนังสือแสดงออกอย่างเปิดเผยจาก 90 ส.ส.ของพรรคพลังประชารัฐผ่าน พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ อัน เป็นการมอบอำนาจให้กับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
เมื่อตรวจสอบผ่านบทบาทของ นายอนุทิน ชาญวีรกูล หัวหน้าพรรคภูมิใจไทย และของ นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฎ์ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ก็ดำเนินไปเหมือนกับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
นั่นก็คือ แม้อำนาจสุดท้ายคือ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
อำนาจในการสรรหาและกลั่นกรองย่อมเป็นของหัวหน้าพรรค ไม่ว่าพลังประชารัฐ ภูมิใจไทย หรือประชาธิปัตย์
ความหงุดหงิดของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ต่อการทำหนังสือของบรรดา ส.ส.พรรคพลังประชารัฐ จึงเป็นความหงุดหงิด เพราะเท่ากับเป็นการตัด พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ออกไปจากวงจร
เพราะอำนาจแท้จริงย่อมเป็นของ ”หัวหน้าพรรค” ไม่ว่าประชาธิปัตย์ ภูมิใจไทย และโดยเฉพาะพลังประชารัฐ
